موت و حیات دست خداست، ولی شما هم باید یک خرده تن بدهید. خدا مهربان است. یک مقدار مطابق میل بندگانش رفتار می کند. معنای اختیار این است. نشنیده‌اید که خدا فرموده است: من در هیچ امری تردید نکردم «الا ترددی فی قبض روح المومن» جز در قبض روح مومن.
شما موت را اختیار کردید و این جا آمدید. نه غصّه داری و نه می‌توانی غصه بخوری. الان در این جا که هستی اگر چند روز غصه نخوری دلت برای غصه تنگ می‌شود. این عیب ندارد. یک مقدار برای امام حسین(ع) گریه می‌کنی. او را می‌شناسی و گریه می‌کنی. دیگر امام حسین(ع) با شما همه جا هست.
بعد از عاشورا حضرت دلش نمی‌گیرد. پیش از عاشورا است که مال می‌دهد، اولاد می‌دهد، اسیر می‌دهد، برادر می‌دهد، اصحاب را می‌دهد. همه تا ظهر عاشورا شهید می‌شوند. بعد از ظهر عاشورا روز جزاست. بعد از موت، یوم الجزاست. یعنی خداوند به خلقش مفت و مجانی غذا می‌دهد؛ «یرزقه بغیر حساب» چون به اختیار خودت مردی. از خدا خواستی، خدا تو را میراند. خودت میل پیدا کردی.
پس این جا جای خوبی است. اگر به میل خودت جان دادی خدا چشمانت را باز میکند. زندگی قشنگ می‌شود. هوشیار هستی و کیف می‌کنی و گرنه خدا به زور جان دوستان اهل بیت(ع) را نمی‌گیرد.
1- بحارالانوار ج 72، ص 59.
کتاب طوبی محبت – ص 153
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی
/1102001307
Links:
[1] http://vareth.ir
[2] https://vareth.ir/tag/keyword/44119/%D9%85%D8%B1%D8%AD%D9%88%D9%85-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%A8%DB%8C
[3] https://vareth.ir/tag/keyword/12226/%D9%85%D9%88%D8%AA