مراسم عزاداری ایام ماه صفر با سخنرانی حجت الاسلام بندانی نیشابوری و مداحی کربلایی نریمان پناهی، کربلایی حسن حسین خانی و کربلایی محمد حسین پویانفر در هیئت ریحانة النبی(س) برگزار شد.
در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام بندانی نیشابوری را می خوانید:
«پيامبرگرامي اسلام صليالله عليه و آله و سلم»:
إنّ لِقَتلِ الحُسينِ حَرارَةً في قُلوبِ المُؤمِنينَ لاتَبرُدُ اَبَداً (1)
در شهادت اباعبدالله الحسین علیه السلام حرارتی است در قلوب مومنین که هیچ وقت سرد نخواهد شد
مفهوم مخالف روایت را که در نظر بگیریم، نشان دهنده این است که اگر کسی این حرارت در قلبش سرد شد، ایمانش رو به افول خواهد بود! چندین روایت وجود دارد که علامات ایمان را علاوه بر خواندن نماز شب یا خواندن نماز اول وقت، اشک مومن برای امام حسین علیه السلام نیز بیان کرده اند.
اباعبدالله الحسین علیه السلام می فرمایند: " هیچ مومنی من را ذکر نمی گوید مگر این که بغض راه گلویش را بگیرد ".
لذا در طول تاریخ افرادی مثل متوکل عباسی سعی داشتند مانع از اجرای عزاداری برامام حسین علیه السلام شوند. وقتی به تاریخ می نگریم میبینیم که این ملعون 70 هزار نفر را در راه کربلا ازبین برد. هرکسی که به زیارت امام حسین علیه السلام می رفت؛ علاوه بر پرداخت هزینه، باید یکی از اعضای بدنش مانند دست هایش یا بازوهایش توسط ماموران متوکل قطع می شد. و چندین موارد دیگر نیز وجود دارد. اما هیچ کدام از این اقدامات باعث نشد که مقداری از عشق و علاقه مردم به حضرت کم شود. بلکه روز به روز بر تعداد تکایا و حسینیه ها افزوده شد. سال به سال تعداد مردم در زیارت اربعین زیاد می شود.
دو سوم مخارج تکایا از فقرا تامین می شود
با آغاز محرم، روشنفکرانی پیدا می شوند که علیه اربعین و عزاداری و دیگر موضوعات، دست به اقداماتی می زنند. مستنداتی می سازند که نشان دهند چاپ بنر برای عزاداری سالار شهیدان اسراف است اما از طرف دیگر اگر یک فرد عادی از دنیا برود سرتاسر کوچه را برای این شخص بنر چاپ می کنند و این از نظر روشنفکران اصلا اسراف نیست! می گویند مخارج هیات را به فقرا دهید. درحالی که اگر پایین شهر را ببینید، خواهید دانست که دوسوم این مخارج را همین فقرا تامین می کنند. بخاطرهمین در پایین شهر تکایا هرسال بیشتر می شوند. زیرا فقرا برای برپایی این تکایا کمک می کنند. کسانی که در سال چندین مرتبه سفرهایی به شمال کشور دارند، می توانند فقط هزینه یک سفرشان کنار بگذارند تا به فقرا کمک کنند. ابورافع از صحابه پیامبر و امیرالمومنین علیهماالسلام بود که وقتی حضرت علی علیه السلام در جنگ صفین خطاب به لشکریانش فرمودند آذوقه و پول نداریم، این شخص دو کیسه چرمی که شامل درهم ها و دینارهایی بود به خدمت حضرت رساند. امام از او پرسید: این پول ها را از کجا آورده ای در حالی که مال و اموالی نداری؟ عرض کرد: شما فرمودید پول لازم است و من هم در بین سخنرانی شما رفتم باغ و منزلم را فروختم و از فلانی اجازه گرفتم که برای مدتی اهل بیتم در آنجا زندگی کنند". ابورافع در جنگ صفین به علت بیماری از دنیا رفت و شهید نشد. درهنگام مرگ به فرزندانش گفت: " تا زمانی که زنده اید بدون اجازه امام علی علیه السلام کاری نکنید" . نوه ابورافع یکی از شهدای کربلا شد. همان کسی که در برابر امام حسین علیه السلام سپر شد و سیزده تیر به بدن مبارکش اصابت کرد تا از جان مولایش حفاظت کند.
تشیع در هیچ زمانی نباید ازبین برود
نباید در هیچ حالتی از دستگاه امام حسین علیه السلام دست برداشت.
حجاج ملعون 150 هزار شیعه را کشت. از طرف هشام بن عبدالملک به مدت بیست سال والی عراق بود. زن، مرد و کودک را عریان می کرد و همه را در یک جا زندانی می کرد. وقتی به درک واصل شد پنجاه هزار شیعه در زندان هایش زندانی بودند. معاویه لعنت الله، سب بر علی علیه السلام را در نمازجمعه قرارداد. گفت اگر کسی علی را سب نکند باید زن خود را به میدان شهر بیاورد، سر او را برهنه کند تا مامورین ما سر او را بتراشند. شیعیان به دلیل اینکه ولایت را افضل اعمال می دانستند؛ زنان خود را به میدان می آوردند و موهای آنها را می تراشیدند اما امام علی علیه السلام را سب نمی کردند. و موارد دیگری از این قبیل که این ملعونین انجام دادند تا تشیع را ازبین ببرند اما موفق نشدند. بلکه تشیع و عزاداری و عشق به امام حسین علیه السلام نیز همچنان تا به الان پابرجاست.
