وارث:حجت‌الاسلام محمد صادق کفیل در گفت‌وگویی عنوان کرد: به طور معمول بعد از شهادت هر امامی، امامت به امام بعدی منتقل شده و پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) به امام عصر(عج) منتقل شد، یعنی همان لحظه‌ای که امام شهید می‌شوند همان لحظه امامت منتقل می‌شود، ما همانگونه که از شهادت امامی ناراحت هستیم به دنبال آن در نهم ربیع یادمانی برای امامت ولی عصر(عج) می‌گیریم البته همان لحظه نیز امام در غیبت هستند.
وی با اشاره به اینکه در روز امامت مهدی موعود (عج) باید با خود عهد و میثاق می‌بندیم، یادآور شد: برای برخی شاید این سؤال پیش بیاید که مگر برای امامت دیگر ائمه (ع) میثاق بسته شده است؟ باید گفت که این بیعت دوباره هر ساله با امام عصرمان صورت می‌گیرد و با دیگر ائمه متفاوت است چرا که ایشان امام غائبمان هستند.
*عهد با ولی عصر(عج) برای عبودیت و بندگی است
حجت‌الاسلام کفیل با اشاره به اینکه در عهد بستن زمان مطرح نیست همانگونه که افرادی چون «حر بن یزید ریاحی» با امام حسین (ع) دیر عهد بستند ولی بر عهدشان باقی ماندند، توضیح داد: نخستین نکته درباره عهد این است که عهد ما برای عبودیت و بندگی باشد در عهدی که انسان می‌بندد در اصل باید خدا را پرستش کند و منتظر واقعی ولی عصر و زمینه‌ساز ظهور باشد و باید در مسیر درست عبودیت حرکت کند بنابراین میثاق ما یک محور عبودیت است.
وی در ادامه یادآور شد: با امام زمانمان عهد می‌بندیم که شیطان را اطاعت نکنیم و خدا را پرستش کنیم این مسیر مستقیم عبودیت است، عبودیت و بندگی و خروج از مدرسه شیطان که اثر این عهد باعث خوشحالی امام می‌شود چرا که گناهان ما امام را بسیار غمزده می‌کند، ایشان بیش از خود ما به ما علاقه دارند و آنچه او را اذیت می‌کند، این است که ما براساس ظرفیت‌هایمان به سمتی برویم که جایگاه واقعی و والایمان نباشد خود را سرگرم چیزهایی کنیم که در عالم هستی جایگاهی ندارند چرا که ما با عبودیت خدا در عالم هستی می‌توانیم به جایگاهی برسیم، اما هر لحظه غفلت ما را از آنها دور می‌کند، بنابراین بیشترین رنجش امام، معصیت ما و عدم حضور جدی در مدرسه خدا است، پس گام نخست دور شدن از مدرسه طاغوت و برنامه‌ریزی برای پرستش و گناه نکردن است.
*حرکت براساس دغدغه ولی عصر(عج)
وی گام دوم عهد با امام زمان را حرکت براساس دغدغه ولی عصر دانست و گفت: زمانی که ما در کلاس عبودیت جدی شویم و قلبمان از هوس خالی باشد، به سمت مهدی موعود دریچه قلبمان باز خواهد شد، آن زمان دغدغه توحیدی و مهدوی پیدا می‌کنیم، ما در دعای عهد وقتی می‌گوییم که «اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا» وقتی دوام عهد را طلب می‌کنیم، می‌گوییم که تمام زندگیمان عهد با امام زمان باشد و بعد می گوییم «وَمَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عَهْدا وَعَقْدا وَبَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لا أَحُولُ عَنْهَا وَلا أَزُولُ أَبَدا» لحظه‌ای این عهد از گردن برداشته نمی‌شود.
کفیل با اشاره به اینکه مؤمنین همه با توسل به امام به یکدیگر متصل هستند، افزود: هر چه انسان به این شعاع نور نزدیک‌تر باشد به همدیگر نزدیک‌ترند تا جایی که می‌بینیم اهل گناه و معصیت هیچ اتحادی با هم ندارند مگر در منافع خود.
وی با اشاره به اینکه دغدغه ما باید ظهور فرج باشد، افزود: در فرازی از دعای عهد می‌خوانیم «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَأَعْوَانِهِ وَالذَّابِّینَ عَنْهُ وَالْمُسَارِعِینَ إِلَیْهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ وَالْمُحَامِینَ عَنْهُ وَ السَّابِقِینَ إِلَى إِرَادَتِهِ وَالْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْهِ»، پس دغدغه ما ظهور و فرج است انسانی که با امام عهد می‌بندد در روز نهم ربیع بر خود خط می‌کشد و تنها امام را می‌بیند یا خود را در لوای امام می‌بیند چرا که با وی مأنوس شده است. ما در این روز عهد می‌بندیم که هم خودمان پیوندمان محکم و جدی باشد و هم دست دیگران را گرفته و با خدا پیوند برقرار کنیم.
حجت‌الاسلام کفیل اظهار داشت: «حربن یزید ریاحی» وقتی به امام حسین (ع) متصل شد، دیر بود ولی برعهدش باقی ماند و زیبایی عهد او این است که او از عهدش توبه نکرد همینطور «زهیر بن قین» هم دیر آمد اما وقتی شتافت، گفت عشقم شهادت در رکاب امام است این نکته خیلی مهمی است این زمانی حاصل می‌شود که پیوند انسان با حضرت حق محکم شود. نکته آخر عهد بستن نیز وفای به آن است وفا را در کربلا و یاران امام مشاهده کردیم آنها حتی خود را آن اندازه بدهکار می‌دانستند که احساس می‌کردند کاری نکرده‌اند.
/د115
