حجت الاسلام قاسمیان:اگر کسی بلد باشد با خدا حرف بزند،خداخیلی چیزهارا به او می دهد/ حاج منصور ارضی: از داغ کربلا تن ما درد می کند

- اگر کسی بزرگ ترین و بیشترین گناهان را انجام دهد و بعد در محضر خدا توبه کند، خدا توبه او را می پذیرد ولی اگر کسی گناهی کند و از انجام آن ناراحت نشود، خداوند او را نمی بخشد.

- در این زمینه آمده است که خداوند به حضرت داوود علیه السلام فرمود: به گناهکارها بشارت دهید و صدیقین را بترسانید! به گناهکاران بشارت بده که اگر توبه کنند بخشیده می شوند و به صدیقین بگو با انجام کارهای خوب مغرور نشوند که اگر بشوند من با آنها کاری ندارم.

- ما در مقابل حق باید بال هایمان را بیاندازیم پایین. اگر گناه کردیم در محضر خدا طلب بخشش کنیم و بگوییم که منکر ربوبیت او نیستیم. اگر کسی بلد باشد با خدا حرف بزند، خدا خیلی چیزها را به او می دهد.

- رابطه ای وجود دارد بین پیغمبر صلوات الله علیه و حضرت ابراهیم صلوات الله علیه و طبعاً بین ما و حضرت ابراهیم.

- در آیات بسیاری از قرآن آمده که به روش پدرتان ابراهیم برگردید.

همانند آیات شریف 6ـ4 سوره ممتحنه: قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍۖرَبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ ﴿٤﴾ مسلماً براى شما و ابراهيم و كسانى كه با اويند سرمشقى نيكوست، آن گاه كه به قوم خود گفتند: ما از شما و آنچه به جاى خدا مى‏پرستيد بيزاريم، ما به شما كافريم و ميان ما و شما دشمنى و كينه هميشگى پديدار شده است، تا آن زمان كه به خداى يگانه ايمان آوريد. [آرى ، ابراهيم و مؤمنان جز اعلام بيزارى سخنى با بت‏پرستان نداشتند] مگر سخن ابراهيم به پدرش كه گفت: من براى تو [در صورتى كه دست از دشمنى و كينه با حق بردارى] آمرزش خواهم خواست و در برابر خدا به سود تو اختيار چيزى را ندارم . اى پروردگار ما! بر تو توكل كرديم، و به سوى تو بازگشتيم ، و بازگشت به سوى توست.«4»رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَاۖإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٥﴾ اى پروردگارمان! ما را وسيله آزمايش [و هدف آزار و چيرگى] براى كافران قرار مده ، و اى پروردگارمان! ما را بيامرز كه همانا تو تواناى شكست‏ناپذير و حكيمى (5) لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَۚوَمَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (٦﴾ بى‏ترديد براى شما در [روش] آنان سرمشقى نيكوست، براى كسى كه به خدا و روز قيامت اميد دارد. و هر كس [از اقتداى به آن روش] روى برگرداند [زيانى به خدا نمى‏رساند] ؛ زيرا خدا بى‏نياز و ستوده است.(6)

- حضرت ابراهیم(ع) به دلیل مبارزاتی که با طاغوت داشته است جایگاه ویژه ای دارد. کسانی که با ابراهیم اند اسوه حسنه هستند. یک نکته ای مهم ای که اینجا مطرح است این است که "امامت" مهم تر است یا "توحید". پاسخ: اگر "ولایت" را تقویت نظری کنیم میشود "توحید" و واگر "توحید" را تقویت عملی کنیم میشود "ولایت". و سر شاخه همه ادیانحضرت ابراهیم(ع) است.

- نماد ولایت؛امیرالمومنین ،علی (ع) است و نماد توحید؛ کعبه. به همین دلیل علی(ع) باید در کعبه به دنیا بیاید. نماد .ولایت در دل نماد توحید قرار میگیرد. و ولایت از نماد توحید استخراج میشود. مکه مرکز و محور گردش عالم است و ائمه(ع) در روایات مطرح میکنند که اگر میگوییم به مکه بیایید به این دلیل است ما را ببینید: نماد ولایت در نماد توحید.