این عمل حصاری است برابر عذاب الهی!

وارث: اگرچه در اسلام به پرهیز و دوری از گناه توصیه فراوان شده است اما با توجه به آنکه خداوند در همه حال رعایت حال بندگان را می کند باب استغفار را در صورت ارتکاب گناه پیش روی بندگان نهاده و جالب آنکه آثار و برکات فراوان نیز برای آن در نظر گرفته است.

سکونى از امام صادق (ع) از پدرش از پدرانش از رسول خدا (ص) نقل کرده است که فرمودند: «هر دردى درمانى دارد، و درمان گناهان طلب آمرزش است.»

سلّام حنّاط مى‏ گوید: امام صادق (ع) فرمودند: «هر کس هنگام خواب صد مرتبه استغفار کند، در حالى به خواب مى‏رود که تمام گناهانش مانند برگ درخت فرو ریخته است، و صبح که از خواب بر مى‏ خیزد هیچ گناهى بر عهده او نیست.»

امام رضا (ع) از امیرمومنان (ع) نقل کردند که ایشان فرمودند: «با استغفار خود را خوش بو کنید تا بوى بد گناهان شما را رسوا نکند.

عبد اللَّه بن محمّد جعفى مى‏گوید: از امام باقر (ع) شنیدم که فرمودند: «رسول خدا (ص) مى‏ فرمودند: «بودن من در میان شما و نیز استغفار، هر دو حصارى استوار در برابر عذابند». آن‏گاه امام (ع) فرمودند: «از این دو حصار آنکه استوارتر بود (یعنى شخص پیامبر «ص») درگذشت، و تنها استغفار باقى مانده است، پس بسیار استغفار کنید که استغفار گناهان را از بین مى ‏برد. خداوند بزرگ در قرآن فرموده است: «وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ، وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ [انفال، 33] (یعنى: تا تو در میانشان هستى خدا آنان را عذاب نمى‏کند، و نیز تا هنگامى که استغفار مى‏کنند خداوند عذاب‏کننده آنان نیست).»

اسماعیل بن سهل مى‏گوید: به امام جواد (ع) نامه‏اى نوشتم که دعایى به من بیاموز که چون بخوانم در دنیا و آخرت با شما باشم. امام (ع) با خطّى که من آن را خوب مى‏شناختم نوشتند: «سوره «انّا انزلناه» را بسیار تلاوت کن، و لب هاى خود را به ذکر استغفار تازه گردان.»

و نیز مسعدة بن صدقه از امام صادق (ع) از پدرش از پدرانش نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرموده اند: «خوشا به حال کسى که روز قیامت در نامه عملش زیر هر گناهى «استغفر اللَّه» بیابد.»