روز بیستم صفر با عنوان اربعین حسینی شناخته می‌شود. در آستانه فرا رسیدن این روز گروهی از مسلمانان پای پیاده به سمت سرزمین کربلا و حرم امام حسین (ع) راهی می‌شوند تا در مراسم عظیم و شکوهمند اربعین حضور پیدا کرده و در کنار آن حرم امام سوم شیعیان را زیارت کنند. آن‌ها با این کار به نوعی وحدت شیعیان را به رخ جهانیان کشانده و بار دیگر با امام حسین (ع) و یارانش بیعت می‌کنند. ما در این گزارش تلاش می‌کنیم با استناد بر احادیث به جای مانده از امامان معصوم (ع) شما را با فضیلت‌های پیاده‌روی اربعین بیش از پیش آشنا کنیم.
براساس آنچه در صفحه ۴۹۶ جلد ۱۴ کتاب وسائل‌الشیعه آمده است، امام صادق علیه السلام فرمودند: هرکسی که خداوند خیرش را بخواهد، حب امام حسین علیه السلام و حب زیارتش را در قلب او می‌اندازد و هر که را خداوند بدی‌اش را بخواهد، بغض نسبت به امام حسین علیه السلام و بغض زیارت آن حضرت را در قلب او می‌اندازد.
در صفحه ۴۲۴ این کتاب نیز اینچنین می‌خوانیم: از امام صادق علیه السلام روایت شده: هیچ کس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می‌کند ای کاش امام حسین علیه السلام را زیارت کرده بودم. آن هنگامی که می‌بیند با زوار امام حسین علیه السلام چه می‌کنند و چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می‌شوند.
همچنین در صفحه ۴۲۵ جلد ۱۴ کتاب وسائل‌الشیعه حدیثی به نقل از امام صادق (ع) آمده و ما با توجه به متن آن متوجه می‌شویم هر که می‌خواهد در جوار پیامبرش (صلی الله علیه وآله) و جوار امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه (علیهاالسلام) باشد، زیارت امام حسین علیه السلام را رها نکند.
در صفحه ۵۱۴ این کتاب نیز از امام صادق علیه السلام روایت شده: به خدا قسم، اگر در فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام با شما سخن می‌گفتم، قطعا، حج را به طور کلی رها می‌کردید، و هیچکدام از شما حج نمی‌رفت، مگر نمی‌دانی که خداوند سبحان قبل از اینکه مکه را حرم خود بگیرد، کربلا را حرم امن و مبارک خود گرفت. ابن ابی یعفور عرضه داشت؛ خداوند حج بیت الله را بر مردم واجب نمود در حالی که ذکری از زیارت امام حسین علیه السلام نیاورد، حضرت فرمودند: اگر چه این گونه است، چرا که این چیزی است که خداوند آن را چنین قرار داده است، آیا نشنیده‌ای کلام امیرالمومنین علیه السلام را که: همانا کف پا (باطن قدم) سزاوارتر به مسح کشیدن نسبت به روی پا می‌باشد، لیکن خداوند مسح ظاهر پا را بر بندگان واجب نموده است، آیا نمی‌دانی که احرام بستن اگر در حرم بود، بهتر می‌بود، لیکن خداوند احرام بستن را در غیر حرم مفروض نمود.
در صفحه ۴۲۳ همین کتاب حدیثی به نقل از امام صادق (ع) روایت شده و در آن چنین می‌خوانیم: «امام صادق علیه السلام فرمودند: همانا حسین بن علی علیهما السلام از نزد پروردگارش نگاه می‌کند به موضع اردوگاهش و محلی که شهدا با او قرار دارند و به زائرانش نیز نظر می‌اندازد، در حالی که ایشان به خوبی آن‌ها را و نام‌هایشان و نام پدرانشان و درجات آن‌ها و منزلت آن‌ها را نزد خداوند، بهتر از احدی از شما نسبت به فرزندانش می‌شناسد، و به درستی که امام حسین علیه السلام می‌بینید چه کسی ساکن کربلا شده (جهت زیارت) و برای او استغفار می‌کند و از پدران بزرگوارش می‌خواهد برای او استغفار کنند و می‌فرماید: اگر زائر من می‌دانست، آنچه را که خداوند برای او مهیا نموده است، شادی‌اش بیشتر از غمش می‌شد و همانا زائر امام حسین علیه السلام از زیارت برمی گردد در حالی که هیچ گناهی بر او باقی نمی‌ماند.»
در صفحه ۳۴۳ جلد ۱۰ مستدرک الوسائل از این امام بزرگوار چنین روایت شده است:
اگر زائر امام حسین علیه السلام می‌دانست به واسطه این زیارت که چقدر شادی و سرور بر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و بر امیرالمؤمنین علیه السلام و بر حضرت فاطمه (علیهاالسلام) و به شهدا از ما اهل بیت وارد می‌آید و اگر می‌دانست آنچه از دعای ایشان به واسطه زیارتش، هنگامی که برمی گردد و آنچه را که از ثواب در همین دنیا و در آخرت خواهد داشت و آنچه را که برای او پیش خداوند ذخیره شده است، هر آینه دوست می‌داشت که آنجا (کربلا) خانه اش می‌بود و همانا زائر امام حسین علیه السلام از این مسافرتش برمیگردد و گامش بر روی چیزی نمی‌آید مگر اینکه برای او دعا می‌کند و هنگامی که خورشید بر او می‌تابد، گناهانش را از بین می‌برد، همان طور که آتش هیزم را از می‌سوزاند، خورشید چیزی از گناهان او باقی نمی‌گذارند، پس برمیگردد در حالی که هیچ گناهی بر او نیست و برای او درجاتی رفیع خواهد شد که کسی که در خون خود، در راه خدا غوطه ور است بدان نمی‌رسد و فرشته‌ای به جای او موکل خواهد شد و برای او استغفار می‌کند، تا اینکه دوباره به زیارت برگردد، یا اینکه ۳ سال بگذرد یاتا وقتی که بمیرد.
