وارث: آیتالله العظمی عبدالله جوادی آملی در ادامه جلسات تفسیر خود گفت: انبیاء و اولیاء مامور نبوده‌اند که به باطن عمل کنند ولی گاهی که ضرورت اقتضاء داشته است چنین کاری می‌کردند.
وی با اشاره به جایگاه عالم بدون عمل افزود: عالمی که به علم خود عمل نکند گاهی تعبیر کلب و حمار برای او استفاده شده است و مورد سرزنش قرآن و روایات قرار گرفته است.
این مفسر قرآن بیان کرد: خداوند از هیچ عالمی تعهد برای تعلم به جاهل نگرفت مگر اینکه تعلیم را بر عالِم واجب کرده باشد؛ یعنی تعلیم بر علما قبل از تعلم جاهلان واجب است و آیه «نفر» نیز از همین قبیل است.
وی تصریح کرد: اگر عالمی به علمش عمل کند؛ یعنی طبیب، طبیبانه، شاعر شاعرانه و هر کسی در جایگاه خودش به وظیفه عمل کند برای او مرثیه‌سرایی هم می‌شود ولی اگر کسی عمل نکرد جایی برای تمجید نیست.
این مفسر قرآن با اشاره به برخی تعابیر در مدح شیعیان بیان کرد: شیعه کسی است که تلاش کند افکار و معارف اهل‌بیت(ع) را شیوع دهد و نور آنان را ترویج و تبلیغ کند.
وی با اشاره به آیه نجوا افزود: صدقه، عبادت و از احکام قربی است و با هبه و هدیه متفاوت است و احکام مخصوص خود را دارد و خداوند در جریان نجوا با پیامبر آن را واجب کرد که تنها امام علی(ع) به این آیه عمل کرد.
آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه صدقه اصولا مطهر است اظهار کرد: در سوره بقره بیان شد که خداوند به پیامبر فرمود، از مردم صدقه بگیر تا آنان را پاک کنی؛ یعنی همان‌طور که آب، دست خون‌آلود را پاک می‌کند صدقه نیز انسان را پاک می‌کند.