حب به سیدالشهدا علیه السلام در مسیحیت
کشیش مسیحی می گوید: " هرسال ما در کلیسا صندوقی برای اعانات داریم. برخی از مردم به کلیسا مراجعه می کنند و بابت نذری که به امام حسین کردند، پولی را به صندوق می اندازند. و ماهم این صندوق را در محرم به عزاداران می دهیم تا برای حضرت خرج کنند". در چهارسال قبل اسقف مسیحی گفت: " ای کاش سیدالشهدا برای ما بود. پرچمش را در تمام گیتی برافراشته نگه می داشتیم". در خود کلیسا برای امام حسین عزاداری برگزار می شود. ایام اربعین چهل نفر از مسیحیان از واتیکان می آیند زیرا معتقدند حضرت مسیح در باب القبله عراق به دنیا آمده است. حضرت عیسی فرمودند: " هر پیغمبری که آمده پیشاپیش کربلا را زیارت مرده است ".
تمام کائنات بر امام حسین علیه السلام گریه می کنند
رسول گرامی اسلام فرمودند: " تمامی چیزهایی که دیده می شوند و دیده نمی شوند؛ حتی ماهیان دریا بر امام حسین گریه می کنند" .
اگر شما صدای گریه دریا را در ظهر عاشورا بشنوید، شور شما در برابر آن ساکت می شود. آدم ابوالبشر را وقتی از بهشت بیرون راندند، چهل روز از حوا جدا ماند. روز چهلم جبرییل آمد. و گفت: یا نبی الله! خدا را به این پنج نفری که اسمشان در زیر عرش مکتوب است قسم بده. وقتی به اسم امام حسین علیه السلام رسید؛ گریه راه گلوی آدم راگرفت. از جبرئیل در موردش پرسید. جبرئیل وقایع کربلا را تمام و کمال گفت. آدم گریه بسیاری کرد. جیرئیل فرمود: ای آدم حرکت کن که خدا به برکت روضه سیدالشهدا توبه ات را قبول کرد. راوی در مورد مکان حوا که در این چهل روز از آدم جدابود از امام صادق علیه السلام سوال کرد. حضرت فرمودند: " حوا در مکان فعلی کربلا بود". این سخن امام نشان می دهد که گمشده انسانها در کربلا است. حضرت شعیب علیه السلام روزی که گوسفندان را به چرا برده بودند، مشاهده کردند که گوسفندان در آن مکان نه آبی می خورند و نه غذایی. از خدا پرسیدند. جبرئیل نازل شد و عرض کرد: یا نبی الله! این جا در آخرالزمان کربلا می شود. روز هفتم محرم آب را بر تمام فرزندان و نوادگان پیغمبر می بندند. جبرئیل تمام ماجرای کربلا را علاوه بر این حضرات، بر حضرت نوح، عیسی، سلیمان و موسی نیز براساس اتفاقاتی که براین حضرات پیش می آمد؛ تعریف می کرد.
سیدالشهدا علیه السلام کارخانه آدم سازی است
خداوند در دو جا تبلیغ از حضرت کرده است. یکی ازآنها این است که خداوند، نام مبارک حضرت را درکنار آب قرارداده است. در قرآن آمده است " جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کلَّ شَیءٍ حَی" (2). هرچیزی از آب زنده است. عطش یک امر وجدانی است. همه کس و همه چیز در هرجا و هرزمان تشنه می شوند. منظور این است هر اندازه که به آب احتیاج داریم به روضه امام حسین نیز محتاجیم. روضه با هر زبان و هر لحنی باشد مشکلی ندارد. مهم برگزاری روضه است چه دوساعت باشد چه دو دقیقه. چه در خانه باشد چه دربیابان. مرحوم مرعشی می فرمود: " در اطراف محله ای به نام جوبشور در قم، شبی درفصل زمستان درمراسمی عقد خوانده بودم و درحالی که تنهایی به منزل بر می گشتم؛ در کوچه فردی را دیدم که به دستش دستمال قرمز بسته بود و مست بود. من را که دید جویای احوالم شد. ازمن خواست تا برایش روضه بخوانم. گفتم برای خواندن روضه باید منبر و حداقل جمعیتی باشد. آن شخص زانو بر برف زد و گفت آقا سید من منبرتان می شوم. متوجه بدحالی او شدم. بر پشت شخص نشستم. وقتی شروع به خواندن روضه کردم، حالت گریه آن را فهمیدم. هنگام برگشتن مبلغ پنج تومان نیز به من هدیه داد. این شخص به برکت این که چند لحظه بعنوان منبر برای روضه امام حسین زیر پای من نشست، سالیان بعد یکی از نامداران قم شد" .
اینگونه حضرت سیدالشهدا علیه السلام دستگیری می کنند.
دومین جایی که خداوند تبلیع کرده است تربت امام حسین علیه السلام می باشد. خدای متعال دوست دارد ما نمازهایمان را بر روی این تربت بخوانیم. اگر مقداری از تربت را به بیمار دهید عافیت پیدا می کند. این خاک شفا دهنده است.
--------------------------------------
منابع:
1- جامعاحاديث الشيعه، ج 12، ص 556
2- انبیاء، آیه 30
Links:
[1] https://vareth.ir/tag/keyword/50359/%D8%A8%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B1%DB%8C
[2] https://vareth.ir/tag/keyword/31358/%D9%85%D8%AA%D9%86-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C
[3] https://vareth.ir/tag/keyword/24274/%D8%AE%D8%A8%D8%B1-%D9%87%DB%8C%D8%A6%D8%AA
[4] https://vareth.ir/tag/keyword/63282/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%87%DB%8C%D8%A6%D8%AA
[5] https://vareth.ir/tag/keyword/6085/%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AB