حجت الاسلام میرباقری: عقوبت خدای متعال، عین اعمال ماست+گزارش تصویری

در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام سیدمهدی میرباقری را می خوانید:

ویژگی ادعیه ماثوره

نیازهای ما باید تهذیب شود و یک نیازهایی حذف شود و نیازهای جدید در ما فعال شود. آن کسی که می تواند اینکار را انجام دهد و ما را سیردهد و اصلاح کند معصوم علیه السلام است. حال اگر کسی با معصوم در دعاها حرکت کرد موفق تر است، یکی از نکاتی که در ادعیه معصومین علیهم السلام وجود دارد این است که نه انسان را به طمع خام می اندازند و نه اینکه آدم را مایوس می کنند. راه خدای متعال یک راه رفتنی اما پرفراز و نشیب است و قله های فراوانی دارد.

دو آفت در مسیر مراقبه هست یکی مایوس کردن آدم، یعنی کسی که این راه را نرفته یا بلد نیست آن قدر از سختی های راه می گوید که انسان را زمینگیر می کند یا آن قدر را راه می اندازد همین که کوچه اول را رفتیم می گوید رسیدیم، منزل یار همینجاست.

هر کسی به اندازه ظرفیت خودش سیر پیدا می کند لذا اگر انسان می خواهد تهذیب شود و خواسته هایش اصلاح شود باید با معصوم علیهم السلام در ادعیه همراه شود. بعضی ها ممکن است در انسان چیزی را خیلی بزرگ کنند اما تنوع در دعای معصوم را ببینید حال انسان در هر جمله عوض می شود و انتقالات فخیم و فوق ارزنده دارد، و آخر دعا هم دعوت به وتوحید دارد، هیچ کجا دعوت به غیر و دعوت به نفس نیست.

دعای ابوحمزه که در اوقات سحر ماه مبارک رمضان خوانده می شود و ازقله های این ادعیه است. در فراز ابتدایی دعای ابوحمزه می خوانیم: اِلهی لا تُؤَدِّبْنی بِعُقوُبَتِک َ وَلا تَمْکُرْ بی فی؛ اگر کسی الوهیت خداوند متعال را نمی بیند و خودش را گناه کار نمی بیند سر سفره ابوحمزه ننشیند. ورودی دعا این است که انسان خودش را مستحق ببیند، بداند اعمال ما عقوبتی دارد و خداوند هم ما را تادیب می کند. اگر انسان عقوبت ها را نبیند و با خودش بگوید ما که غیبت نمی کنیم و حق الناس به دوشمان نیست نمی تواند وارد این دعا شوید گناهان منحصر در اینها نیست و خداوند گاهی به خاطر ترک اولی عقوبت می کند.

پنهان شدن عمل خیر

بعضی جاها خدا یک عملی را خیلی دوست دارد و بنده اش آن را انجام می دهد و باعث رشدش می شود یعنی خدا آن عمل را درمیان بقیه اعمال پنهان کرده، و یکسان هم نیست، اینطور نیست که بگوییم چون آن فرد آن را انجام داده ما هم انجام بدیم بلکه باید همه ی خوبی ها را انجام بدهید و خداوند سر راه خیرهای او خیری قرار می دهد که اگر انجام داد بارش بسته می شود، خداوند گنج ها را پنهان کرده، شما همه ی خوبی ها را داشته باشید یک گنج هم در بین آن پیدا می شود که بار انسان بسته می شود. پس همه ی سحرها بیدار شوید تا آن سحر اقبالتان را در بیاورید والا اگر انسان می دانست در فلان سحر خیر به او خواهد رسید دیگر سحرها بیدار نمی شد.

خداوند برای هر کس رزق خاصی گذاشته و باید همه ی خوبی ها را انجام داد تا یک جا هم بار انسان بسته شود. اگر بر انجام کارهای خوب مداومت کردیم به آن نقطه پرواز می رسیم، باید همه ی بدی ها را ترک کرد.

تشبیه گناه به دومینو

گناهان فقط گناه های رسمی نیست و در این عالم گناه در یک جا متوقف نمی شود. مثلا در قیامت برای فردی مشارکت در قتل می نویسند و می گویند در خون مومنی شریک هستی، فرد می گوید: من هر کاری کردم اما خون کسی را نریختم. خطاب می رسد فلان جمله را گفتی و دهان به دهان چرخید و موجب قتل مومنی شد.

