وارث: حجت‌الاسلام والمسلمین محمد رضا زائری در یاداشتی تلگرامی در کانال خود ۱۴ کلید ارتباط موفق روحانیت با مردم را برشمرد:
اقتضای تبلیغ دین ارتباط مؤثر با مخاطب عمومی است و درارتباط با مردم ما فقط اشاره‌ای هستیم که خودمان اصالت نداریم بلکه مانند یک تابلو باید رهگذران را به مقصد راهنمایی کنیم. فرموده اند که «جرّوا مودة الناس الیکم و الینا، چنان باشید که با رفتار و تلاش و تحمل شما مردم شیفته شما و در نتیجه دلبسته ما شوند»
به عنوان برادری کوچکتر که سال‌ها در ارتباط با مخاطب عام اندیشیده و پیراهنی بیشتر کهنه کرده این نکات را با دوستان روحانی که تازه معمم می‌شوند و می‌خواهند بیشتر با مردم تعامل داشته باشند در میان می‌گذارم؛
١-به مردم واقعا عشق بورزید. تا محبت از درون نجوشد و در رفتار و گفتار شما بروز نکند نمی‌توان اثر گذار بود. بدانید فرصتی که برای همراهی با مردم می‌گذارید اتلاف وقت نیست بلکه اگر با اخلاص باشد عبادت است.
٢-متواضع باشید و همه را از خودتان بهتر بدانید. تواضع اکسیری است که خاک هر رابطه را طلا خواهد کرد. حتى یک رفتار ساده مثل تعارف کردن در موقع ورود به آسانسور یک ساختمان اداری ممکن است شروع یک رابطه خوب باشد.
٣-انتظار توجه خاص یا امتیاز نداشته باشید. شما هم یک شهروند هستید مثل بقیه، باید نوبت را رعایت کنید و حتى اگر جایی خواستند کار شما را بدون صف یا به طور ویژه راه بیاندازند خودتان قبول نکنید.
٤-آراسته و خوش بو باشید، ظاهر شما نخستین تصویری است که دیگران از شما خواهند داشت. سادگی و صمیمیت و بی اعتنایی به دنیا معنی‌اش شلختگی و بدپوش بودن نیست. مخصوصا بهداشت دهان ودندان را به طور خاص در نظر داشته باشید.
٥-تن‌ها به اندازه درک و قبول مردم حرف بزنید. هنر شما این است که بتوانید از آموخته‌های حوزوی خود در موقعیت‌های مختلف به تناسب مخاطبان و سطح درک و دریافت و فهم و شناخت آنان استفاده کنید و چیزی را بگویید که می‌توانند هضم کنند و با شما همدل و همراه شوند.
٦-توقع نداشته باشید همه مثل شما باشند. خداوند همه را مثل هم نیافریده و شرایط زندگی و محیط تربیتی و فضای رشد و پرورش فکری هرکسی از او انسانی خاص و متفاوت ساخته است. اصلا انتظار نداشته باشید دیگران در عقیده و سلیقه و دیدگاه و سبک زندگی مثل شما باشند. اگر این طور بود که لازم نمی‌شد برای ارتباط موفق تلاشی بکنید.
٧-اگر می‌توانید ارتباط خود با برخی افراد را شخصی کنید. مثلا روز تولدشان را به یاد داشته باشید یا احوال فرزند بیمارشان را بپرسید. در برخی موارد ممکن است توجه به سالگرد ازدواج یک همسایه یا مثلا هدیه دادن به مناسبت قبولی یک جوان در کنکور تا سال‌ها در خاطر او بماند.
٨-به مردم کمک کنید. فرموده اند که: «کونوا دعاة لنا صامتین!» یعنی بدون حرف زدن و سخنرانی کردن، مردم را به دین و پیشوایان دین دعوت کنید. گاهی سوار کردن یک مسافر یا برداشتن بار سنگین یک مشتری در میدان میوه و تره بار بیشتر از ساعت‌ها منبر می‌تواند نتیجه داشته باشد.
٩-ریش بلند و عمامه بزرگ و نعلین و عصا را فراموش کنید. شما آسید ابوالحسن اصفهانی و آیت الله بروجردی نیستید. مردم انتظار ندارند همه را در مقام و جایگاه مرجعیت ببینند و گاهی حتى ظاهر خیلی متفاوت و رفتار عجیب را اصلا درک نمی‌کنند و به حساب غرور و خودپسندی شما می‌گذارند!
١٠-مثل مردم حرف بزنید. زبان و لحن و حالات گفتاری داخل حوزه را کنار بگذارید. هر صنفی عبارات و الفاظ و لحن گفتاری خاصی دارد که در فضای عمومی غیر عادی و عجیب تلقی می‌شود و گاه مهمترین مانع در برقراری یک ارتباط صمیمی است. وقتی به خیابان می‌آیید فقط به زبان مردم سخن بگویید.
١١-خودتان باشید و ژست نگیرید. مردم خیلی زود تکلف را احساس می‌کنند و به سرعت از آن منزجر می‌شوند. مخاطب از شما انتظار انگلیسی حرف زدن یا تخصص در کامپیوتر ندارد بلکه می‌خواهد برایش پدرانه محبت و دلسوزی کنید.
١٢-گروه‌های ویژه مخاطبان را در نظر بگیرید، کم توانان از جهت ضرورت رسیدگی ویژه و سالمندان را برای احترام خاص در نظر داشته باشید. مخصوصا در باره ادب در برخورد متفاوت با خانم‌ها خیلی جدی و حساس باشید و البته توجه خاص به کودکان را از یاد نبرید.
١٣-تا حد مرگ تحمل کنید! اصلا در روایات و احادیث به صراحت از تحمل به عنوان تفاوت روحانی و روحانی نما یاد شده. این ویژگی در زندگی اجتماعی از علم و تقوا هم بیشتر به چشم می‌آید و در حل مشکلات و ایجاد روابط عمیق اثرگذار است. به قول سعدی: گفتا برو چو خاک تحمل کن‌ای فقیه، یا هر چه خوانده‌ای همه را زیر خاک کن!
١٤-خیلی وقت‌ها باید چیز‌هایی را اصلا به روی خودتان نیاورید و به یاد داشته باشید که لازم نیست همه چیز را خیلی جدی بگیرید! تا می‌شود به شوخی بگذرانید، خیلی وقت‌ها مردم دل پری دارند و با کمترین بهانه اظهار شکایت می‌کنند و تکه می‌اندازند. شما نشنیده و ندیده بگیرید!
