وارث: حجت الاسلام حسن قائمی، کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در رابطه با «آسیب شناسی مباحث مهدوی در جامعه منتظر»، اظهار کرد: درباره آخرالزمان و عصر ظهور گفت‌وگوهای زیادی در مجامع مختلف به میان آمده و برداشت های متفاوتی از آن وجود دارد.
وی افزود: در این میان برخی با این نگاه که چه حوادثی در حال وقوع است؟ و دنبال کردن علائم و تطبیق آنها، مسایل و موضوعات مهدوی را پیگیری می کنند و بعضا نیز تخصصی در این رابطه ندارند و توقع دارند عین آنچه را که در روایات دیده اند، در دنیای بیرون پیدا کنند در حالی که مسلما در روزگار صدور این روایات، شرایط و امکانات و حتی ارتباطات و ... مانند امروز نبوده است.
ُکارشناس معارف مهدوی تصریح کرد: این افراد به همین دلیل در تطبیق دادن‌ها دچار مشکل می شوند به گونه ای که برخی از مسایل یا برای آنها قابل هضم نیست یا دچار تطبیق های اشتباه می شوند. بحث ما در رابطه با اصل این نوع تفکر است، اینکه آیا وظیفه ما در اثر غیبت تطبیق دادن حوادث است؟
حجت الاسلام قائمی بیان کرد: اینکه آیا فلان جریان دجال است یا نه، سفیانی است یا نیست و یا اینکه سید خراسانی کیست؟ و کجاست؟ و ... چه دردی از جامعه امروز ما مداوا می کند؟ آیا بهتر نیست به جای این مسایل وظایف خود را به عنوان یک منتظر شناسایی کنیم و به دنبال تبیین جایگاه و وظایف منتظران باشیم و کارهایی که مومنان باید در آخرالزمان انجام دهند تا هم دین آنها حفظ شود و هم بستر و زمینه ظهور را آماده کنند، شناسایی کنیم؟ ما به جای اینکه به دنبال بسترسازی برای ظهور باشیم به دنبال پیدا کردن علائم هستیم در حالی که بسیاری از این علائم حتمی نیست، تنها 5 علامت حتمی برای ظهور در روایات مطرح شده است و حتی در آن علائم حتمیه نیز گاه تطبیق و تحلیل های نادرستی اتفاق می افتد.
پژوهشگر مهدوی افزود: به عنوان مثال یکی از علائم حتمی ظهور، خروج سفیانی است که برخی داعش را بر آن منطبق کردند در حالی که اینگونه نبود. ما درباره سفیانی بیش از 300 روایت داریم، حالا برخی چند روایت را دیده یا شنیده اند و با همان چند روایت همه چیز را تطبیق می دهند و وقتی وارد ماجرا می شوند تطبیق اشتباه داده و مردم و جامعه را دچار انحراف می کنند.
کارشناس مرکز تخصصی مهدویت ادامه داد: برخی در رابطه با داعش گفتند این جریان همان جریان سفیانی است چرا که از شام آمده، به سمت عراق می رود و در عراق درگیری هایی ایجاد می کند و ... فرض کنیم که این چند شرط در رابطه با داعش و سفیانی درست بود و مصداق صحیحی به نظر می رسید اما سایر علائمی که برای سفیانی گفته شده چه می شود به عنوان مثال اینکه در روز اول ماه رجب این جریان آغاز می شود یا اینکه همراه با قیام یمانی و سید خراسانی است و دیگر موارد اساسا در این جریان این علامت ها وجود ندارد و نداشت.
حجت الاسلام قائمی تاکید کرد: وقتی وارد چنین فضایی می شویم لغزشگاه ها بسیار زیاد است، برخی نیز چون مایل هستند زودتر به آرامش و امنیت عصر ظهور برسند به دنبال این هستند به امری دل خود را خوش کنند در حالی که ما نباید دنبال دلخوش کردن باشیم باید ببینیم چه وظیفه و مسئولیتی داریم، چه بسترهایی را باید آماده کنیم.
وی در همین رابطه به برخی از وظایف منتظران اشاره کرد و افزود: اتحادی که باید در میان ما وجود داشته باشد و بستری که باید فراهم شود، کادرسازی، نیروسازی و ... این مسایل چه می شود؟ امام زمان (ع) قرار است گره از کار کل جهان باز کند، لذا نیروهای این حکومت جهانی باید در عصر غیبت آموزش دیده و آماده شوند.
وی ادامه داد: ما وظیفه داریم در عمل و در زندگی نمادها و مولفه های مهدوی را بیش از پیش پیاده کرده و بسترهای لازم برای آشنایی هرچه بیشتر با آنها را مهیا کنیم، باید وظایفی را که بر عهده هر یک از ارگان‌ها، نهادها یا سازمان ها در جامعه اسلامی وجود دارد، تبیین کرد نه اینکه بنشینیم تا حضرت(عج) بیایند و مسایل را درست کنند.
کارشناس مباحث مهدوی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به احادیثی از امام مهدی (ع) تصریح کرد: حضرت حجت (ع) در توقیع شریف خود فرمودند: «اگر نبود گناه شیعیان توفیق دیدار ما از آنها سلب نمی شد.» همچنین فرمودند: «اگر دلهای مومنان با هم متحد بود از ما دور نمی شدند.»؛ بنابراین ما باید جامعه مومنین را به جامعه ای سالم با این ویژگی ها تبدیل کنیم تا بتوانیم خود را به ظهور نزدیک کنیم.
قائمی تاکید کرد: اینکه مدام به دنبال فلان علامت یا نشانه و تطبیق آن با شرایط بیرونی باشیم با توجه به اینکه بسیاری از این تطبیق ها غیرعلمی و غیرمستند هستند راه به جایی نمی برد چرا که نوع نگاه در این مقوله نگاه مستند و جامعی نیست بلکه تک بعدی است به گونه ای که چند روایت را می بینیم و چند روایت را نمی بینیم لذا ورود به این مباحث آسیب های فراوانی دارد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: معمولا افرادی که در این وادی وارد می شوند حتی اگر انسان هایی سالم و با دغدغه مهدوی و حتی بااخلاص باشند چون بستر، خود نوعی لغزشگاه است و به صورت قطعی نمی توان درباره آن نظر داد این افراد معمولا به خطا رفته اند و از این جهت اصل ورود به این موضوع آسیب زا است.
