حجت الاسلام عالی: خانواده جای زندگی اخلاقی است نه زندگی حقوقی

وارث: 

حجت الاسلام و المسلمین «مسعود عالی» در جلسه پنجم از سلسله سخنرانی های خود را در مسجدالرضاء تهران به موضوع "اخلاق و تربیت" پرداخت.

وی با اشاره به موضوع اخلاق و نقش آن در تأمین سلامت دین گفت: باید توجه کنیم که خانواده جای زندگی حقوقی نیست، جای زندگی اخلاقی است و زندگی اخلاقی بیشترین تأثیر را در تأمین سلامت دین حفظ خانواده دارد.

این کارشناس دینی با اشاره به نقش تربیتی خانواده در جامعه افزود: خانواده قبل از اینکه محل تربیت فرزندان باشد، محل تربیت بزرگترهاست. این سخن هر چند مانوس نیست، اما دلیل آن این است که افراد قبل از اینکه وارد روابط خانوادگی شوند، ممکن است صفات، خصوصیات و خلق و خوی هایی داشته باشند که فرصت آگاه شدن نسبت به آن را نیافته باشند. اما زندگی متأهلانه و خانواده جایی است که صفات خوب و بد و زشت و زیبای پنهان در وجود آدمی آشکار می شود؛ و این بخاطر روابط تنگاتنگی است که در محیط خانوادگی بوجود می آید.

وی با اشاره به جایگاه تربیتی خانواده افزود: انسان ها در سه موقعیت سفر، وقت روبرو شدن با ثروت و اموال و هنگام عصبانیت مکنونات درونی خود را آشکار می کنند و این سه موقعیت در محیط خانواده بیشتر از سایر محیط ها واقع می شود. بنابراین در این موقعیت ها و آنهم در محیط خانواده بزرگترها به خودشناسی می رسند، و بزرگترها بنا بر این خودشناسی باید که شروع به اصلاح یا تقویت اخلاقی خود کنند و رشد و تعالی اخلاقی خود را بوجود آورند.

حجت الاسلام عالی با اشاره به موقعیت حساس و خطرناک فرزندان در دنیای امروز افزودند: تربیت فرزندان امروز سخت تر از گذشته ها شده است، چون رقبای تربیتی خطرناکی مثل اینترنت، شبکه های اجتماعی، ماهواره، و موبایل و... در خانه ها ظهور و نفوذ کرده است. بنابراین تربیت فرزندان هوشیاری و جدیت بیشتر را اقتضا می کند.

وی با اشاره به نقش پدر و مادر در تربیت خانواده گفت: یکی از عناصر موفقیت در تربیت خانواده این است که بزرگتر ها خود به توصیه ها و سفارش ها و امرونهی های خود عمل کنند تا فرزندان با مشاهده پایبندی های عملی بزرگترها به اخلاق پای بند شوند. باید پذیرفت که صرفِ توصیه و سفارش برای تربیت فرزندان کافی نیست. الگوی عملی و اخلاقی شدن اقتضای این میدان است. باید بدانیم و قبول کنیم که فرزندان آنچنان می شوند که ما هستیم نه آنچنانکه ما می خواهیم. در محیط خانوادگی که همه اعضای خانواده از تمام ابعاد رفتاری و خلق و خوی همدیگر آگاهند توصیه کار نمی کند؛ جز اینکه بزرگترها الگوی اخلاقی شوند.

این کارشناس دینی ادامه داد: باید هوشیار بود که عمل دینی داشتن برای تربیت فرزندان کافی نیست. چه بسا افرادی که عمل دینی دارند اما در تربیت فرزندان موفق نیستند. چون اخلاق دینی ندارند. بنابراین باید اخلاق دینی هم داشت تا کار تربیت پیش برود.

وی افزود: علاوه بر عمل و اخلاق دینی باید زمینه های تربیتی هم در خانه ایجاد کرد. خانواده نباید با اذان و مجالس دینی و قران بیگانه باشد؛ با ذکر و نام و یاد ائمه اطهار(ع) فاصله داشته باشد. اینها زمینه های اخلاق و عمل و تربیت دینی هستند و زمینه های تربیت دینی را فراهم می آورند.

حجت الاسلام و مسلمین عالی یکی دیگر از نکات پایه ای تربیت در خانواده را صمیمیت ذکر کرد و گفت: امروزه آمارها نشان می دهد که میانگین مصاحبت و درد و دل افراد خانواده با یکدیگر که از نشانه های صمیمیت است در شبانه روز 15 دقیقه است و این نشانه وجود شرایط تربیتی مورد انتظار نیست. هر چقدر صمیمیت ها در محیط خانواده بیشتر باشد تأثیرات تربیتی خانواده بالا خواهد بود.

وی به خطر رقبای تربیتی اشاره کرد و گفت: تأثیر منفیِ رقبای تربیتی را هم نباید در تربیت خانوادگی دست کم گرفت. عمل به احکام دینی، اخلاق خوب، اخلاق دینی و صمیمیت در محیط خانواده، افراد را به هم نزدیک؛ و رابطه ها و عاطفه ها را تنگاتنگ می کند؛ و ضریب نفوذ کلام و توصیه ها و تأثیر گذاری ها و تأثیر پذیری ها بالا می رود و این چنین خانواده جایگاه واقعی رقابتی خود را با سایر رقبا می یابد.

منبع:ابنا