وارث: امام در این بخش از نامه در مورد محرومان جامعه سخن به میان می آورد و می فرماید:آنگاه ، صنف فرودين ، يعنى نيازمندان و مسكينان اند و سزاوار است كه والى ، آنان را به بخشش خود بنوازد و ياريشان كند . در نزد خداوند ، براى هر يك از اين اصناف ، گشايشى است و هريك را بر والى حقى است ، آن قدر كه حال او نيكو دارد و كارش را به صلاح آورد. والى از عهده آنچه خدا بر او مقرر داشته ، بر نيايد مگر به كوشش و يارى خواستن از خدا و ملزم ساختن خويش به اجراى حق و شكيبايى ورزيدن در كارها ، خواه بر او دشوار آيد يا آسان نمايد .
امام علی (ع)در بخشی از نامه 53 کتاب شریف نهج البلاغه خطاب به مالک اشتر در مورد وجود قشرهای مختلف در جامعه می فرماید:بدان كه رعيت را صنفهايى است كه كارشان جز به يكديگر اصلاح نشود و از يكديگر بى نياز نیستند . صنفى از ايشان لشكرهاى خدایند و صنفى ، دبيران خاص يا عام و صنفى قاضيان عدالت گسترند و صنفى ، كارگزاران اند كه بايد در كار خود انصاف و مدارا را به كار دارند و صنفى جزيه دهندگان و خراجگزارانند ، چه ذمى و چه مسلمان و صنفى بازرگانان اند و صنعتگران و صنفى فرودين كه حاجتمندان و مستمندان باشند.
سپس امام در مورد سهم هر گروه در جامعه می فرماید:هر يك را خداوند سهمى معين كرده و ميزان آن را در كتاب خود و سنت پيامبرش (ص) بيان فرموده و دستورى داده كه در نزد ما نگهدارى مى شود .
سپس امام در ادامه خاطرنشان می دارد:اما لشكرها ، به خدا دژهاى استوار رعيت اند و زينت واليان . دين به آنها عزّت يابد و راهها به آنها امن گردد و كار رعيت جز به آنها استقامت نپذيرد و كار لشكر سامان نيابد ، جز به خراجى كه خداوند براى ايشان مقرر داشته تا در جهاد با دشمنانشان نيرو گيرند و به آن در به سامان آوردن كارهاى خويش اعتماد كنند و نيازهايشان را برآورد .
امام در ادامه می افزاید: اين دو صنف ، برپاى نمانند مگر به صنف سوم كه قاضيان و كارگزاران و دبيران اند ، اينان عقدها و معاهده ها را مى بندند و منافع حكومت را گرد مى آورند و در هر كاری ، چه خصوصى و چه عمومى ، به آنها می توان متکی بود . اينها كه برشمردم ، استوار نمانند مگر به بازرگانان و صنعتگران كه گردهم مى آيند تا سودى حاصل كنند ، بازارها را برپاى مى دارند و به كارهايى كه ديگران در انجام دادن آنها ناتوان اند ، امور رعيت را سامان مى دهند .