ایشان براساس آنچه در صفحه ۹۲ کتاب ثواب الاعمال آمده است، فرمودند: همانا برای خداوند عزوجل ملائکه‌ای موکل نزد قبر امام حسین علیه السلام می‌باشد، هنگامی که احدی قصد زیارتش را می‌نماید، گناهانش را به آن‌ها عطا می‌کند و همین که گام برمی دارد آن گناهان را محو می‌کند، پس هنگامی که گام برمی دارد حسناتش را مضاعف می‌نماید، همچنان حسنات او مضاعف می‌گردد تا اینکه بهشت بر او واجب می‌شود، سپس او را میان خود دربرمی‌گیرند و او را مقدس می‌گرداند و ملائکه آسمان ندا می‌کنند که زوار قبر حبیب و حبیب خداوند را مقدس بدارید، هنگامی که غسل می‌کنند حضرت محمد (ص) آنرا ندا می‌کند. بشارت باد شما را بر همراهی با من در بهشت پس آن‌ها را امیرالمؤمنین علیه السلام ندا می‌کند من حوائج شما و دفع بلا از شما را در دنیا و آخرت ضامن هستم. پس آن ملائکه زائران را از جانب راست ایشان و چپ ایشان، آن‌ها در بر می‌گیرند تا اینکه به سوی اهل خود برمی‌گردند.
براساس آنچه در صفحه ۲۵۳ جلد ۱۰ مستدرک الوسائل آمده است: سیف تمار از امام صادق علیه السلام نقل فرمودند: شنیدم که ایشان می‌فرمودند زائر امام حسین علیه السلام شفیع صد نفر در روز قیامت است؛ کسانی که آتش دوزخ بر ایشان واجب شده است و کسانی که در دنیا از مسرفین بودند.
در صفحه ۴۸۰ جلد ۱۴ وسائل الشیعه نیز چنین آمده است:
امام صادق علیه السلام به صفوان شتردار فرمودند: آیا بهره‌ای از زیارت امام حسین علیه السلام داری؟ عرض کردم شما زیارتش می‌کنید فدای شما بشوم، فرمودند: چگونه زیارتش نکنم و حال آنکه هر شب جمعه خداوند به همراه ملائکه و انبیاء و اوصیاء است، به زیارتش می‌آیند. عرض کردم، فدایت شوم پس در هر جمعه که زیارتش کنیم، زیارت پروردگار را نیز درک می‌کنیم، فرمودند: بله‌ای صفوان آن را ملزم باش تا اینکه برایت زیارت قبر امام حسین علیه السلام نوشته شود و این تفضیل است و این تفضیل است.
امام صادق (ع) در روایتی دیگر که در صفحه ۷۶ جلد ۶ تهذیب الاحکام آمده است به ابوبصیر فرموده‌اند: هنگامی که نزد قبر امام حسین علیه السلام می‌روی چه می‌گویی، عرض کرد: چیز‌هایی می‌گویم که از راویان حدیث شنیده ام از آنانی که از پدر بزرگوارتان شنیده اند. فرمودند: آیا تو را با خبر نسازم از پدرم از جدم علی بن حسین علیه السلام چگونه آنجا به اعمال می‌پرداخت. عرض کردم: آری فدایتان شوم. حضرت فرمودند هرگاه خواستی برای زیارت حسین علیه السلام بیرون روی قبل از اینکه خارج شوی، سه روز روزه بگیر روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه. پس هنگامی که شب جمعه فرا رسید نماز شب بخوان پس برخیز و به اطراف آسمان نظاره کن و در آن شب غسل کن قبل از مغرب. پس بخواب در حالی که با طهارت باشی پس هنگامی که خواستی پیاده بسوی قبرش روی، غسل نما و خود را خوشبو مکن و از روغن نیز استفاده مکن و سرمه نیز استفاده نکن تا اینکه به سمت قبر بروی.
براساس آنچه در صفحه ۴۵۳ جلد ۱۴ کتاب وسائل‌الشیعه آمده است: محمد بن مسلم از امام باقرعلیه السلام روایت کرده:
اگر مردم می‌دانستند، زیارت امام حسین علیه السلام چقدر فضیلت و ثواب دارد، به درستی که از شوق می‌مردند و نفس‌هایشان از روی حسرت بند می‌آمد. گفتم: چقدر فضیلت دارد، حضرت فرمودند: هر کس امام حسین علیه السلام را زیارت کند از روی اشتیاقی که به او دارد، خدا برایش هزار حج مقبول و هزار عمره مبرورة و اجر هزار شهید از شهدای بدر و اجر هزار روزه دار و ثواب هزار صدقه قبول شده و ثواب هزار بنده آزاد کردن که مراد از آن رضای خدا باشد، می‌نویسد.
امام محمد باقر (ع) براساس آنچه در صفحه ۴۲ جلد ۶ تهذیب الاحکام آمده فرمودند: شیعیان ما را به زیارت امام حسین علیه السلام امرکنید، چرا که زیارتش روزی را افزون می‌کند و عمر را طولانی می‌گرداند و بلا‌ها و بدی‌ها را دفع می‌کند و زیارت کردن امام حسین علیه السلام بر هر مومنی که اقرار به امامت او از جانب خدا داشته باشد، واجب است.
Links:
[1] https://vareth.ir/tag/keyword/8338/%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D9%86
[2] https://vareth.ir/tag/keyword/7316/%D9%81%D8%B6%DB%8C%D9%84%D8%AA