در این عالم آدم خیال می کند که فقط یک فساد انجام داده اما با همان فساد چندین خانواده به گناه می افتند و مسئولیتش با اوست. گناه فقط گناهان کبیره که می شناسیم نیست، این گناهان عقوبت دارد و عقوبتش هم عین عمل انسان است. خدا در قران مکرر فرموده: ما حسنات شما را اضافه می کنیم تا هفتصد برابر و بیش از آن. مَن ذَا الَّذی یُقرِضُ اللهَ قَرضًا حَسَنًا فَیُضعِفَهُ لَهُ اَضعافًا كَثیرَةً¹؛ خدا در این آیه بنابر درخواست پیامبر صلی الله علیه و آله کثیرا فرمود؛ یعنی حد و حساب ندارد و حضرت راضی شدند. در روایات دارد معنای قرض یعنی به امام رساندن، کسی که امکانات خودش را در راه امام قرار می دهد به خداوند قرض داده است و فَیُضعِفَهُ لَهُ اَضعافًا كَثیرَةً می شود خدا بر ثوابش می افزاید.

اما در باب گناه هیچ کجا نفرموده بیشتر عقوبت می دهد، بلکه می فرماید: خیلی از گناهان شما را می بخشیم، جایی هم که بخواهیم مجازات کند به مثل عملتان مجازات می کنیم و بیشتر نمیشود.

عقوبت خدای متعال عین اعمال ماست

پس عقوبت خدای متعال عین عمل ماست یعنی در عالمی که خدای متعال منظم کرده و همه کار می کنند از ما اجازه نمی گیرند که اگر ما خار ریختیم خار سبز نشود! اینطور نیست که اگر ما گناه کردیم از خدا بخواهیم عالم را به نفع ما تغییر دهد. بنا نیست ما خدای عالم باشیم!

بنابراین اینطور نیست که اگر ما گناه کردیم خداوند نظام عالم را به هم بزند، در این عالم اگر جو کاشتی جو سبز می شود و اگر خار کاشتی خار سبز می شود. همه ی ما تجربه داریم وقتی چند آجر پشت هم چیده می شود، اگر به یکی از آنها تلنگر زد بقیه آجرها هم ریخته می شود، این نتیجه ی کار شماست نمیتوانی بگویی من فقط یک تلنگر زدم، در این عالم یک تلنگر باعث ریخته شدن هزاران آجر روی هم می شود. بله ممکن است خدا لطف کند و اگر یک آجر ریخت اجازه ندهد بقیه آجرها ریخته شود.

یخچالهای طبیعی در حال آب شدن است نمیتوان گفت به ما ربطی ندارد! عقوبت عمل هم همین است یعنی ادامه عمل خود انسان است، خدای متعال خیلی اوقات ما را به عقوبت تادیب می کند، کسی که در جنگل آتش به پا می کند دود آتش هم به چشمش می رود.

خدای متعال برای اینکه ما را تربیت کند عقوبت عمل را به ما می چشاند و جلوی عمل را نمی گیرد! من می مانم در میان آتشی که خودم به پا کرده ام و چیز جدیدی نیست.

کسی که این درک از گناه را دارد که گناه را منحصر در یک سری گناه نمی داند و عقوبت را هم عین عمل خود میداند و می داند کار خودش است که تبدیل می شود، و می داند خیلی اوقات اگر به حرف خدا گوش نداد و به راه نیامد خدا عقوبت می کند.

اختیار انسان در انتخاب راه هدایت یا ضلالت

خداوند فرمود: دو راه می توانی اختیار کنی یا راه خداپرستی و یا راه کفر. اگر در راه خدا افتادی من خودم نورانی تان می کنم، تطهیرتان می کنم، ظلمات را از شما دور می کنم اما اگر در راه کفر رفتید مبتلا به ظلمات می شود. لذا در روایات داریم که ظاهر گناهان همین دروغ و غیبت و ... است اما باطنش رفتن در ولایت جور و آتش است. وقتی انسان به آتش رفت دیگر خودش نمی تواند بیرون بیاید و باید التماس کند تا او را بیرون بیاورند.

پس انسانی که الوهیت حضرت حق را حاضر می بیند، ذنوب خودش و تادیب خدا را هم حاضر می بیند امام سجاد علیه السلام می فرماید: اِلهی لا تُؤَدِّبْنی بِعُقوُبَتِک وَلا تَمْکُرْ بی فی؛ در سحر ماه مبارک رمضان از خدا بخواه که در تربیت تو با عقوبتش تو را تربیت نکند و با محبت خودش تربیت کند، بین من و هوسهای سوئ و بتهایی که برای خودم تراشیده ام حائل می شوی، کار خداست ما را تربیت می کند که مشرک نشویم خدایا در اینجا با من مکر نکن و کمک تا بفهمم چرا موفق نشدم و زیبایی کار تو را ببینم. اگر پنهان کاری کردی و من ندیدم تو این کار را می کنی رنج می برم و به جزع و فزع می افتم.

پی نوشت:

1- سوره حدید آیه 11.