عبادت باید از سر اخلاص باشد

وارث: یک درخت هر چه دارد ، از ریشه اش دارد و ریشه درخت را سرپا نگه می دارد . ریشه ، درخت را سبز می کند . اما شرطش این است که مخفی باشد . اگر کسی خاک را کنار بزد و ریشه ها را آشکار کند ، درخت خشک میشود . خوبی های ما حکم ریشه های ما را دارد ، این ها وقتی میتوانند ما را سبز کنند که پنهان باشند . سعدی همین را می گوید : اگر جایی مردانگی کردی و مشکلی را حل کردی ، فاش نکن خودش فاش میشود ولی اگر تو فاش کنی ، خدا کنار می رود . شما کسی را می بینی و از او خوشت می آید و برای اولین بار کسی را می بینی و از او بدت می آید . این بخاطر همان نهان های ماست . اما م حسن (ع) می فرماید : اگر نکته منفی در نهانت داشته باشی ، آشکار میشود . شما تشییع جنازه آیت الله بهجت را دیدید . یک تشییع جنازه بی نظیر بود . البته بعد از تشییع امام . چه کسی ایشان را می شناخت و از خلوت و سِرش خبر داشت ؟ چه کسی حرفهای ایشان را شنیده بود و کتابهای ایشان را خوانده بود ؟ ولی دیدید با چه شکوه و عظمتی ایشان را تشییع کردند . خودش فاش نکرد . خدا فاش کرد . آنهایی که کتاب می نویسند ، دو جور هستند ، بعضی ها ناشر مولف هستند . خودشان چاپ می کنند و خودشان توزیع می کنند . این ها بیچاره میشوند چون هر چه پول دارند باید بدهند و بعد آنها را باید در خانه شان انبار بکنند . ولی بعضی ها کتابهای خوب خود را پیش یک انتشارات معتبر می برند و خود انتشارات به کتاب اعتبار می دهد . در فاصله کمی ، چندین بار چاپ می شود و همه با خبر میشوند . ما آدمها در کارهای مثبتی که می کنیم ، دو دسته هستیم . وقتی کار مثبتی میکنیم مثل ناشر مولف ها عمل میکنیم و این قدرهزینه می کنیم تا مردم بفهمند ما فلان گِره را بازکردیم . دردسرهای زیادی هم پیدا می کنیم . ولی یک وقت کار مثبت را به دست انتشارات خدا می دهیم که معتبر است و خودش آنرا منتشر می کند . سعدی هم میگوید : اگر جایی مردی کردی ، بعداز آن نامردی نکن و آنرا باز گو نکن . شهرتی هم بدست نمی آوری . 

در کارهایمان اخلاص داشته باشیم.

این نمازها و روزه ها وقتی قیمت دارد که به انگیزه الهی باشد و به نیت الهی باشد و بخاطر خدا باشد . اگر اخلاص نداشته باشد و از اخلاص تهی باشد ، این پوست بی مغز میشود . شما تمام پوست گردوهای عالم را در مرغوب ترین خاک بکارید ، محال است که سبز بشود . عبادت هم همینطور است . اگر شما سالها نماز بخوانید و روزه بگیرید ولی انگیزه الهی عامل آن نباشد ، پوست بی مغز است . عبادت باید از سر اخلاص باشد . مثل گلها که برایشان فرق نمی کند ، ما آنها را ببینیم یا نبینیم . چه در معرض دید باشد و چه نباشد ، کار خودش را می کند . به موقع باز میشود و عطر افشانی می کند و کاری ندارد که دیده میشود یا نه . انسان هم نباید برایش مهم باشد که او را می بینند یا نمی بیییند ، درکش می کنند یا نمی کنند ، مثل دو تا نهالی است که در باغچه هستند و به یکدیگر کاری ندارند که سبز میشوند یا نه ، کار خودشان را می کنند . اخلاص یعنی اینکه انسان به هیچ کس توجهی نداشته باشد و دیدن و یا ندیدن برایش اهمیتی ندارد . سعدی هم می گوید : عبادت وقتی زیبا است که اخلاص همراه آن باشد . وگرنه مثل پوسته بدون مغز است . اخلاص یعنی کاری را فقط برای خدا انجام بدهیم و کاری نداشته باشیم که دیگران می بینند یا نمی بینند . پیاز ، هم در زیر خاک و دور از نظر دیگران است و هم ، در سبد آشپزخانه . هر دو سبز میشوند . پیاز آشپزخانه هر چه سبز تر میشود پوک تر میشود و بی خاصیت میشود ولی پیازی که در زیر خاک است هرچه سبزتر میشود ، بیشتر می ماند .