منبرهای یک دقیقه ای/ چون بلای امام حسین (ع) نامحدود است، رحمت برای امتش هم نامحدود است

وارث: امام صادق علیه السلام می فرماید: به حضرت یوسف علیه السلام بلا نازل شد. به واسطه همین بلا، به امتش رحمت وارد شد. بلای یوسف علیه السلام محدود بود و رحمت برای امتش هم محدود بود.

شیب بلا مدام زیاد می شد، از پسر حر و حر شروع شد و به علی اکبر و قاسم و .. رسید. معصوم حق ندارد به غیر معصوم بگوید: بنفسی انت!  ابا عبدالله علیه السلام سه بار به حضرت ابوالفضل علیه السلام فرمودند: جانم فدایت. در جای دیگری امام حسین علیه السلام به حضرت ابوالفضل علیه السلام می فرماید: چاره ای ندارم دیگر، گیر افتاده ام ابوالفضل علیه السلام! امام حسین علیه السلام خودش وارد عالم بلا شد. می گویند در عالم پیمان، به پیغمبر صل الله علیه و آله و سایر انبیاء گفته اند که بلایتان سنگین است! همه گفتند فدای سرتان و وقتی بلای ابی عبدالله علیه السلام را می دیدند، می گفتند جانم به قربان حسین علیه السلام. بلای من در مقابل بلای امام حسین علیه السلام چیزی نیست. به ابی عبدالله علیه السلام گفتند: خدا می خواهد از تو پیمان بگیرد.

از امام صادق علیه السلام روایت شده است که به ابا عبدالله علیه السلام گفتند: این اتفاق برای شما می افتد. حضرت فرمودند: قبول دارم. ولی یک ملاحظه ای کن. من پیمان می بندم ولی از زینب سلام الله علیها، پیمان بگیر. چون قرار است ملاکش زینب سلام الله علیها باشد. ابا عبدالله علیه السلام همه بلاها را دیده است و بلای خودش را کشیده است، ولی حضرت زینب سلام الله علیها بلاهای همه را کشیده است.

پی نوشت:
بخشی از سخنرانی حجت الاسلام ناصری پور در روز پنجم محرم 1393 در هیئت انصار
/1102101306