وارث: حجت‌الاسلام علیرضا نخعی‌پور، مسئول اداره فرهنگی ـ اجتماعی حوزه علمیه خراسان‌جنوبی گفت: سبک زندگی پیامبر(ص) در برخورد با اقشار محروم و نیازمند جامعه نکات متعددی وجود دارد. وی اظهار کرد: نکته مهم و اساسی این است که حضرت محمد(ص) در جهت ارتقاء جایگاه محرومان در نگاه مردم تلاش داشتند تا از این جهت کرامت آنان در جامعه حفظ شود و خودشان نیز این کرامت را در وجود خودشان احساس کنند.
تأکید رسول الله(ص) بر حفظ احترام اقشار نیازمند
مسئول اداره فرهنگی ـ اجتماعی حوزه علمیه خراسان‌جنوبی بیان کرد: پیامبر(ص) تمایل داشتند در کنار کمک به محرومان از دیدگاه معنوی در جامعه به آنان بی‌احترامی نشود و انسان‌ها بر اساس توانمندی اقتصادی ارزشیابی نشوند.
نخعی پور ادامه داد: این مهم تا آنجا در دیدگاه اسلام حائز اهمیت است که وقتی فردی به یک نابینای محروم با بی‌اعتنایی برخورد کرد قرآن او را مورد توبیخ قرار داد و گفت:« عَبَسَ وَتَوَلَّى أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَى چهره درهم كشيد و روى گردانيد كه آن مرد نابينا پيش او آمد»
وی افزود: همچنین توصیه حضرت بر کم کردن ارتباط با آن دسته از ثروتمندان متکبر و مغرور و افزایش تعاملات با محرومان بود و می‌فرمودند که هر کس مسلمان فقیری را کوچک بشمارد خدا را کوچک شمرده است.
توصیه بر رفع زمینه‌های فقر
مسئول اداره فرهنگی ـ اجتماعی حوزه علمیه خراسان‌جنوبی گفت: توصیه دیگری که پیامبر داشتند این بود علاوه بر کمک به محرومان تلاش برای رفع زمینه‌های فقر آنان نیز بشود و خودشان به لحاظ کاری و اقتصادی مستقل شوند.
نخعی‌پور افزود: نقل روزی شخصی به نزد پیامبر(ص) آمد تا از ایشان کمک بگیرد اما قبل از سخنش حضرت گفت اگر کسی از ما کمک بخواهد به او یاری می‌رسانیم ولی اگر بی‌نیازی ورزد خدا او را بی نیاز می‌کند و با این گفته فرد از بیان نیازش منصرف شد.
وی ادامه داد: این اتفاق سه روز رخ داد تا اینکه در روز سوم حضرت به او پیشنهاد دادند تا هیزم جمع‌آوری کند و بفروشد و او نیز این کار را کرد و در نهایت توانست برای خود امکانات کار فراهم کند و به زندگی خود توسعه دهد.
مادیات در انتخاب‌های پیامبر(ص) جایگاهی نداشت
مسئول اداره فرهنگی ـ اجتماعی حوزه علمیه خراسان‌جنوبی گفت: موضوع کار آنقدر مهم بود که وقتی رسول الله(ص) از کار و شغل کسی می‌پرسیدند و او در عین توانایی بیان می‌داشت بیکارم، حضرت عنوان می‌کردند از چشمم افتاد.
نخعی پور یادآور شد: موضوعات مادی هیچگاه در چشم پیامبر(ص) به عنوان امتیاز مطرح نبود و در انتخاب‌ها مد نظر نداشتند و از این جهت مؤذن خود را فردی چون بلال برگزیدند که ظاهری متفاوت داشت و از لحاظ جایگاه اجتماعی نیز یک برده محسوب می‌شد.
