حجت الاسلام علی پناه: همه کاره قیامت حضرت امیرالمومنین (ع) است

وارث: جلسه هفتگی هیئت مکتب المهدی عجل الله تعالی با سخنرانی حجت الاسلام علی پناه و مداحی حاج محمد کمیل برگزار شد.

در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام علی پناه را می خوانید:

خداوند هر نعمتی به انسان داده است، بی منت و مجانی بوده، با اینکه نعمات خدا از عدد و شماره خارج است. قیمتی هم روی این نعمتها نمی شود گذاشت. اولین نعمت، نعمت بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله است که در آستانه بعثت هم هستیم. خدا به صراحت در قرآن می فرماید: : لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ¹ ؛

دلیل این منت گذاشتن چیست؟ اگر دلسوزی ها و مهربانی های عجیب پیغمبر صلی الله علیه و آله نبود؟ اگر صبر و استقامت بی مانند پیامبر صلی الله علیه و آله نبود؟ یقینا امروز ما مسلمان نبودیم.

تا جایی که آیه نازل شد: طه مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى²؛ پیغمبر! ما قرآن را نازل نکردیم به به مشقت بیفتی! تو دعوت کننده باش به سمت خدا، اگر خواستند اجابت می کنند و اگر هم نخواستند اجابت نمی کنند. ما راضی نیستیم تو این قدر به سختی و مشقت بیفتی.

گفت حافظ وظیفه ی تو دعا گفتن است و بس

در قید این نباش که نشنید یا شنید

تعارف که نداریم اگر در خیابان ها به من فحش بدهند یا در محله ای به من بی مهری کنند، قهرمی کنم، شاید از آن محله بروم. شوخی نیست. پیامبر صلی الله علیه و آله 23 سال فحش خوردند، 23 سال مورد بدترین بی مهری ها قرار گرفته. خاتم الانبیا صلی الله علیه و آله، 23 سال انواع بی مهری ها و اهانت ها را تحمل کردند. اما حاضر نشده حتی یک لحظه میدان را خالی بگذارد و دست از رسالتش بردارد. به قدری آقا زجر کشید که فرمود: مَا أُوذِيَ نَبِيٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيت³؛ هیچ پیغمبری به اندازه ی من اذیت نشد.

بدانید خیلی از انبیاء به قدری مصیبت کشیدند که نتوانستند کار تبلیغی انجام دهند. خیلی از انبیا را زنده زنده درآتش انداختند. حضرت نوح نبی 950 سال کار تبلیغی انجام دادند. می نویسند مجموعا به اندازه انگشتان دو دست، به تعداد 10 نفر هم به او ایمان نیاوردند.

این استقامت خاص خود پیامبر صلی الله علیه و آله است. ایشان فرمودند این آیه از سوره ی هود مرا پیر کرد: فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ⁴؛ هم خودت استقامت کن و هم همراهت را دعوت به استقامت و پایمردی کن. یعنی من پیر شدم تا شما مسلمان بشوید و راه را پیدا کنید.

حضرت خدیجه سلام الله علیها فرمود، زمانی که در مکه بودیم آسیب های زیادی به حضرت وارد میشد. یکبار دیدم کفار، پیامبر صلی الله علیه و آله را دوره کردند و به شدت ایشان را کتک می زنند. زمانی من رسیدم که صدای شیون و ناله ی حضرت از زیر مشت و لگد افراد ناسپاس بلند است. با چشم گریان به طرف منزل آمدم و گفتم الان است که خبر مرگ ایشان را بیاورند. پیامبر صلی الله علیه و آله با سر و روی خونین و لباسهای پاره و غرق خون به خانه باز گشت. اولین کاری که رحمة للعالمین بعد از ورود به خانه انجام دادند، این بود که به سمت مصلی خود رفتند و دست به دعا برداشتند، نه نفرین و شکایت! بلکه فرمودند: اللهمّ اهدِ قومی فإنّهُم لایَعلَمُونَ⁵؛ خدایا اینها را هدایت کن، اینها نمی فهمند. جا ندارد خدای رحمان به خاطر چنین معلم دلسوز و مقاوم بر همه ی ما منت بگذارد؟

منت گذاشتن خدا بواسطه ی نعمت ولایت

دومین نعمتی که حضرت حق بر همه ی صالحان، پاکان و خوبان عالم من گذاشته است، نعمت عظمی ولایت کلیه الهیه ی حضرت اسدالله الغالب، علی ابن ابی طالب علیه السلام است.

