دکتر قنبری: همه ی علم در شعاع علی بن ابی طالب(ع) گم است / حاج محمد رضا طاهری: غیر از این در خواهش احسان نمی آید بکار

وجود مبارک مولای ما امیر المؤمنین (علیه السلام)، یک شخصیت استثنایی است، شرایطی هم که برای او وجود داشت از زمانی که جلوه ی ناسوتی او ظهور پیدا کرد تا روزی که عالم ناسوت حسب ظاهر از فیض وجود او محروم ماند، پیوسته امیر المؤمنین(علیه السلام)،سرّ اعظم الهی بود. کسی او را نمی شناخت، کسی او را نمی فهمید و همان طور که خودش فرموده بود: " امر ما یک امر سختی است"، بشریت به خاطر نشناختن امیر المؤمنین(علیه السلام) گرفتار بیم و هراس شد او تجلی ناسوتی اش را از دیوار کعبه آغاز کرد، امّا در بیت المعمور لباس ناسوتی را بر تن او پوشاندند. سی سال پیغمبر آخر الزمان منتظر بود تا این عالم با نور علی بن ابی طالب(علیه السلام) روشن شود و آن حقیقت تابناکی که مکمل او بود گام به دنیا بگذارد.

متن زندگی بشر به خاطر دور ماندن از حقیقت اهل بیت (علیهم السلام) و حقیقت پیغمبر اسلام و حقیقت وحی، طوری جهت پیدا کرده که دیگر انسان مأیوس از عصمت است! در حالی که اینطور نیست، بعضی از ما انسان ها به نوعی از عصمت برخورداریم. مثلاً کسبه از گناهانی که قضّات ممکن است مرتکب شوند عصمت دارند، قضّات از گناهانی که کسبه ممکن است مرتکب شوند عصمت دارند، چون امکان انجام آن نیست. خاصیت دین معصوم کردن مردم از گناه، برای درک عبودیت است.

ولی به قدری گرفتار مفاسد دنیا شدیم که خیال می کنیم عصمت و طهارت و معصومیت برای آن ها بوده در حالی که برای ما بود و از دست رفت! و این معصومیت را ما از دست دادیم.

عبادت از علی (علیه السلام) معنا پیدا می کند، اصلاً عبادت بی علی معنا ندارد. روح همه ی عبادت ها علی(علیه السلام) ست.

برای ترجمه ی کلام امیر المؤمنین(علیه السلام)، تمام هنر و علوم و آنچه که لازم تفسیر علم قرآن است لازم است. مگر کسی می تواند به ژرفای کلام امیر المؤمنین(علیه السلام) دسترسی پیدا کند؟ با تاریخ و علم کلام و فلسفه و ... نمی توان کلام امیر المؤمنین(علیه السلام) را فهمید. همه ی علم در شعاع علی بن ابی طالب(علیه السلام)گم است. بدون استثناء، امّا وقتی همین مرد در جایگاه حکومت قرار می گیرد می شود یک رئیس استثنایی.

مردم روزی منتظر ظهور قائمی بودند در زمان خودشان که به امیر المؤمنین(علیه السلام) بود. مردم محتاج و منتظر علی (علیه السلام) بودند مثل ما! امّا گاهی مشکل این است که منتظر تکلیفش با حاضر اشتباه می شود! دوازده هزار نامه می نویسند می گویند بیا! ولی وقتی حجّت خدا ظاهر می شود، مردم تکلیفشان خراب می شود و پای امام نیستند، یعنی مردان انتظار مردان حضور نیستند، مردان انتظار قاتل ظهورند!! به همین علّت است که وجو مقدّس صاحب ما و مولای ما از گذر این روزگار هزارو چند صد ساله هنوز منتظر 313 نفر است که راست بگویند!

در ادامه مادحین اهل بیت(علیهم السلام) به مدیحه سرایی و مولودی خوانی پرداختند؛

شعر خوانده شده توسط حاج محمدرضا طاهری:

غیر از این در خواهش احسان نمی آید بکار

التماس از دست این و آن نمی آید بکار

اهل تعارف نیستم جان قابل تعارف نبود 

محضر معشوق حتی جان نمی آید بکار

یا که کشکول گدایی یا که وبال گردن است 

گر نباشد دست به دامان نمیاید بکار

بی سرو سامان شدن سیر و سلوک عاشق است

طالب دل را سرو سامان نمی آید بکار

به کار خلوت یک کنج، یوسف را عزیز مصرکرد

بی گناهان را چرا زندان نمیاید بکار 

کار کار پنجه ی مشکل گشای مرتضاست 

این گره طوری ست که دندان نمیاید بکار 

برای دیدن بخش اول تصاویر کلیک کنید

برای دیدن بخش دوم تصاویر کلیک کنید

/الف121