عکس/ سنگ قبر اصلی امام رضا(ع)

وارث: طبق منابع تاریخی، مکانی که پیکر مطهر امام رضا(ع) در آن به خاک سپرده شده است در اصل روستای کوچکی به نام «سناباد» بوده که در حاشیه‌ شهر «توس» قرار داشته است.

علامه مجلسی در «عیون» و شیخ مفید در «جلاء العیون» در خصوص محل دفن امام هشتم به روایت اباصلت هروی، چنین نقل می‌کنند: «حضرت رضا(ع) به اباصلت فرمود: به قبه‌ هارون ‏الرشید برو و از چهار سمت قبر، هر طرف یک مشت خاک بیاور.
سپس امام(ع) خاک بالا و پایین و پشت سر را بوییدند و فرمودند: مأمون اراده خواهد کرد قبر پدرش را قبله‌ قبر من قرار دهد، سنگ بزرگی آشکار شود که هر چه کلنک در خراسان است اگر جمع نمایند برای کندن آن، ممکن نشود».

دارالاماره یا باغ حمید بن قحطبه طایی، در دهکده‌ی سناباد، دژ نظامی بوده که تاریخ ساخت آن به قبل از اسلام می‌رسیده است. با مرگ هارون و دفن وی در این محل، دارالاماره به بقعه‌ی هارونیه شهرت یافته بود.

مأمون برای تبرئه‌ خود از اتهام به شهادت رساندن امام(ع) فرمان داد تا پیکر حضرت رضا(ع) را در بقعه‌ هارونیه، نزدیک قبر پدرش به خاک بسپارند.

آن‌هایی که به زیارت امام هشتم نایل شده‌اند، می‌دانند که جای «بالا سر» حضرت تنگ‌تر است؛ چرا که قبر امام رضا(ع) در وسط مضجع قرار نگرفته است و آنجا محل دفن هارون‌الرشید است.

نخستین سنگ مضجع منوّر امام(ع) که هم‌اکنون در موزه‌ مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود، سنگ مرمری با ابعاد۳۰ در ۴۰ سانتیمتر است.

روی این سنگ که از قرن پنجم هجری بر مرقد آن حضرت قرار گرفت، عباراتی مشتمل بر آیات قرآن و اسامی پیشوایان معصوم به خط کوفی نوشته شده است.

به مرور زمان سنگ مرقد ارتفاع و حجم یافت و در دوره‌های بعدی مکعبی به شکل صندوق با حجم و ارتفاع بیشتری ساخته شد و بر فراز مرقد شریف قرار گرفت.