كفران نعمت چگونه اتفاق می افتد؟

كفران نعمت به معنى نادیده گرفتن آن است. شخص منكر دین، به سبب اینكه حقایق و آیات الهى را كتمان مى‏ كند و یا نادیده مى ‏گیرد، كافر خوانده شده است.

قرآن، بعد از متّقین، گروهى از كفّار را معرّفى مى‏ كند. آنها كه در گمراهى و كتمانِ حقّ، چنان سرسختند كه حاضر به پذیرش آیات الهى نیستند و در برابر دعوت پیامبران، زبان قال و حالشان این بود:

«سواء علینا أوَعَظتَ ام لم تكن من الواعظین» (شعراء، 136) براى ما وعظ و نصیحت تو اثرى ندارد، فرقى ندارد كه پند دهى یا از نصیحت دهندگان نباشى.

اگر زمینه مساعد و مناسب نباشد، دعوت انبیا نیز مؤثّر واقع نمى‏ شود.

باران كه در لطافت طبعش، خلاف ‏نیست‏

در باغ لاله روید و در شوره‏زار، خَس‏

*پیام‌های آیه:    

*لجاجت و عناد و تعصّب جاهلانه، انسان را جماد گونه مى‏ كند. «سواء علیهم»

 *روش تبلیغ براى كفّار، انذار است. اگر انذار و هشدار در انسان اثر نكند، بشارت و وعده ‏ها نیز اثر نخواهند كرد. «سواء علیهم ءانذرتهم ام لم تُنذرهم»

  *انتظار ایمان آوردنِ همه‏ مردم را نداشته باشید. «...لا یؤمنون»  در آیه‏ى 103 سوره یوسف مى ‏فرماید: «وما اكثر النّاس ولو حَرصتَ بمؤمنین» هر چند آرزومند و حریص باشى، بسیارى از مردم ایمان نخواهند آورد.

/1102101305