شرافت و بزرگی مۆمن، در نماز شب

وارث: 

در بحارالانوار، جلد 87، صفحه 123، نقل شده از بلال که از حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) نقل کرده که فرمودند: شب زنده‌دار باشید که راه و روش صالحین قبل از شماست و باعث تقرب به خدا می‌شود و بازدارنده از گناهان است و برطرف کننده خطاهاست و بیماری‌ها را از بدن دور می‌کند.

در صفحه 144، از حضرت امیر (علیه‌السلام) نقل شده: شب زنده‌داری باعث صحت و سلامتی بدن و خشنودی خدا و در مسیر رحمت خدا بودن می‌شود و تمسک به اخلاق پیامبران است.

از حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در صفحه 138، نقل شده كه شریف‌ترین افراد امت من، حملة‌القرآن و اصحاب‌اللیل هستند (یعنی معاشران با قرآن و شب زنده داران)

و در صفحه 137 فرمودند: شرافت و بزرگی مۆمن، نماز شب خواندن اوست و عزتش، خودداری از آزار مردم.

در صفحه 141، حدیثی از جبرییل (علیه‌السلام) نقل شده که: وقتی بنده‌ای در دل شب با خدای خود خلوت می‌کند و با او مناجات می‌کند، خداوند نور را در قلبش ثابت و پابرجا می‌نماید و زمانی که می‌گوید یا رب یا رب، خداوند جل جلاله، او را صدا می‌کند و می‌گوید: بله بنده من (تو را اجابت کردم) بخواه تا به تو اعطا کنم و به من اعتماد کن تا تو را کفایت کنم. سپس به ملائکه می‌فرماید: به این بنده من نگاه کنید. چگونه در قلب این شب سیاه با من خلوت کرده با این که افراد باطل به کارهای بیهوده مشغولند و غافلند. شاهد باشید که من او را آمرزیدم.

در صفحه 137، از مفضل از امام صادق (علیه‌السلام) نقل نموده که خداوند به حضرت موسی (علیه‌السلام) فرمود: ای فرزند عمران، دروغ گفته کسی که مدعی شده مرا دوست دارد، اما در تاریکی شب بخواب می‌رود (و مرا فراموش می‌کند).

آیات موید نماز شب: سوره اسرا آیه 79 «و من اللیل...». در این آیه، مقام محمود که تفسیر به مقام شفاعت شده، را محصول نماز شب می شمارد.

در حدیث دیگری از جناب سلیمان دیلمی که از یاران امام صادق (علیه‌السلام) بوده نقل شده که حضرت فرمودند: مبادا شب زنده‌داری را رها کنی، چون زیانکار کسی است که از شب زنده‌داری محروم باشد.

در لهوف هم جناب سید بن طاووس نقل می‌کند از حضرت سیدالشهدا (علیه‌السلام)، که حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) را فرستادند تا از عمر سعد لعنه‌الله علیه، آن شب (شب عاشورا) را مهلت بگیرند تا به شب زنده‌داری مشغول شوند. فرمودند: خدا می‌داند من به نماز و قرآن علاقه دارم، امشب از قرآن و نماز وداع می‌کنم و تا سحر مشغول نیایش و نماز و قرآن بودند.

 

در جلد 87 بحارالانوار صفحه 143، از حضرت صادق (علیه‌السلام) نقل شده که نماز شب، کفاره گناهان روز است. از حضرت ختمی مرتبت (صلّی الله علیه و آله) نقل شده که فرمودند: نماز شب، چراغی است برای صاحبش در تاریکی قبر.

 

در روایتی دیگر از ایشان نقل شده که: نماز شب، سبب خشنودی خداست؛ و محبت ملائکه است؛ و سنت انبیاست؛ و نور معرفت و اصل ایمان و آسایش بدن‌ها و ناراحتی شیطان و سلاح علیه دشمنان و اجابت دعا و مایه قبولی اعمال و برکت در رزق و شفاعت کننده است بین صاحبش و بین ملک‌الموت؛ و بستری مناسب است برای انسان، هنگام ورود به قبر؛ و چراغ روشنی‌بخش قبر است و پاسخی است به نکیر و منکر؛ و مونس انسان و زیارت کننده قبر انسان است تا قیامت؛ و هنگامی که قیامت می‌شود، این نماز مانند سایبانی محافظ بر سر اوست و تاجی بر سر نمازگزار و لباسی بر تنش و نوری است که بین او و آتش فاصله می‌اندازد؛ و حجت مۆمن است در پیشگاه پروردگار؛ و سنگین کننده میزان (برای اعمال نیک)؛ و مجوز عبور از پل صراط است؛ و کلیدی برای بهشت است.

 

در بحارالانوار ج 87 ص 160، در روایتی آمده است: سمعت الصادق (علیه‌السلام)... که ایشان فرمودند:

 

سه چیز در دنیا و آخرت مایه افتخار مۆمن است:

 

1: نماز در آخر شب

 

2: نا امیدی از آنچه بدست خلق است (توکل و التجا به خدا)

 

3: ولایت (و پیروی) امام معصوم (علیهم السلام)

 

در روایتی دیگر در ارشاد القلوب ص 316 از ابی عبدالله (علیه‌السلام) که فرمودند: هیچ عملی نیست که بنده انجام دهد، مگر این که خداوند ثوابی در قرآن برایش مشخص کرده، جز نماز شب، بواسطه ارزش زیادی که نزد خداوند دارد.

 

در جلد 87 بحار، ص 140، مردی خدمت حضرت امیر (علیه‌السلام) رسید و عرض کرد که من از نماز شب محرومم. حضرت فرمودند: تو کسی هستی که گناهان تو، تو را در بند نموده‌اند.

 

در ثواب الاعمال شیخ صدوق رحمه‌الله علیه نقل شده که فردی خدمت امام (علیه‌السلام) مشرف شد و از فقر و تنگدستی شکایت کرد. امام (علیه‌السلام) به او فرمود: نماز شب می‌خوانی؟ گفت بله. امام (علیه‌السلام) فرمودند: دروغ می‌گوید کسی که مدعی است نماز شب می‌خواند، ولی در روز گرسنه است، زیرا خداوند برای نماز شب خوانان، ضامن روزی شده.

 

در همان جلد ص 148 بحار از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده که: گاهی شخصی دروغی می‌گوید و از نماز شب به علت آن محروم می‌شود؛ و وقتی از نماز شب محروم شد، از روزی هم محروم می‌شود.

 

در ثواب الاعمال جناب صدوق ص 39 نقل شده از حضرت ختمی مرتبت (صلّی الله علیه و آله) که: بهترین شما کسی است که در سخن گفتن مۆدب است و گرسنگان را سیر می‌کند و به نماز شب می‌پردازد، به هنگامی که مردم خوابند.

/د115