امام هادی علیه السلام دو یادگار نزد ما گذاشته است که بسیار قیمتی است. یکی زیارت آقا امیرالمومنین علیه السلام در روز عید غدیر است که یک زیارت قرآنی است و نظیرش را نداریم. دیگری گنجینه ی دائرة المعارف شیعه، شناسنامه ی اهل بیت، زیارت نورانی جامعه کبیره است. این زیارت کلاس اعتقادات ماست.

امام هادی علیه السلام خطاب به ائمه علیهم السلام در زیارت جامعه کبیره می فرماید: خلقکم الله انوارا فجعلکم بعرشه محدقين حتي من علينا بکم ⁵؛ خداوند شما را به صورت انواري آفريد. شما را گرداگرد عرش خودش جا داد. به واسطه خلقت نوری شما بر ما بندگان منت نهاد. خدایی که این همه نعمت مجانی و بی منت به ما عطا فرموده، چرا برای نمعت ولایت بر ما منت گذاشت. دلیل این منت گذاشتن این است که اگر این ذوات مقدسه خلق نمی شدند! اگر مشعل های هدایت و نورهای روشنی بخش آفریده نمی شدند! احدی نمی توانست راه بندگی را طی کند و در این راه قدم بگذارد.

طی این مرحله بی همرهی خضر مکن

ظلماتی است بترس از خطر گمراهی

خیلی ها خواستند بدون نور امیرالمومنین علیه السلام و اولادش راه را پیدا کنند! اما سر از بیراهه در آوردند. اوضاع نا به سامان جهان اسلام را میبینید. مقر سازمان کنفرانس اسلامی در مکه است، اینها هم قرآن و نماز می خوانند، خودشان را پرچم دار جهان اسلام می دانند. عبادت هم می کنند. از من و شما هم بهتر قرآن می خوانند. نماز جماعت می خوانند بیا و ببین.

شبی از شبهای رمضان، عمر وارد مسجد شد و مردم را مجزا یا در گروه‌های کوچک در حال نماز دید. عمر گفت به نظر من بهتر است اینان را تحت امامت یک قاری جمع کنم. او سپس مردم را تحت امامت ابی بن کعب جمع کرد. شب بعد عمر به مسجد آمد و دید مردم به امامت ابی بن کعب نماز می‌خوانند و گفت: چه بدعت خوبی است.

اما چرا این نماز و قرآن خواند خوش ظاهر آنها در نورانیت و هدایت آنها، سر سوزنی اثر ندارد. چون نماز بی ولای او، عبادتی است بی وضو* به منکر علی بگو نماز خود رها کند. مگر می شود بی ولای حضرت علی علیه السلام و فرزندانش راه را پیدا کرد؟

تا زمان حضرت صادق علیه السلام، قبر مولای ما حضرت امیرالمومنین علیه السلام مخفی بود. امام شرایط را طوری دیدند که مصلحت دانستند موضع قبر مولا برملا شود. اکثر زیاراتی که وقتی به نجف مشرف می شوید انجام می دهید، یادگار امام صادق علیه السلام است که از پدرشان آموختند. همه کاره قیامت حضرت امیرالمومنین علیه السلام است، شک نکنید، میزان العمال هستند دیگر مگر در زیارت مولی عرض نمی کنیم "السلام علیک یا میزان الاعمال" همه کاره خدا و ترازو سنجش خدا و کسی که خدا در قیامت بنده هایش را محک می زند و با آنها رفتار می کند امام علی علیه السلام است. میزان الاعمال بودن یعنی در قیامت در نمازت می گردند ببینند ازعلی چقدر در نمازت بوده. چقدر از سیره و سلوک و اخلاق علوی در اخلاقت بوده. حال اگر نماز و روزه ات منفک از ولایت بشود، چی از آن می ماند؟

