دودمه/ شب دوم محرم

وارث: 

 

دودمه شب دوم محرم

 

سینه مالامال داغ و دل به غم شد مبتلا ، الامان از کربلا

 

می دهد بوی جدایی خاک این دشت بلا ، الامان از کربلا

 

 کـربلا قـربانی پـیـر و جـوان آورده ام       ارمغان آورده ام

درّ کوچک اصغر شیرین زبان آورده ام     ارمغان آورده ام

خواهرت زینب کجا و خاک صحرا یا حسین  -- کربلا منزل مکن

جان من برلب رسیده ، جان زهرا یا حسین  - کربلا منزل مکن

فریاد یا محمدا        حسین رسید به کربلا

خیمه مزن حسین جان      زینب شده پریشان

می رسد از حرم فاطمه این شور و نوا    چه خبر کرب و بلا

چشم زینب به حسین دوخته با اشک و دعا     چه خبر کرب و بلا

عمه چرا به کربلا ، این همه لشگر آمده؟

برای کشتن حسین(ع) ، شمر ستمگر آمده

 سینه مالامال داغ و دل به غم شد مبتلا ،

 الامان از کربلامی دهد بوی جدایی خاک این دشت بلا

آمده از ره امیر انبیاء و اولیاء ، دیدنی شد کربلا

بوی هفتاد و دو گل پیچیده امشب در فضاء ، دیدنی شد کربلا

از سماء آید ندا با ناله ی واغربتا ، کربلایی شد حسین(ع)

زینبش گوید مزن خیمه در این دشت بلا ، کربلایی شد حسین(ع)

قافله شد وارد کرب و بلا

غرقه به خون شد دل خیر النساء(س)

کربلا کعبه عشق است و بلای ازلی

پسر فاطمه آمد به منای ازلی