امام مهدی(عج) در زندگی خودشان دو دوره غیبت داشتند(1). اول غیبت صغری و دوم غیبت کبری. غیبت صغری در ادبیات شیعه به معنای غایب شدن در مدت زمان محدود است.(2) پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) فرزند ایشان حضرت مهدی(عج) در سن پنج سالگی بر پیکر ایشان نماز خواندند و از همان روز غیبت صغری آغاز شد و از سال 260 هجری قمری تا سال 329 هجری قمری یعنی در حدود 69 سال به طول انجامید(3). در دوران غیبت صغری حضرت مهدی(عج) زندگانی مخفی داشتند و فقط از طریق نواب اربعه یا همان نمایندگان چهارگانه با مردم در ارتباط بودند.