نماز بی ولایت تو عین عبادتی است که قبل از آن مقدمه ای نبوده، مثل نمازی است که وضو نداشته است. اگر میبینید نماز و روزه ی آنها هیچ اثری ندارد به خاطر این است که منهای ولایت و امیرالمومنین علیه السلام است. دینی که منهای علی باشد، می شود توحش! وهابیت! می شود بی حیثیت کردن اسلام در جهان، خشن کردن چهره ی اسلام در عالم. این چه اسلامی است که به شما اجازه کشتار می دهد؟

در کتاب اصول کافی یک بابی داریم تحت عنوان "نفقه بهائم". یعنی اگر در خانه کبوتر نگه می داری باید آب و دانه اش را بدهی، مریض شد از او مراقبت کنی، اگر کم بگذاری فردای قیامت همان حیوان جلویت در می آید.

خدا به ما همه چیز داده است. هر وقت خواستید دعا کنید بگویید خدا این عشق بازی را از شما نگیرد، حسین حسین گفتن را از شما نگیرد، این باشد همه چیز هست. علامه طباطبایی می فرمود به محضر امام رضا علیه السلام مشرف می شوید از ایشان خودش را بخواهید، ولایتش را بخواهید، چون که صد آید نود هم پیش ماست.

مرحوم فلسفی می فرمود من قبل از انقلاب به یکی از شهرهای کشور رفته بودم. دیدم اوضاع شهر خیلی خراب است. مظاهر فساد کل شهر را گرفته است. علمای اهل سنت را به گوشه ای بردم و گفتم یک اقدامی در مقابل این همه فساد کاری کنید. امربه معروف و نهی از منکر کنید. یکی از آنها بلند شد و گفت آقای فلسفی خدا سایه ی امام حسین علیه السلام را از سر شما کم نکند. علت موفقیت روحانیت شیعه در امر تبلیغ و جذب مردم و مبارزه با فساد، الحاق و الصاق به شجره طیبه سیدالشهدا علیه السلام است. شما یک پتانسیل و ظریفیت عظیمی به نام عاشورا دارید.

اگر امروز شیعه دچار انحراف نشده از برکت ولایت است. حضرت مولی علیه السلام فرمود: بِنا عُبِدَالله. وَ بِنا عُرِفَ اللهُ⁶؛ این ما بودیم، مثل بچه هایی که تازه می خواهند راه بیفتند، دست شما را گرفتیم و در خط طاعت خدا آوردیم. ما نبودیم شما خداپرست، نماز خوان و با دین خدا آشنا نمی شدید. اگر ائمه نبودند ما هم منحرف و بدبخت بودیم، عین داعشی ها، وهابی ها و آل سعود. به همین خاطر است امر کردند در روز عید غدیر وقتی دوستان مولی به هم می رسند بگویند: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ.

شخصی نزد امام صادق علیه السلام آمد و عرض کرد خیلی بدبخت هستم. حضرت فرمود بدبخت نیستی. اگر همه ی دنیا و مافیها را به تو بدهند حاضری از ولایت ما دست بکشی؟ عرض کرد نه! آقا فرمود پس بالاترین ثروت را خدا به تو داده، نگو بدبختم. در این عالم از ما خوشبخت تر وجود ندارد. خوشبخت ما هستیم که در پناه ولایت حضرت علی علیه السلام هستیم. چه ثروتی از نعمت ولایت خدا در عالم خلق کرده که به ما نداده؟

تا نمیریم نخواهیم فهمید چه گنجی به ما داده اند و چه تاجی بر سر ما گذاشته اند؟ رفقا در قیامت هم از نعمت ولایت از ما سوال می شود. ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ⁷؛ می فرمایند ما گنج پربهای ولایت را در سینه ی هر آلوده ای نگذاشتیم. در قیامت می فرمایند ما نعمت ولایت را به هر بی سروپایی ندادیم، به تو عنایت کردیم حالا بگو ببینیم با این نعمت چه کردی؟ کسانی که وظایفشان را در قبال نعمت ولایت خوب انجام داده باشند، در قیامت می توانند جواب این نعمت را بدهند.

