نپرداختن به مهدویت امروزه یک رسم منحوس در میان برخی از مؤمنین شده
دین بدون مهدویت، مانند معنویت بدون نبوت است
در جامعۀ ما این رسم دینداری، اخلاق‌مداری و معنویت‌گرایی بدون مهدویت، باید فرو بریزد!
برخی مهدویت بدون جنگ و استکبارستیزی دارند، درحالی‌که امام زمان(ع) برای رفع ظلم می‌آید که با جنگ همراه است
دعای ندبه مال افرادی نیست که حال مناجات دارند، مال کسانی است که حال مبارزه دارند.
بسیج اگر در برگزاری دعای ندبه پیشتاز نباشد از هویت خود فاصله گرفته
2- چگونه می‌شود به امام زمان(ع) مقرّب شد و به ایشان خدمت کرد؟
امام زمان(ع) از جنس سیاست است؛ هرکه می‌خواهد به ایشان مقرب شود، باید کار سیاسی کند و علیه استکبار قیام کند
هر کسی به این نظام مقدس کمک کند، به امام زمان(ع) مقرب شده و الا مهدوی نیست!
دین بدون امام زمان(ع) دین بی‌خطر است
دینداری بعضی‌ها منهای امام زمان(ع) است. دین بدون امام زمان(ع) دین بی‌خطر است. برخی مثل قوم بنی‌اسرائیل می‌خواهند به خودشان دردسر ندهند که وقتی حضرت موسی(ع) فرمود: برویم جنگ، گفتند: تو و خدایت به جنگ بروید، ما اینجا عبادت می‌کنیم1
مسجد، هیأت، عالم دینی و مؤمنی که مستمراً به مهدویت، نپردازد، یک یک دین بنی‌اسرائیلی را ترویج می‌کند. نپرداختن به موضوع مهدویت امروزه یک رسم منحوس در میان برخی از مؤمنین است. دین بدون امام، دین بدون انتظار امام، دین بدون مقدمه‌سازی برای امام، دین نیست، عین بی‌دینی است و بلکه تحریف دین است.
دین بدون مهدویت، مانند معنویت بدون نبوت است، مانند همان قرآن بدون علی(ع) است که خوارج داشتند. مانند همان مسجد و محراب و منبری است که در آن علی(ع) را نفرین می‌کردند. در جامعۀ ما این رسم دینداری، اخلاق‌مداری و معنویت‌گرایی بدون مهدویت باید فرو بریزد!
یک مشکل دیگر ما «مهدویت‌گرایی بدون سیاست» است. بعضی‌ها مهدویت بدون سیاست، بدون جنگ، و بدون استکبارستیزی دارند، انگار امام زمان(ع) می‌خواهند تشریف بیاورند و برای ما کلاس اخلاق بگذارند،ماز بخوانند و به زیارتشان مشرّف شویم و دیگر هیچ! حضرت که برای این چیزها نمی‌آیند، برای آزاد کردن جهان از قید ستم می‌آیند، که این‌کار طبیعتاً با جنگ همراه است.
اگر کسی به مهدویت معتقد باشد ولی اهل سیاست نباشد، یا جاهل است یا لاف‌زن و دروغ‌پرداز و تحریف‌کنندۀ دین! چون امام زمان(ع) برای ریاست جهان می‌آید و ما ایشان را برای ریاست جهان می‌خواهیم.
چگونه می‌شود به امام زمان(ع) مقرّب شد؟
اما چگونه می‌شود به امام زمان(ع) مقرّب شد، به ایشان خدمت کرد و برای ظهورشان مقدمه‌سازی کرد؟ آیا نماز شب بخوانیم؛ قرآن حفظ کنیم و هر روز در کنج عزلت دعای توسل بخوانیم؟ نه، امام زمان(ع) چیزی از جنس سیاست، حکومت و ولایت بر جهان است؛ هر کسی می‌خواهد به امام زمان(ع) مقرب شود، باید کار سیاسی کند، ولایت را تبیین کند و علیه دشمنان ولایت-که استکبار جهانی هستند- قیام کند.
البته نماز شب، قرآن، روضه و توسل هم در این زمینه کمک می‌کند، ولی اینها کار اصلی نیستند. باید ببینیم کار اصلی امام زمان(ع) چیست؟ اگر همان کار را انجام دهیم، به امام زمان(ع) مقرب شده‌ایم.
هر کسی به این نظام مقدس کمک کند، به امام زمان(ع) مقرب شده است و الا دروغ می‌گوید؛ او مهدوی نیست! به این ترتیب است که عرصۀ سیاست از سیاست‌بازان حرفه‌ای و قدرت‌طلبان بی‌دین و بی‌معنویت پاک خواهد شد.
ما انتظار مردم را تا این‌حدّ بالا می‌بریم که می‌گوییم: استانداران امام زمان(ع) کسانی‌اند که مردم خاک قدم‌هایشان را به تبرّک برمی‌دارند. سیاستمداران، نمایندگان مجلس، قضات، ائمۀ جمعه، وزرا و ... اگر به سمت اخلاص و پاکی و مقدس بودن-مانند اصحاب ولیّ عصر(ع)-نروند، لیاقت و شرافت سیاستمداری و تصدیِ مدیریت‌های خُرد و کلان در جامعۀ مهدوی را ندارند.
برای اینکه به امام زمان(ع) مقرب شویم، باید ببینیم که امام زمان(ع) وقتی بیاید چه می‌کند؟ ایشان حکومت خواهد کرد، پس ما باید در حکومت دخالت کنیم وعرصۀ حکومت خود را از افراد ناشایست پاک کنیم، آنگاه ما یار امام زمان(ع) خواهیم بود.
دعای ندبه مال افرادی نیست که حال مناجات دارند، مال کسانی است که حال مبارزه دارند! بسیج اگر در برگزاری دعای ندبه پیشتاز نباشد، از هویت خود فاصله گرفته؛ کمااینکه مراسم‌های دعای ندبه را بعد از جنگ، هیات رزمندگان راه‌اندازی کرد.
پی نوشت:
