حجت الاسلام صفاری: روزه بهترین عامل افزایش صبر است

آدم ها معمولاً به دنبال راهکار سعادت و عاقبت به خیری و پیروزی می گردند. خداوند در آخر سوره آل عمران یک نسخه یک خطی می دهد. می فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»¹ چهار کار می گویم که انجام بدهید که اگر انجام دهید امید است که رستگار شوید. اولین کار این است که اهل صبر باشید. صبر را در روایات رأس الایمان معنا کرده اند. یعنی اگر کسی صبر نداشته باشد ایمان ندارد. آدم غیر صبور ممکن است یک ساعت مومن باشد و یک ساعت ایمانش را از دست بدهد. سر عجول بودن ببینید چقدر ما چوب خورده ایم.

آدم هر چقدر بگوید صبر ندارم صبرش کم تر می شود. آدمیزاد خودش را شبیه هر چیزی کند همان می شود. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: هر کسی خوش را به نداری بزند حقیقتاً گدا و ندار می شود. هر کسی خودش را به خوبی شباهت بدهد این تلقین اثر می گذارد و می شود. هم خودتان صبور باشید هم نسل صبوری پرورش دهید. متأسفانه دیگر ما صبری نداریم. صبر یکی از ارکان پرورشی فرزندانمان است. باید به فرندانمان صبر کردن برای چیزی که می خواهند را آموزش بدهیم. همدیگر را در صبر کردن همکاری کنیم.

همه مفسرین به اتفاق گفته اند: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ»² منظور از صبر در اینجا روزه است. روزه بهترین عامل افزایش صبر است. تشنه و گرسنه ات می شود ولی می گویی نه! 

دومین داروی خدا این است که همدیگر را کمک کنید و گروه صابران را درست کنید. عمده دستورات دین ما دستورات اجتماعی است. دستورات فردی نیست. امام صادق علیه السلام به ابن جندب دستورات اخلاقی می فرمایند که اگر در آن ها دقت کنید می بینید که آنها تماماً دستورات اجتماعی هستند. خودتان را در جمع و جَو قرار دهید. جمعی که این چنین است. دین ما دستور داده است که جَو درست کنید. وقتی می رویم در حرم امام رضا علیه السلام چون جَو آنجا ملکوتی است حال ما خوب می شود. بچه هایتان را در جَو درست قرار دهید. جَو غلط، بچه هایتان را خراب می کند. صابروا یعنی همدیگر را به صبر دعوت کنید. تا می توانید خودتان را در این مجالس قرار دهید. اگر می بینی که رفیقت دارد سُر می خورد دستش را بگیر. رابطه ات را با او قطع نکن.

سومین امری که خدا به ما می کند رابطوا است. یعنی اهل رابطه و مراوده باشید. چیزی که از روایات ما بر می آید رابطه با امام است. رابطه را به جریان ادامه دار می گویند. یعنی هم را می بینند و از حال هم خبر دارند. با امام زمانتان اهل رابطه باشید و رابطه تان دوام داشته باشد. با او وصل باشید. امیر مومنان علیه السلام مکرر می فرمودند: هر کسی این کلام را قبل از تکبیر نمازش بگوید همنشین پیامبر صلی الله علیه و آله و خاندانشان می شود. بگوید: «اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُقَدِّمُهُمْ بَيْنَ يَدَىْ صَلَواتى وَ اَتَقَرَّبُ بِهِمْ اِلَيْكَ فَاجْعَلْنى بِهِمْ وَجيهاً فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبينَ مَنَنْتَ عَلَىَّ بِمَعْرِفَتِهمْ فَاخْتِمْ لى بِطاعَتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ وَ وِلايَتِهِمْ فَاِنَّهَا السَّعادَةُ وَ اخْتِمْ لى بِها فَاِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ»

خدایا اینکه به درگاهت آمده ام به واسطه پیامبر صلی الله علیه و آله و خاندانشان است. این الله اکبر همانی است که اهل بیت علیهم السلام گفته اند و به واسطه آنها امده ام. خدایا به نماز من نگاه نکن. به نماز امام زمان عجل الله تعالی فرجه نگاه کن که من پشت سرش ایستاده ام. آنها را مقدم کرده ام و جلوی خودم قرار داده ام. خدایا به واسطه آنها ن به تو نزدیک می شوم. این نماز را به حق پیامبر صلی الله علیه و اله قبول کن. خدایا بخاطر امام حسین علیه السلام در این دنیا به من آبرو بده. نماز همین حواس جمعی به ولی خدا است. چیزی غیر از این نیست. پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: صلاة، علی علیه السلام است. اگر توجه کردی نماز خوانده ای. به منکر علی بگو نماز خود قضا کند!

همه کارهایت رابطه با امام زمانت باشد. نمازت که تمام شد بگو: « اَللهُمَّ اجْعَلْنى مَعَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فى كُلِّ عافِيَةٍ وَ بَلاَءٍ وَاجْعَلْنى مَعَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فى كُلِّ مَثْوىً وَ مُنْقَلَبٍ اَللهُمَّ اجْعَلْ مَحْياىَ مَحْياهُمْ وَمَماتى مَماتَهُمْ وَاجْعَلْنى مَعَهُمْ فىِ الْمَواطِنِ كُلِّها وَلاتُفَرِّق بَيْنى وَ بَيْنَهُمْ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىءٍ قَديرٌ»

نماز تمام شد ولی مرا از این ها جدا نکن. حیاتم را حیات آنها و مماتم را ممات آنها قرار بده. می خواهی عاقبت به خیر شوی خودت را با آنها پیوند بده. آدمی که این درخواست ها را کند بزرگ می شود. می خواهی بخوابی دو رکعت نماز برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه بخوان. زندگی ات به خدا عوض می شود. فلاح، رسیدن به امام زمان عجل الله تعالی فرجه است.

خودتان را در جو درست و حسابی قرار بدهید. رفیقی پیدا کن که کاری خواستی انجام بدهی از او حیا کنی. حیا لازم است. بی حیایی آخرش جهنم است. در جمعی قرار بگیرید که از هم حیا کنید. بی حیایی کار کوفیان است.

از آب هم مضایقه کردند کوفیان

خوش داشتند حرمت مهمان کربلا

بودند دیو و دد همه سیراب و می‌مکید

خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا

/1102101304

 

پی نوشت:

1.      سوره آل عمران آیه 200

2.      سوه بقره آیه 153