رفقا 3 وظیفه در قبال نعمت ولایت بر عهده ی ماست. اول امام شناسی است. سطح معرفتتان را بالا ببرید. امروز تا ظهر خواب بودیم. مگر وعده نکردند که در یکی از این جمعه ها آقا می آید؟ پس چرا بی قرار نیستیم؟ یک مهمان دعوت می کنیم که خاطرش خیلی برایمان عزیز است، تا یک هفته آرام و قرار نداریم، روز موعود که میرسد سر از پا نمی شناسیم، چرا این حال را نسبت به امام زمانمان نداریم؟ چون ایشان را نمی شناسیم، نمی دانیم دستمان از چه گوهری کوتاه است؟

اگر شیعیان به اندازه ی نوشیدن یک لیوان آب، احساس نیاز به امام پیدا کرده بودند، تا حالا ظهور اتفاق افتاده بود چون امام و جامعه مهدوی را نمی شناسیم، نمی دانیم در هنگام ظهور چه مسائلی در انتظارمان هست و چه نعمت هایی پس از ظهور می رسد. چند نفر سراغ داری که برای امام زمان هر روز صدقه بدهند؟ چقدر دلتنگ ایشان هستیم؟ چقدر با ایشان صحبت می کنیم؟ چون او را نمی شناسیم.

امام صادق علیه السلام می فرماید: زمانی که امام می آید تازه شیعیان می توانند نفس بکشند. وقتی امام زمان عجل الله تعالی ظهور کنند، خدا به آسمان می فرمایند هر چه باران داری ببار. به زمین امر می کنند هر چه در دلت داری بیرون بریز، زمین یک تکه مخمل سبز می شود. در نقطه ای از زمین پا نمی گذاری مگر اینکه گلستان و گلزار است. کسی تعدی و دست درازی نمیکند.

علت انفعال امروز و بیخیالی ما به خاطر این نیست که آقا را دوست نداریم بلکه چون امام شناسیمان می لنگد مشتاق ایشان نمی شویم. اول وظیفه ی ما در مقابل نعمت ولایت این است که به سطح معرفتمان ارتقا ببخشیم.

دوم وظیفه ما عاشق شدن است. بعضی از عشق ها، احساسات زودگذر است. اما بعضی از عشقها ریشه در معرفت، بصیرت و امام شناسی دارد. آدم داغ سر می شود اما پخته دیگر خام نمی شود.

بدیهی ترین اثر کسب معرفت و امام شناسی این است که عاشق می شوی. عشقی که ریشه در معرفت دارد، با یک شبهه از دل بیرون نمی رود، عشقی نیست که روبنایی و سطحی باشد. تا پای جان در دلت می ماند. فردای قیامت هم دستت را می گیرد. به فرموده ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله محب امیرالمومنین علیه السلام، حسنه ای است که هیچ گناهی نمی تواند آنرا از بین ببرد.

سردار شهید همدانی گفته بودند: در یک مقطعی تکفیری ها موفق شده بودند تا 20 متری حرم حضرت زینب سلام الله علیها برسند. این بچه شیرها و مدافعان حرم در مقابل آنها قدعلم کردند و شعاری میدادند که تکفیری ها می لرزدیند. شعارشان این بود؛ بی بی نمی گذاریم دوباره شما را به اسارت ببرند.

پی نوشت:

1- سوره آل عمران آیه 164

2- سوره طه آیه 1-2

3- بحار الانوار ج 39 ص 56 .

4- سوره هود آیه 112

5- بحارالانوار، جلد 20، صفحه 20

6- اصول کافی، کتاب التوحید، باب النوادر، ح 10

7- سوره تکاثر آیه 8.