حجت‌الاسلام قرائتی می‌گوید: خنده می‌تواند عبادت باشد، مثلاً اگر بچه‌‌ای نماز خواند و شما به او «آفرین» بگویید و لبخند بزنید این لبخند که تأیید عبادت بچه است برای شما عبادت می‌شود عبوس بودن در برابر منکر هم عبادت است.
عرب بیابانی نزد پیامبر(ص) آمد و هدیه‌ای برایش آورد و همان‌جا گفت: بهای هدیه ما را بده، پس رسول خدا(ص) خندید و هر زمان که اندوهگین می‌شد، می‌فرمود: کاش آن عرب بیابانی نزد ما می‌آمد!
گاهی انسان در عمل کاری انجام نمی‌دهد اما چون نیت انجام خیری را دارد خداوند اجرش را به او می‌دهد، مانند شخصی که در بستر بیماری بود و به گواهی پیامبر(ص) خدا به فرشتهایش دستور داد تا برایش ثواب بنویسند.
