شیطان در این روز غدیر به حضرت محمد(ص) چه گفت؟
روز مادر، روز کارگر، روز پاسدار، روز جانباز و روز بهره وری و هفته دولت و ... نمونه های شایسته ای از نامگذاری روزها و هفته ها در جامعه ما هستند. روز جهانی مستضعفین، روز جهانی قدس، روز آب، روز غذا و ... هم روزهایی است که در سطح جهانی مطرح هستند و برخی از آنها به برکت انقلاب اسلامی مطرح شده اند اسلام هزار و چهارصد سال پیش، از این شیوه برای القای اندیشه های نورانی خود و تثبیت آرمانهای مقدس الهی، بهره گرفته است.
اسلام علاوه بر این که برای برخی از روزها اسمهای خاصی مانند عید قربان، عید فطر، روز عرفه و ... برگزیده بر همه این روزها نام ایام الله نهاده است تا عظمت و قداست این روزها هر چه بیشتر در ذهن و دل مؤمنان، نقش بسته و موجب تذکر و تنبه آنان گردد.
یکی از روزهایی که در اسلام برای تعظیم آن، از شیوه نامگذاری بهره گرفته شده "غدیر" است.
ویژگی غدیر این است که نامهای گوناگونی برای آن قرار داده شده و این خود عظمت این روز را نسبت به روزهای دیگر نشان می دهد نامهای روز غدیر، از اسرار و ابعاد این روز پرده برمی دارند هر نامی از این نامها دری تازه از قلعه بلند غدیر بر ما می گشاید چرا که اسلام بر برگزیدن نامی برای زمان یا مکان و یا هر چیز دیگر، خصوصیات مسمی را در نظر داشته و به جنبه ها و زوایای آن توجه کرده است. از این روی شناختن و شناساندن نامهای روز غدیر یک ضرورت است. با این کار تصویری روشن از این روز در ذهن و دل نقش بسته و بیش از پیش این روز بزرگ را می شناساند.
آنچه در زیر می آید 50 نام و یا صفت برای روز غدیر است که از روایات برگرفته شده است:
۱) بزرگترین عید خدا؛ "عیدالله الاکبر" (۱)
۲) روز گشایش؛ "یوم وقوع الفرج" (۲)
۳) روز خشنودی پروردگار؛ " یوم مرضاة الرحمن" (۳)
۴) روز زبونی شیطان؛ " یوم مرغمة الشیطان" (۴)
۵) روز مشعل فروزان دین؛ " یوم منار الدین" (۵)
۶) روز بپا خاستن؛ " یوم القیام" (۶)
۷) روز شادمانی؛ " یوم السرور" (۷)
۸) روز لبخند؛ " یوم التبسم" (۸)
۹) روز راهنمایی؛ " یوم الارشاد" (۹)
۱۰) روز بلندی گرفتن منزلت شایستگان؛ "یوم رفع الدرج" (۱۰)
۱۱) روز روشن شدن دلایل خدا؛ " یوم وضوح الحجج" (۱۱)
۱۲) روز آزمایش بندگان؛ " یوم محنة العباد" (۱۲)
۱۳) روز راندن شیطان؛ " یوم دحر الشیطان" (۱۳)
۱۴) روز آشکار کردن حقیقت؛ " یوم الایضاح" (۱۴)
۱۵) روز بیان کردن حقایق ایمان؛ " یوم البیان عن حقایق الایمان" (۱۵)
۱۶) روز ولایت؛ " یوم الولایة" (۱۶)
۱۷) روز کرامت؛ " یوم الکرامة" (۱۷)
۱۸) روز کمال دین؛ " یوم کمال الدین" (۱۸)
۱۹) روز جداسازی حق از باطل؛ " یوم الفصل" (۱۹)
۲۰) روز برهان؛ " یوم البرهان" (۲۰)
۲۱) روز منصوب شدن امیرمؤمنان؛ " یوم نصب امیرالمؤمنین(ع) " (۲۱)
۲۲) روز گواهی و گواهان؛ " یوم الشاهد و المشهود" (۲۲)
۲۳) روز پیمان؛ " یوم العهد المعهود" (۲۳)
۲۴) روز میثاق؛ " یوم المیثاق المأخوذ" (۲۴)
۲۵) روز آراستن؛ " یوم الزینة" (۲۵)
