ویژگی های اصلی مومن در منظر امام رضا (ع)

وارث: 

امام رضا درباره ویژگی های مومن می فرمایند: «مؤمن، مؤمن نباشد تا آنگاه كه سه ويژگى در او باشد: سنّتى از پروردگارش و سنّتى از پيامبرش و سنّتى از امامش. امّا سنت از پروردگارش رازدارى است و امّا سنّت از پيامبرش نرم رفتارى با مردم و امّا سنت از امامش شكيب‏ورزى در تنگنايى و تهيدستى است.»

ایشان همچنین می فرمایند: «بر دارنده نعمت واجب است كه بر خانواده نانخورش گشايش دهد.»

و از حضرت ثامن الحجج (ع) است که: «سكوت درى از درهاى حكمت است. همانا سكوت مهرآور است؛ چرا كه بر هر نيكى رهنماست.»

از امام رضا (ع) درباره فرومايگى پرسيده شد. امام (ع) فرمودند: «هر كس كه چيزى داشته باشد كه از خدا بازش دارد.»

و نیز می فرمایند: «بى شك خداوند بگو و مگو و تباه كردن دارايى و خواهش بسيار را دشمن مى‏ دارد.»

همچنین آمده که از امام رضا (ع) در باره بهترين بندگان پرسيده شد. حضرت ثامن الحجج (ع) فرمودند: «كسانى كه چون نيكى كنند شادمان گردند و آن هنگام كه بدى كنند از خدا آمرزش جويند و آنگاه كه به آنان چيزى بخشيده شود سپاس‏گزار باشند و چون دچار [بلايى‏] شوند صبر پيشه دارند و آنگاه كه خشم گيرند گذشت كنند.»

علاوه بر این از امام رئوف (ع) است که: «خرد مرد مسلمان كامل نشود تا آنگاه كه ده ويژگى در او باشد: به نيكى او اميد رود و از بدى او آسودگى باشد و نيكى اندک ديگرى را بسيار شمارد و نيكى بسيار خويش را ناچيز داند، از نياز خواهى [ديگران‏] از او دلگير نمى‏ شود و از علم‏جويى در طول عمرش دلخسته نمى‏ شود و تهيدستى در راه خدا را بيشتر از توانگرى دوست مى‏ دارد و خوارى در راه خدا را از بزرگمندى در نزد دشمن خدا خوشتر دارد. و گمنامى براى او رغبت انگيزتر از بلندآوازگى است.»

 سپس امام (ع) فرمودند: «دهمى و چه دهمى؟» از امام (ع) پرسيده شد: آن چيست؟ حضرت رضا (ع) فرمودند: «كسى را نبيند مگر آن كه گويد: او از من بهتر و پارساتر است، به راستى جز اين نباشد كه مردم دو گونه‏ اند: مردى بهتر و پارساتر از او و مردى بدتر و فرومايه ‏تر از او. پس آن هنگام كه بدتر و فرومايه ‏تر از خويش را ببيند بگويد: شايد نيكى و خوبى او در درون و باطن اوست و اين نيك باطنى برايش بهتر است و نيكى من آشكار است و نيك ظاهرى براى من بدتر است و چون بهتر و پارساتر از خويش را ببيند در برابرش فروتنى كند تا همپاى او گردد؛ پس چنانچه اين گونه كند بى‏گمان بزرگمندى‏اش فراز گيرد و نيكى‏اش پاكيزه شود و ياد او نيك گردد و سرور مردم دوران خويش باشد.»

از امام رضا (ع) درباره اندازه توكل پرسيدند. امام (ع) فرمودند: «از كسى جز خداوند بيمناك نباشد.»

على بن شعيب گفت: به محضر امام رضا (ع) رسيدم امام (ع) به من فرمودند: «اى على، زندگى چه كسى نيكوتر است؟» عرض كردم: اى سرورم! شما از من داناتر به آن هستيد. ایشان فرمودند: «اى على، آن كس كه زندگى ديگرى را در كنار زندگى خويش خوش بدارد.»

برگرفته از تحف العقول

 

/1102101305