وارث: مراسم ایام شهادت امام صادق علیه السلام با سخنرانی خطیب ارجمند و مداحی کربلایی جواد مقدم و کربلایی میثم استاد آقا برگزار شد.
در ادامه متن سخنرانی این مراسم را می خوانید:
قال الصادق (ع) : ثلاثة لا عذر لأحد فيها : "أداء الأمانة إلى البرّ والفاجر ، والوفاء بالعهد"
امام صادق علیه السلام فرمودند: سه عمل است که فردای قیامت در پیش خدا برای آن هیچ عذر و بهانه ای نمی توانیم بیاوریم: امانت دار باشید چه آن شخصی که امانت داده است آدم خوبی باشد یا بد باشد. در باب امانت داری می توانیم این مثال را بزنیم که حضرت صادق علیه السلام فرمودند: اگر قاتل جدم علی علیه السلام شمشیری که با آن فرق جدم امیرالمومنین علیه السلام را به دو نیم کرد به دست من امانت دهد من در امانتش خیانت نمی کنم.
ما دو دسته امانت داریم: دسته اول امانت هایی هستند که خداوند در اختیار ما قرار داده است که در فردای قیامت از آنها سوال می کند. دسته دیگر از امانات حق الناس است که مردم در اختیار ما قرار می دهند. مکرر شنیده ایم که خدا فردای قیامت اگر به واسطه شفاعت معصومین علیه السلام از حق خودش بگذرد از حق مردم نمی گذرد. گاهی به واسطه حق الناس از اعمال شخصی که حق دیگری بر گردنش است می گیرند و به آن دیگری می دهند. به واسطه حق الناس یک آدم بهشتی، جهنمی و یک شخص جهنمی، بهشتی می شود.
امام رضا علیه السلام فرمودند: مومن به مومن هفتاد حق دارد که کوچکترین آن این است که اگر مومنی از مومن دیگر هفتاد گناه کبیره دید یکی از آن ها را حق ندارد فاش کند. این راز امانت است تا موقعی که ما را در قبر می گذارند.
امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: اسرار زندگیتان را با هیچ احدی فاش نکنید، چرا که دست روزگار می زند و با هم دشمن می شوید و آن شخص برای ضربه زدن به شما از آن راز استفاده می کند.
دسته دیگر از امانات هم مردم در اختیار ما قرار می دهند. بلندترین آیه قرآن در سوره بقره مربوط به تجارت است. خدا در این آیه به مومنین دستور می دهد که وقتی داد و ستد می کنید و جنس و پولی را می دهید، بنویسید و دو نفر شاهد بیاورید تا ببینند و امضاء کنند.
در زندگیمان دقیق بشویم، ببینیم چقدر از این حق الناس ها در زندگیمان وجود دارد. فردای قیامت خدا از حق خودش بگذرد از حق مردم نمی گذرد. دومین چیزی که امام صادق علیه السلام فرمودند بر همه لازم است وفا به عهد است. خوش قول باشیم. یا قول ندهیم یا اگر شاهرگمان رفت به قولمان عمل کنیم.
امام علی علیه السلام فرمودند: آن کسی که وفای به عهد نداشته باشد دین ندارد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله از منزل بیرون آمدند تا به مسجد بروند، بچه های مدینه پیغمبر صلوات الله علیه را دوره کردند و به حضرت گفتند با ما همبازی می شوید؟ پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: بله همبازی می شوم. بچه ها را دو گروه کردند و هر سری با یک گروه می ایستادند و اگر هر گروهی می برد حاکم میشد و هر حکمی که آن گروه می داد گروه دیگر باید اطاعت می کرد. بچه هایی که برنده شده بودند به پیامبر صلوات الله علیه گفتند امروز مسجد تعطیل است و باید با ما بازی کنید. پیامبر صلی الله علیه و آله برای اینکه قول داده بودند به قولشان عمل کردند. اصحاب حضرت در مسجد نگران ایشان شدند و به دنبال ایشان آمدند یکی از اصحابشان که اهل دعوا بود آمد تا بر سر بچه ها داد بزند که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: ساکت باش. بر سر بچه ها نباید داد بزنی. سلمان آمد و گفت من با بچه ها مذاکره می کنم. سلمان به بچه ها گفت: من صبح که می آمدم نخود و کشمش در جیبم گذاشتم، این را به شما می دهم و پیامبر را می گیرم. بچه ها گفتند نخود و کشمش را بده و پیامبر را ببر. این داستان نکته اش این است که به عهد و پیمانتان عمل کنید.
سومین مورد نیکی به والدین است. به خود خدا قسم اگر به دنبال سعادت دنیا و آخرتیم باید کف پای پدر و مادر را ببوسیم.
امام صادق علیه السلام فرمود: دو چیز را برای ضمانت کنید، دو چیز را برای شما ضمانت می کنم. اول اینکه صله رحم کنید به معنای عام آن و دیگری احسان و نیکی نسبت به پدر و مادر کنید. من نیز ضمانت می کنم خداوند سختی جان کندن را از شما بردارد و ضمانت می کنم در دنیا به چه کنم نیفتید.
در روایات به دو چیز خیلی تذکر داده شده است که باعث می شود در موقع جان دادن راحت جان بدهیم. یک نیکی به پدر و مادر است و مورد دوم محبت امام حسین علیه السلام است.
آیت الله حائری رئیس و موسس حوزه علمیه قم خواب دیدند که در عالم خواب به ایشان گفتند: شیخ مهلتت تمام است، سه روز دیگر از دنیا می روی. ایشان می گویند از خواب که بیدار شدم گفتم اثر پرخوری دیشب است و به آن اعتماد نکردم. روز سوم برای تفریح و مباحثه علمی به خارج از نجف رفتم و در راه تب و لرز بر من عارض شد و رفقایم یقین کردند که در حال مردن هستم، من را در پتویی گذاشتند و به هجره شان در نجف برگرداندند و رو به قبله گذاشتند و از اتاقشان رفتند. ایشان می گویند دو ملک نورانی به اتاق وارد شدند و به من گفتند آمده ایم که روحت را قبض کنیم و ایشان گفته بودند من هیچ چیزی ندارم که به آن دنیا ببرم، و آنها گفته بودند ما ماموریم. آیت الله حائری گفتند حسین جان من از بچگی غلامت بودم و محبت شما در دلم است شما واسطه شوید می گویند همین که به امام حسین علیه السلام متوسل شدم ایشان وارد شدند و به آن دو ملک گفتند بیرون بروید، ما برای ایشان از خدا فرصت گرفته ایم. امام حسین علیه السلام و محبت به سیدالشهدا علیه السلام با ما کاری می کند که لحظه جان دادن راحت جان بدهیم.
دنیا و آخرت در گرو نیکی و احسان به پدر و مادر است.
/1102101304
