در ثنای امیرالمومنین علی (ع)

چو وهم هر دو جهان درنیافت، جای علی را
خیال رنگ نبندد مگر ثنای علی را
بهار سرمه چشم دو عالم است غبارت
 اگر چو جاده دهی بوسه، جای پای علی را

نفس به یاد دمی می‌زنم که مرگ درآید
مگر به گوش گران بشنوم، صدای علی را
مگر به روی خیال علی دو دیده ببندم
که سر به سجده نهم یک زمان، خدای علی را
به نقد هر دو جهان کیمیای خود نفروشم
خریده‌ام به بهای دلم، ولای علی را
برید عالم و آدم ز من، ولی نبریدم
از این شکسته دل بی‌نوا، نوای علی را
تو یوسف ارچه به چاهی، همین بست که شنیدی
به شب صدای جگرسوز ناله‌های علی را
زند به جان سلامت شرر ز ننگ ملامت

هر آن که همچو تو دارد، به سر هوای علی را

یوسفعلی میرشکاک