شعر/خاک تو بوی کربلا دارد

وارث: 

ای بلندای عشق قامت تو‌
ای سلام خدا به ساحت تو

خاک بوس سیادت تو زمین
جایگاهت، ولی به عرش برین

آسمانی‌ترین مسافر خاک
قدرو شان تو کی شود ادراک‌

ای ذراری حضرت زهرا
بنده با ارادت زهرا

افتخارت همین بس‌ای والا
باشی از نسل سیدالنجبا

بسکه بودی تو فاطمه سیرت
مصطفایی منش علی صولت

در سماوات، چون ستاره شدی
تو اباالقاسمی دوباره شدی

نور توحید در نگاهت بود
تربت عشق سجده گاهت بود

ذکر تحلیل با تکان لبت
چشمه نور در نماز شبت‌

ای هدایت گر هدایت‌ها
راوی صادق روایت‌ها

بسکه در عشق مستدامی تو
دست بوس چهارامامی تو

تالبت عرضه‌ای ز. دین کرده
معرفت پیش تو کم آورده

اعتقادت زبسکه بنیادیست
صله اش لطف حضرت هادیست

بهر تحصین تان بگفت آقا
انت انت ولینا حقا

تو غرور اصالتی منی
حسن محضی حسین در حسنی

آبرودار خاک مایی تو
صاحب ملک خون بهایی تو

توصفابخش دین و آیینی
عزت سرزمین باکینی

ملک ری از تو آبرو دارد
پای توهست خویش بگذارد

چه بگویم زقدر والایت
چه بگویم ز. شان عظمایت

وصفت این بس ز. بس عظیمی تو
حضرت سیدالکریمی تو

شاهزاده گدای خود دریاب
رهگذر خاک پای خود دریاب

پیرمرد عصا به دست حجاز
یک نظر سوی خاکیان انداز

قبله خاک ماشده حرمت
چشم امید ماست برکرمت

هردمی از زمانه دلگیرم
راه صحن تو پیش می‌گیرم‌

ای قرار دل هوائی من
مرهم زخم کربلایی من‌

ای به دلداگان تو نور عین‌
ای نگار همیشه شکل حسین

کوی تو رنگی از خدا دارد
خاک تو بوی کربلا دارد