۲۶) روز قبولی اعمال شیعیان؛ " یوم قبول اعمال الشیعة" (۲۶)
۲۷) روز رهنمونی به رهنمایان؛ " یوم الدلیل علی الرواد" (۲۷)
۲۸) روز امن و امان؛ " یوم الامن المأمون" (۲۸)
۲۹) روز آشکار کردن امور پنهان؛ " یوم ابلاء السرائر" (۲۹)
۳۰) عید اهل بیت(ع)؛ " عید اهل البیت(ع)" (۳۰)
۳۱) عید شیعیان؛ " عید الشیعة" (۳۱)
۳۲) روز عبادت؛ " یوم العبادة" (۳۲)
۳۳) روز اتمام نعمت؛ " یوم تمام النعمة" (۳۳)
۳۴) روز اظهار گوهر مصون؛ " یوم اظهار المصون من المکنون" (۳۴)
۳۵) روز بر ملا کردن مقاصد پوشیده؛ " یوم ابلاء خفایا الصدور" (۳۵)
۳۶) روز تصریح برگزیدگان؛ " یوم النصوص علی اهل الخصوص" (۳۶)
۳۷) روز محمد(ص) و آل محمد(ص)؛ " یوم محمد(ص) وآل محمد(ص)" (۳۷)
۳۸) روز نماز؛ " یوم الصلاة" (۳۸)
۳۹) روز شکرگزاری؛ " یوم الشکر" (۳۹)
۴۰) روز دوح (درختان پر شاخ و برگ)؛ " یوم الدوح" (۴۰)
۴۱) روز غدیر؛ "یوم الغدیر" (۴۱)
۴۲) روز روزه داری؛ " یوم الصیام" (۴۲)
۴۳) روز اطعام؛ " یوم اطعام الطعام" (۴۳)
۴۴) روز جشن؛ " یوم العید" (۴۴)
۴۵) روز عالم بالا؛ " یوم الملأ الاعلی" (۴۵)
۴۶) روز کامل کردن دین؛ " یوم اکمال الدین" (۴۶)
۴۷) روز شادابی؛ " یوم الفرح" (۴۷)
۴۸) روز به صراحت سخن گشودن از مقام ناب؛ " یوم الافصاح عن المقام الصراح" (۴۸)
۴۹) روز افشای پیوند میان کفر و نفاق؛" یوم تبیان العقود عن النفاق و الجحود" (۴۹)
۵۰) روز گردهمایی و تعهد حاضران؛ " یوم الجمع المسؤول" (۵۰)
سخن شيطان با پيامبر در غدير
شيطان در روز غدير به صورت پيرمردى زيبا روى نزد پيامبر صلى اللَّه عليه و آله آمد و گفت:
اى محمد، چقدر كم اند آنان كه واقعاً طبق گفته هايت با تو بيعت مى كنند!! [ بحارالانوار: ج 37 ص 135. عوالم: ج 3:15 ص 303. ]
حزن شيطان در غدير، و سرور او در سقيفه
اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به من خبر داد كه: ابليس و رؤساى اصحاب او هنگام منصوب شدن من در روز غدير حاضر بودند. در آن روز، اصحاب ابليس رو به او كردند و گفتند:
اين امت مورد رحمت قرار گرفتند و از گمراهى محفوظ شدند، و ديگر نه ما را و نه تو را بر آنان راهى نيست، چرا كه امام و پناه خود بعد از پيامبرشان را شناختند.
ابليس با ناراحتى و اندوه از آنان جدا شد.
اميرالمؤمنين عليه السلام در ادامه ى كلامش فرمود: پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به من خبر داد: آن هنگام كه مردم بعد از وفات من بيعت تو را بشكنند، ابليس اصحابش را جمع مى كند و آنان در مقابل او به سجده در مى آيند و مى گويند:
اى آقاى ما، اى بزرگِ ما، تو بودى كه آدم را از بهشت بيرون كردى!
ابليس مى گويد:
كدام امت بعد از پيامبرشان گمراه نشدند؟! هرگز!! شما گمان مى كنيد من بر اينان سلطه و راهى ندارم؟! چگونه ديديد مرا هنگامى كه كارى كردم تا امر خدا و پيامبر را در باره ى اطاعتِ على بن ابى طالب كنار گذاردند؟... [ كتاب سليم: ح 579. روضه ى كافي: ص 343 ح 541. ]
/م.ق106