وارث:آیت الله جوادی آملی از مراجع عظام تقلید در کتاب «امام مهدی(عج)، موجود موعود» در رابطه با چگونگی ارتباط با امام زمان علیه السلام می نویسد: تشرف بی واسطه و مستقیم به محضر نورانی امام زمان علیه السلام لیاقت و شایستگی هایی ویژه می خواهد، از این رو تنها اوحدی از موحدان به باریابی محضر مطهرش توفیق می یابند.
هر خارق عادت یا کرامتی که به دست ناشناسی صورت می گیرد و فیضی از ناحیه او به دیگران می رساند، از سرچشمه فیاض امام عصرعلیه السلام جاری می گردد؛ اما چنین نیست که آن ناشناس لزوما وجود مبارک ولی عصرعلیه السلام باشد، بلکه آن حضرت شاگردان صالحی دارد که به امر ایشان گره از کا فروبسته دیگران می گشایند و واسطه رسیدن فیض امام به آنان می شوند.
آنچه برای همگان ضروری و میسور است، ایجاد و حفظ ارتباط روحی و معنوی با آن حضرت است که در پرتو رعایت ادب حضور و ارتباط با آن حضرت تحصیل خواهد شد.
انجام دادن مستحبات و اعمال صالح به نیابت از آن حضرت و اهدای ثواب آن به ارواح طیب عترت طاهره علیهم السلام از بهترین راه هایی است که می تواند ارتباط انسان با آن وجود مبارک را تأمین کند و بهترین حالت در چنین نیابتی، آن است که انسان در برابر عمل خویش از آن امام خواسته ای نداشته باشد، چرا که از قدر عملش می کاهد: چون خواسته ما به قدر ادراک ماست و ادراک ما بیشتر به حجاب تمنیّات ما محجوب است، مطلوب متوقع ما نیز محدود خواهد بود.
پس بهتر است که برابر این ادب، به پیشگاه آن حضرت چیز خاصی را پیشنهاد ندهیم، زیرا او از آن دسته است که سجیّتهم الکرم، بنابراین شایسته آن است که در انتظار عطای او باشیم چرا که آنچه آن حضرت به اقتضای سجیّه کریم خویش عطا می کند ماندنی است.
البته این سخن بدین معنا نیست که انسان اگر مشکل خاصی دارد، با امام خویش در میان نگذارد و از او نطلبد. بلکه مقصود آن است که در انجام دادن اعمال صالح به نیابت از آن حضرت، طلبی نداشته باشد و پیشنهادی ندهد تا آنان در خور خویش عطا کنند؛ نه در اندازه مطلوب محدود ما.
آنان چون در خور خویش عطا کنند، هم قابلیت و ظرفیت می بخشند و هم مقبول و مظروف؛ و گاه گرچه به شخص عطا می کنند، ظهور و فضل عطایشان جامعه ای را بهره مند می سازد؛ مانند آنچه حضرت رضا علیه السلام به شاگرد خویش زکریا بن آدم در برابر استجازه او برای خروج از قم فرمود: «شما در قم بمانید. خدای سبحان به برکت شما عذاب را از مردم قم برمی دارد، آن گونه که به برکت مزار پدرم عذاب را از ساکنان آن منطقه برداشته است.»
این نمونه ای از آن عطایاست که به شخصی چنان لطفی می کنند که چون پیکرش در زمینی مدفون شود، آن برکت در تمام آن شهر جریان یابد.
از دیگر آداب حسنه در ارتباط با امام عصر علیه السلام ادب برخاستن به احترام نام مبارک ولی عصر عجل الله تعالی فرجه است که در میان شیفتگان و پیروان خاندان عصمت علیهم السلام سنّتی دیرپاست.
