عشق با همه قهاریتش اختیار را نابود نمی‌سازد. همان وقت که قهار است و غرق در معشوق است و جز معشوق به چیز دیگری نمی‌اندیشد با اختیار می‌اندیشد و معشوق را انتخاب کرده و با اختیار این امکان را دارد که برگردد. همه چیز را از انسان می‌شود گرفت، اما اختیار را از انسان نمی‌شود گرفت. نه تنها غیر نمی‌تواند اختیار را از انسان بگیرد بلکه خود انسان نیز نمی‌تواند اختیار را از خودش سلب کند.
