امام موسی صدر واژه غریبی به فاصله سال‌ها گمنامی

وارث : او که با شمیم زیبای کلامش جلوه‌ای از عطر کلام مولا علی را در عصر حاضر زنده کرد و با اسلام رحمانی پیامبر رحمت، مظهر وحدت و همدلی و همزبانی بین همه ادیان و مذاهب و اقوام و طوایف بشری شد.

او که غیبت طولانی‌اش تا امتداد امروز یادآور غیبت مصلح کل و هادی سبل و مهدی موعود است و لب تشنگان کوی وصالش یادآور عطش حسینی در حماسه جنون و بیداری اسلام ناب در مبارزه با مظاهر کفر و شرک و بت پرستی جاهلیت معاصر.

آن گونه که با یک دست تبر خلیل را برداشت و به شکستن بت‌های صهیونیستی و امپریالستی استکبار پرداخت و با دست دیگر تجلی ید بیضای موسای کلیم را به فرعونیان و ساحران مفتون عصر نشان داد.

به گزارش ایسنا، امام موسی صدر واژه غریبی است به فاصله سال‌ها غربت گمنامی، در حالی که برقامت رعنای او لباس بلند آوازگی بر عالم و عامی جلوه می‌کند و آفتاب پشت ابری است که شعاع چهره زیبای او بر شیعیان لبنان و ایران بلکه تمام محرومان جهان رخ می‌نماید.

محرومان روز عدالت، محرم اویند و خفاشان شب جهالت، نا محرمان خورشید قبیله عشق.

او مظلوم است به معنای حقیقی، چرا که بد اندیشان و اربابان و سرسپردگان مثلث زر و زور و تزویر چشم دیدن آفتاب را ندارند و ابرهای سیاه ظلم و ستم یهودیت اسلام ستیز، چهره زیبای خورشید را در نقاب زشتی و پلشی پنهان می‌کنند غافل از آن که روزی خورشید با طلوعش خواهد آمد و جهان تیره و تار هوس‌ها و هواهای غبارآلود انانیت و نگون بختی را با ظهور روشن و فرخنده خود محو و رسوا خواهد کرد.

عجیب‌تر آن که پهنای مظلومیت او نه فقط در برابر اربابان زر و زور و تزویر است بلکه در برابر برادران یوسف هم نیز برادرانی که از اویند و او هم از آنان ولی افسوس که حجاب غفلت و جهل مانع است از رویت و وصل.

حال پرسش اینجاست که تا کی؟ تا کی غفلت و بی خبری؟ تا کی سکوت و بی ثمری؟ و تا کی بی همتی و بی رغبتی؟

ما هم عهد قبیله سرخ عشقیم که از محرومان عالم در شرق و غرب از لبنان و فلسطین تا مظلومان عراق و شام و تا پابرهنگان آفریقا و جنوب آمریکا و تا آوارگان و بیچارگان هند و افغان هم قسم باشیم و هم نفس، هم رزم باشیم و هم درد، تا چه رسد به امید پرنوید محرومان همچون موسای صدر.....

پس چه شده است که ما بی خبران، هم رنگ و هم داستان برادران خورشیدیم گرچه ظهور نورش آن قدر گرم و بنده نواز است که تمام خطاهای ما را می‌پوشاند، همچون خطاپوشی یوسف از برادران.

او که تلالو درخشان سیادت بود در ظلمت عصر حاضر و موید و مبشر ظهور امام دل‌ها و نوید گل‌های گلستان وصال، یعنی خمینی کبیر، آن دردانه عالم و یگانه تاریخ.

بشارت مسیحایی صدر بر ظهور خمینی عزیز مانند بشارت عیسی بود بر آمدن مصطفی که درود بی پایان بر او و سلاله پاکش باد.

بوی خوش این نسیم از شکن زلف اوست

شعشعه این خیال زان رخ چون والضحی است

آری ! امام موسای صدر که اینک سال‌هاست به دست پلید یهود در زندان غیبت مخفی است ولی طلوع درخشان او در سرزمین لبنان و مهد شیرمردان و شیعیان با ایمان، نویدی بود بر ظهور انسانیت و اسلامیت.

اسلام رافت و رحمت، اسلام جذبه شور و شعور، اسلام عقلانیت و گفت‌وگو، اسلام برابری و برادری، اسلام صلح و صفا و آرامش و وفا، اسلام دانش و بینش، اسلام ترقی و تعالی و در یک کلمه اسلام ناب محمدی و علوی که خط انقلاب اسلامی ایران و امام خمینی کبیر و رهبری عزیز دایر بر این مدار است.

باید نوید داد که بی شک او خواهد آمد و دل‌های مشاقان را لبریز از شادی و سرور بی پایان می‌کند.

جای هیچ تردیدی نیست در آمدن آن یار گمگشته که در این مقاله شایسته است این زبان بریده به بیان قدسی روح خدا ختم شود.

آن جا که آن خورشید جماران با صلابت در کلام و آرامش در روح و روان جاویدش لب به افشای اسرار می‌گشاید و می‌فرماید.

ما امیدواریم که یک روزی .....، با آقا سید موسی صدر سلمه الله تعالی، در قدس با هم برویم نماز بخوانیم ان‌شاءالله، و ما مایوس نیستیم و مسلمین باید با قدرت پیش بروند و من امیدوارم که ان‌شاءالله ایشان برگردند به محل خودشان و مسلمین آن جا از ایشان استفاده کنند.

بر اساس این گزارش امام موسی صدر در سال 1307 ش (1343 ق) در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. پس از تکمیل دروس مقدماتی، از محضر علمی و معنوی آیات عظام سیدصدرالدین صدر (پدرش)، سید محمد محقق داماد، سید حسین بروجردی و امام خمینی(ره) کسب فیض کرد. سپس عازم نجف اشرف شده و از محضر عالمان و فقیهان آن دیار نیز بهره‌‏مند شد و به درجه اجتهاد نائل آمد.

امام موسی صدر پس از وفات آیت‏‌اللَّه سیدعبدالحسین شرف‏‌الدین، رهبری شیعیان لبنان را به عهده گرفت و آنان را از وضعیت ناهنجار فرهنگی، اجتماعی و سیاسی رهایی بخشید و در برابر دسیسه‏‌های دشمنان اسلام، آنان را در تشکیلات "حرکت المحرومین" متشکل ساخت.

این مجاهد نستوه و خستگی‏‌ناپذیر با هدف ایجاد اتحاد بین اعراب و جلب حمایت کشورهای عربی و متقاعد ساختن آنان به منزوی کردن اسراییلِ متجاوز و تحریم هرگونه رابطه با اشغالگران فلسطین و به منظور تقویت جنبش محرومین و تهیه سلاح، به کشورهای مختلف سفر می‏‌کرد.

امام موسی صدر، به تدریج جزء بزرگترین شخصیت‏‌های سیاسی جهان به شمار آمد و در پی دعوت رسمی دولت لیبی، به این کشور سفر کرد، و لیکن براثر توطئه دشمنان انقلاب اسلامی، در همان سفر ربوده شد.

/1102101305