عزیز شدن اولیاء الهی

وارث : به‌طور طبیعی، بعد از تخلیه جای تحلیه و بعد از «لَا»، «إِلَّا الله» است. وقتی ظالمان و ستمگران نابود شوند مؤمنان و بندگان خوب خدا، عزیز و قدرتمند می‌شوند: «دیو چو بیرون رود فرشته درآید.»

امام علي (علیه السلام) می‌فرمایند: «وَ وَضَعَ یَدَهُ عَلَی رُءُوسِ الْعِبَادِ فَلَا یَبْقَی مُؤْمِنٌ إِلَّا صَارَ قَلْبُهُ أَشَدَّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِیدِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ قُوَّةَ أَرْبَعِینَ رَجُلا؛[1] او (مهدی) دست بر سر بندگان (خداوند) گذارد، پس هیچ مؤمنی باقی نمی‌ماند جز آنکه قلبش محکم‌تر از پاره‌های آهن شود و خداوند به او نیروی چهل مرد را عنایت فرماید.»

برای حمایت و تماشای همین عزّت است که جمعی در دوران ظهور حضرت مهدي (عج) برمي و رجعت می‌کنند؛ مانند حضرت اسماعیل صادق الوعد، حضرت عیسی، حضرت خضر، حضرت رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) اميرمؤمنان علي (علیه السلام)، امام حسين (علیه السلام)، سایر امامان معصوم (علیهم السلام) و جمعی از اصحاب باوفای پیامبر اسلام چون سلمان، مقداد، جابر بن عبدالله انصاری، مالک اشتر و... و نیز شهدای کربلا، اصحاب کهف حَواریُون حضرت عیسی و... رجعت خواهند کرد.»[2]

این جمله که از دعای افتتاح نقل شد «اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیْکَ فِی دَوْلَةٍ کَرِیمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَه»[3]‌ بدین معناست که چون کریمه و عزیز کردة خداوند است، اسلام را عزّت می‌دهد، وقتی اسلام براثر جهانی شدن و تنها دین جهانی، عزّت یافت، مسلمین نیز عزّت می‌یابند.

و نیز در دعای ندبه می‌خوانیم: «اَیْنَ مُعِزُّ الْاَوْلِیَاءِ وَ مُذِلُّ الْاَعْدَاءِ؛[4] کجاست آنکه دوستان خدا را عزیز و دشمنان خدا را ذلیل خواهد کرد.»

مقام معظم رهبری می‌فرماید: «... در همین دعای ندبه ... خصوصیات آن جامعه ذکر شده است. آنجایی که می‌گوید: "اَیْنَ مُعِزُّ الْاَوْلِیَاءِ ..."آن جامعه، جامعه‌ای است که اولیای خدا در آن عزیزند و دشمنان خدا در آن ذلیل و خوارند، یعنی ارزش‌ها و معیارها در آن جامعه چنین است... آن جامعه جامعه‌ای است که حدود الهی در آن اقامه می‌شود؛ یعنی همان حدّ و مرزهایی که خدا معیّن کرده است و اسلام معین کرده است در جامعه زمان امام زمان (علیه السلام) آن حدّ و مرزها مراعات می‌شود.»[5]

پی‌نوشت:

[1]. كمال الدين، شيخ صدوق، مؤسسة النشر الاسلامي، قم، اوّل، 1405 ق، ص‏653.

[2]. بحار الانوار، ج‏53، ص‏39 ـ 144.

[3]. مفاتيح الجنان، ص‏298.

[4]. همان، ص‏885.

[5]. انسان 250 ساله، ص‏338.