خاطره جالب استاد فاطمی نیا از عبدالباسط

پس از آن، اعضای کاروان نور در مسجد جامع اُزگل، مهمان استاد سیدعبدالله فاطمی‌نیا بودند.

وی با ذکر خاطراتی از مرحوم نقشبندی گفت: مرحوم نقشبندی از نظر قدرت صدا از نوادر روزگار بود. به یاد دارم در محفلی بودیم برق رفت، وی آنچنان با تلاوت کرد که با زمانی که برق بود و سیستم صوتی کار می‌کرد چندان تفاوت نداشت.

وی با اشاره به ارادت مرحوم نقشبندی به اهل‌بیت(ع) گفت: یک‌بار مرحوم نقشبندی در جایی آرام به من گفت: بیا برویم قدم بزنیم، من یک کتاب صحیفه سجادیه به وی دادم و او مدام به فراز‌های کتاب نگاه می‌کرد و ما شاء الله می‌گفت. دو کتاب دیگر هم در این زمینه به وی دادم و بعد از آن ارتباط ما بسیار نزدیک شد. نقشبندی به اهل‌بیت(ع) ارادت داشت و او هم مانند محمد صدیق منشاوی شیعه ۱۲ امامی است.

استاد فاطمی‌نیا عبد‌الباسط را هم محب اهل‌بیت(ع) دانست و گفت: من دوستی در نجف دارم که هنوز هم زنده است. وی می‌گفت: هنگامی که عبدالباسط تلاوت معروف حشر و تکویر را در عراق خواند من حضور داشتم. وی قبل از تلاوت به من گفت: برای این تلاوت متوسل به موسی‌ بن جعفر(ع) شدم.

این استاد اخلاق علم تجوید را علمی بزرگ دانست و گفت: من در تجوید شاگرد میرزا جواد آقای تبریزی بودم. با دو سال حضور در جلسات ایشان دریافتم که تجوید علم بزرگ و مهمی است.

وی با اشاره به اعجاز تلاوت گفت: برخی قدر تلاوت را نمی‌دانند، برخی از تلاوت‌ها مانند سوره هود مصطفی اسماعیل بیمار را شفا می‌دهد و یا صدای محمد رفعت صدایی بهشتی است و آوای این استاد فراتر از این حرفهاست که بگوییم حجاز خواند یا رست، تلاوت وی انسان را مات و مبهوت می‌کند.

فاطمی‌نیا ارادت شیعیان به اهل بیت(ع) را سبب ارتقای آنها در علوم قرآن دانست و گفت: من سال‌ها کتب مختلف تفسیری را خوانده‌ام نکاتی که در المیزان است در هیچ کتابی نیست و این‌ها به خاطر محبت اهل بیت(ع) است.

وی با آرزوی موفقیت برای کاروان قرآنی جمهوری اسلامی در ایام حج گفت: شما‌ها همگی استاد و روشن هستید بروید و تلاش کنید که مبلغ قرآن و اسلام باشید، در این ایام انسان‌های زیادی هستند که ضجه می‌زنند و لبیک می‌گویند اما حاجی واقعی کم است، شما سعی کنید از ضجه زنندگان نباشید. خداوند همه جا هست کعبه برای این است که به یاد خدا دور آن بچرخی و وقتی آمدی دور خدا بچرخی. باید رفتار ما بعد از حج تغییر کند نه اینکه بعد از چهل حج به محض اینکه اسم طرف را ببرند خانواده‌اش بر خود بلرزد.