این افراد حتما مرتکب حرام می شوند!

وارث: در طول زندگی با اموری روبرو می شویم که وضعشان برای ما روشن نیستند. مثلا برخی غذاها حرام است و برخی حلال اما ممکن است غذایی باشد که ندانیم حلال است یا حرام؟ یا در خصوص مال نیز همین بحث هست. مثلا بعضی درآمدها را نمی دانیم حلالند یا حرام؟ به این موارد در اصطلاح شبهه ناک میگویند. یعنی وضعشان برای ما مشکوک و مبهم است. از نظر شرعی خوردن غذایی که مطمئن به حرمتش نیستیم اشکالی ندارد تا یقین به حرام بودنش پیدا نماییم. اما از نظر اخلاقی و برای آنها که می خواهند در مسیر کمال و هدایت دچار مشکل نشوند بهترین کار دوری از امور مشکوک و شبهه ناک است چرا كه نزديك شدن به پرتگاه معصيت و حرام، احتمال پرت شدن را افزايش می دهد. این هم که بگوییم همه از همین راه درآمد کسب می کنند یا همه از این غذا می خورند یا خورده اند بهانه صحیحی نیست زیرا قرآن می فرماید تبعیت از اکثریت نکن زیرا تو را از راه حق خارج می کنند!
در آیه ۱۱۶ سوره انعام میخوانیم:
«وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللّهِ إِن يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ.»
«و اگر از بيشتر مردم روى زمين پيروى كنى، تو را از راه خدا به در مى كنند، آنها صرفا از وهم و گمان پيروى مى كنند و جز اين نيست كه به گزاف و حدس سخن مى گويند.»
***
سه نکته:
* ملاک، حق است نه عدد
«خَرْص» به معناى تخمين و حدس است. چون بعضى از تخمين ها نادرست از آب در مى آيد، به معناى دروغ هم آمده است. راه هدايت و راه قرآن ملاك است، نه راه مردم و اكثريت. زیرا اكثريت، دليل حقانيت نيست. ملاك، حق است نه عدد، پس در پيمودن راه حق از كمى افراد نهراسيد.

** این افراد حتما مرتکب حرام می شوند!
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: حَلَالٌ بَيِّنٌ، وَ حَرَامٌ بَيِّنٌ، وَ شُبُهَاتٌ بَيْنَ ذلِكَ، فَمَنْ تَرَكَ الشُّبُهَاتِ نَجَا مِنَ الْمُحَرَّمَاتِ ، وَ مَنْ أَخَذَ بِالشُّبُهَاتِ ارْتَكَبَ الْمُحَرَّمَاتِ ، وَ هَلَكَ مِنْ حَيْثُ لَايَعْلَمُ»
پیامبراکرم (ص) می فرمایند: (امور بر سه دسته اند) حلال آشکار، حرام آشکار و شبهاتی در بین این دو دو. پس هر كه از شبهات دوری کند از حرامدر امان خواهد بود. و هرکس به شبهات عمل نماید (بالاخره) مرتکب امور حرام می شود و از جایی که نمی داند هلاک خواهد شد! (الكافي، ج‏۱، ص: ۱۷۰)

*** حرکت عجیب حافظ قرآن!
مرحوم «کربلایی کاظم فراهانی» که خداوند به او عنایت فرموده بود و بدون اینکه سواد داشته باشد، تمام سی جزء قرآن را به یکباره حفظ شده بود، گاهی به صرف ناهار دعوت می کردند و او می پذیرفت. اما بعضی دفعات بعد از خوردن غذا از آن محل خارج می شد و با داخل کردن انگشت در حلق خود سعی می کرد غذاها را از شکم خود خارج کند. از او می پرسیدند چرا این کار را می کنی؟! می گفت: «غذایی که خوردم حلال نبوده نور قلبم کم شده، دیگر نمی بینم.»

منبع: تراز

/1102001307