صحابه ای که در هجوم به خانه دختر پیامبر(ص) حضور داشتند!

«قصید» نه تنها از صحابی که در جنگها در کنار پیامبر(ص) بود

این محقق و پژوهشگر دینی افزود: در مقابل افرادی مانند زبیر در این حادثه حضور داشته اند اما به دلیل اینکه زبیر یک چهره منفی است نمی‌توان حضور او را در این قضیه چندان مثمرثمر دانست. اما در مجموع نوع واکنش و عملکرد آن دسته از صحابه پیامبر صل الله علیه و آله که در جریان هجوم به خانه حضرت فاطمه زهرا (س) موضع منفی از خود نشان دادند، بسیار قابل تأمل و جای بحث است.
حجت الاسلام مروجی طبسی با اشاره به این که برخی از صحابه حتی در این واقعه به طرفداری از حمله کنندگان به بیت وحی برخاستند، گفت: از لابلای تاریخ بدست می‌آید که متأسفانه برخی از صحابه رسول خدا (ص) نه تنها موضع بی‌طرفی در پیش نگرفتند بلکه حتی به طرفداری از خلیفه اول برخاستند که در اینجا نام چند تن از آنها را با ذکر منابع بخصوص منابع اهل سنت بیان می‌کنیم. این افراد به طرفداری از خلیفه اول و همراه با خلیفه دوم هجوم به خانه وحی را انتخاب کردند، از جمله « قصید بن حزیر» که از قبیله بنی عبدالاشهل بود.
وی خاطرنشان کرد: «قصید» بدون تردید از صحابی پیامبرصل الله علیه وآله بوده و در برخی از جنگ‌ها در کنار رسول خدا صل الله علیه وآله حضور داشت و از جمله افرادی است که از دیرباز به اسلام ایمان آورده بود. اما در بیعت ابوبکر ید بسیار طولایی داشت و نقش بسزایی نیز ایفا کرد. «ابن قطیبه» یکی از دانشمندان اهل سنت در کتاب «الامام والسیاسه » تصریح می‌کند که خلیفه دوم به همراه عده‌ای که از جمله آنها «قصید بن حزیر» و «سلمه بن اسلم » بود به درب خانه فاطمه (س) آمدند و شعارشان نیز این بود که یا برای بیعت خارج شوید یا خانه را خراب می‌کنیم.
این استاد حوزه علمیه قم افزود: «ابن ابی الحدید» در شرح نهج‌البلاغه جلد 2 صفحه 50 عبارتی دارد به این مضمون که خلیفه دوم به همراه صحابه از جمله «قصید بن حزیر» به درب منزل دختر پیامبر صل الله علیه وآله آمده و شمشیر را از حضرت علی (ع) و زبیر گرفته و آن را شکستند، سپس ایشان را به زور از خانه بیرون آورده و برای بیعت به مسجد بردند. همین مؤلف یعنی ابن ابی الحدید در جلد 6 شرح نهج‌البلاغه صفحه 10 عبارتی دارد که تن انسان را می‌لرزاند، وی از عبارت «فقتهما الدار» استفاده می‌کند. «اقتهام » در زبان عرب به معنای داخل‌شدن به زور و فشار است و ایشان نوشته است که آنها پس از اینکه به این شکل وارد خانه شدند صدای دختر پیامبر (ص) برخواست.

 پیامبر حمله کنندگان به خانه فاطمه را اهل بهشت می دانست  

حجت الاسلام طبسی با بیان یک سوال ساده که آیا پاسخ زحمات 23 ساله پیامبر این است که با تنها دختر او چنین رفتار شود؟ یادآور شد: نفر دوم از صحابی که در این قضیه حضور داشت، «ثابت بن قیس» از قبیله خزرج است که جناب ذهبی (سلفی) از وی به عنوان یکی از بهترین یاران پیامبر صل الله علیه و آله تعبیر می‌کند. در حالی که او کسی است که خود می‌گوید من صدایم را بر صدای پیامبر بلند می‌کردم و این در حالی است که قرآن در سوره احزاب می‌فرماید:« یا ایها الذین آمنوا یا ترفعوا اصواتکم فوق صوت النبی» کسی حق ندارد صدای خود را از صدای پیامبر بلندتر کند.
وی تاکید کرد: متاسفانه روایاتی در رابطه با «ثابت بن قیس » جعل کرده‌اند که پیامبر فرمود وی از اهل بهشت است. اما در بررسی این روایات مشخص می‌شود که همه آنها از نظر سند مشکل دارند. «موسی بن عقبه» از دانشمندان اهل سنت کتابی دارد به نام «المغازی» که در جلد دوم صفحه 241 تصریح می‌کند خلیفه اول جهت اخذ بیعت به درب خانه حضرت علی (ع) و فاطمه (س) آمد و در میان آنها «ثابت بن قیس خزرجی» نیز حضور داشت.
نفر سوم که حجت الاسلام طبسی از وی نام بردند «سلمه بن سلامه »است که بدون‌ شک از صحابه بوده و در سال 34 هجری فوت کرد. ابن ابی الحدید معتزلی در جلد 2 شرح نهج‌البلاغه صفحه 50 به نقل از جوهری در «السقیفه» می‌نویسد خلیفه دوم همراه عده‌ای که در میان آنها قصید بن حزیر و سلمه بن سلامه بود به درب خانه امیرالمؤمنین (ع) آمدند.
نکته قابل توجه‌ای که در این نقل وجود دارد واژه (اصابه) می‌باشد. ابن منظور یک لغت‌شناس معروف عرب است، وی در «لسان العرب» جلد 9 صفحه 239 در تفسیر کلمه «اصابه» می‌گوید این واژه عدد میان 10 تا 40 را شامل می‌شود، بنابراین معنای این سخن آن است که حداقل افرادی که به درب منزل امیرالمؤمنین (ع) هجوم بردند 10 نفر و حداکثر 40 نفر بوده‌اند.

شخصیت دیگر که نام او در تاریخ ذکر شده است و حجت الاسلام طبسی بدان اشاره کرد: عبدالرحمن بن عوف است که نزد اهل سنت شخصیتی قابل ملاحظه است. ابن ابی الحدید در جلد ششم شرح نهج‌البلاغه صفحه 47 از سعد بن ابراهیم نقل می‌کند که عبدالرحمن در آن روز که به خانه حمله کردند جزء افرادی بود که در ماجرا حضور داشت. متاسفانه درباره ایشان روایاتی از رسول گرامی اسلام (ص) نقل می‌کنند از جمله این که وی جزء 10 نفری است که پیامبرصل الله وآله به آنها بشارت بهشت داده است. مفهوم این حدیث آن است که پیامبر(ص) کسی را که به خانه پاره تن او هجوم و حمله می برد، از اهل بهشت قلمداد می‌کنند.