مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: فرمود کسی که غافل یا خودنما باشد، در دیگران عیب می‌بیند. وقتی دو نفر با هم دوستند، در صلحند، عیبشان پوشیده می‌ماند. وقتی آدمی با خدای خود، دوست می‌شود دیگر عیب نمی‌بیند.