امام، خورشید دل ها
در این دیدگاه، امام به اذن الهی و به امر او مسئوولیت تربیت روحی و باطنی انسان های مومن و مدیریت رشد و شکوفایی استعدادهای آنان را بر عهده دارد. بر این اساس، هر چه انسان به لحاظ قلبی و درونی به این مرکز هدایت و خورشید معنویت بیشتر توجه کند، یاد امام زمانش را در دل زیادتر نماید، و ارتباط عاطفی و معرفتی اش را نسبت به آن حضرت قوی تر سازد، و از سوی دیگر اجازه ندهد زنگار گناه و غفلت بر آئینه دلش بنشیند، نور خورشید ولایت بیشتر به قلبش می تابد و وجودش را نورانی تر می سازد.
از سوی دیگر، انسان می تواند با توجه و توسل به امامش از همان راه باطن، از او بخواهد در این زمانه که زمینه های غفلت و گناه و لغزش در آن بسیار است دست او را بگیرد و همچون معلمی دلسوز و پدری مهربان از این ورطه نجاتش دهد.
در واقع، همان گونه که در عرصه سیاسی و اجتماعی امت اسلام تنها در صورت پذیرش امامت و ولایت امام معصوم می تواند راه موفقیت و رستگاری و اقتدار را بپیماید، در ساحت معنویت و اخلاق و تربیت نیز همین سان است و این امر در همه ابعاد فردی و اجتماعی و درونی و بیرونی جاری و ساری است.
چنین عرصه ای فقط در دیدگاه معتقدان به مکتب امامت و ولایت قابلیت تحقق دارد و عرصه هدایت و تربیت انسان ها تنها در نگاه شیعه از این ابعاد و گستره و عمق برخوردار است و این جاست که در گلستان وجود آدمی شکوفه های عطرآگین می روید؛ انسان می تواند شکوه کمال و جلال جوید؛ راه کرامت و والایی پوید و جان خویش را از غبار غفلت و گناه شوید.
1- اصول کافی (با ترجمه)، ج1،
منبع: وب سایت شخصی حاج علیرضا بکایی
/م118