نماز واجب حب خدا به انسان و نوافل، حب انسان به خداست

پروردگار عالم نافله‌ها را دوست دارد برای این که نماز واجب ما تکلیف است.

 امّا نافله یعنی خدا! من آماده‌ام.

در حکم فقهی‌اش هم تبیین می‌کنند که نوافل را حتّی می‌توانی در حرکت هم بخوانی و دلیل بیان این مطلب این است که من و شما عادت کنیم به این که خدا! من عشقم نماز است، نه این که فقط از باب تکلیف بخوانم.

یک مطلب دیگر هم به شما بگویم که خیلی قشنگ است، آن را گوشه ذهنتان بسپارید. عرفا می‌گویند: صلاه واجب دلالت حبّ خدا بر بندگانش است و صلاه نوافل دلالت حبّ انسان به خداست؛ یعنی این عشق دوطرفه است.

 خدا گواه است تکلیفی که پروردگار عالم کرده که نماز بخوانیم برای این است که من و شما را دوست دارد ولی ما حالی مان نیست و نمی‌فهمیم وإلّا «إِلَهِي هَذِهِ صَلَاتِي صَلَّيْتُهَا لَا لِحَاجَةٍ مِنْكَ إِلَيْهَا وَ لَا رَغْبَةٍ مِنْكَ فِيهَا إِلَّا تَعْظِيماً وَ طَاعَةً وَ إِجَابَةً لَكَ إِلَى مَا أَمَرْتَنِي بِهِ». وقتی خدا نیاز ندارد، این «لَكَ إِلَى مَا أَمَرْتَنِي بِهِ» دلالت بر همین حبّ است. خدا بنده‌اش را دوست دارد، لذا او را می‌آورد و می‌گوید: با من حرف بزن. احمق است کسی که نداند نماز، سخن با خدا و عشق خدا به انسان است. باید بفهمیم خدا عاشق ماست.

 آن‌وقت اولیاء خدا و عرفای عظیم‌الشّأن می‌گویند از این طرف هم نوافل نشانه حبّ انسان است. چون نوافل که واجب نیست، مستحب است و انسان با ادای آن می‌گوید:خدا! حالا ببین من هم تو را دوست دارم، عشق طرفین!

 لذا ببینید چقدر عبادت خوب است. خدا گواه است حیف است انسان بندگی را رها کند، نماز را رها کند. بعضی غافلند. برای همین است امام سجاد(ع)، همه معصومین(ع) و اولیاء خدا، وقت نماز که می‌شد اصلاً یک حال دیگری داشتند و همان‌طور که اوّل بحث بیان کردم، در آن‌ها تغییر و تحوّل ایجاد می‌شد. منتظر بودند.

...................................

برگرفته از #درس_اخلاق آیت الله قرهی. جلسه ۲۸۲ در تاریخ (۲۹/۰۳/۹۳)

/1102101305