مراسم عزاداری ایام فاطمیه در حسینیه امام رضا(ع) برگزار شد

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام موسوی مطلق را می خوانید:

در قرآن خطاب هایی است، گاهی به اشخاص و گاهی به گروه هایی. خداوند آنها را مورد خطاب مستقیم قرار داده است. گاهی هم خداوند به تمام مردم مطلبی را مستقیماً فرموده است. مثلاً "  يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ " اینجا خطاب به تمام مردم است. گاهی خطاب به تمام انبیا است و گاهی به یک پیامبر خاص است. " يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ " گاهی با پیامبر است. گاهی هم خطاب به کافران و منافقان است.

یکی از بهترین خطاب های قرآن به یک طایفه است. که خداوند متعال این طایفه را 89 مرتبه در قرآن مورد خطاب قرار داده است که از بهترین گروه ها هستند، تحت عنوان " يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا " آمده است. خدا به اهل ایمان خطاب مستقیم دارد. 89 مرتبه یعنی 89 دستور که گاهی در یک آیه چند دستور آمده است. حق بر این است که این 89 آیه را ملاحضه کنید.

خوارزمی که یکی از عالمان اهل سنت است، در ذیل این آیۀ شریفه معنا کرده اند که "يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا "چه کسانی هستند. ایشان کتابی به نام  "مناقب خوارزمی" دارند. در مقدمۀ آن می گوید: خطاب این آیه مقصود علی علیه‌السلام و شیعیان علی علیه‌السلام هستند. نوع دستوراتش هم متفاوت با دستورات دیگر خداوند است. چون ایمان مرحله ای بالاتر از اسلام است.

در آداب این آیه داریم وقتی به يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا رسیدیم در پاسخ به خداوند بگوییم: " لبیک الهم لبیک " خداوند شما را مورد خطاب قرار داد، ای کسانی که ایمان آورده اید و شما در پاسخ خدا دست تسلیم را بالا بردید "لبیک الهم لبیک" یکی از آن آیات این است: " يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا و سبّحوه بكرهً و اصيلاً " زیاد ذکر خدا را در صبح و شب بگویید. مرحوم طباطبایی فرمودند: بحث ذکر بسیار عریض است و به یک جمله ختم نمی شود.

در دعای کمیل می گوییم: " یامَن اِسمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شَفاء " آیا هر دارو و دوایی لازمه اش این است که شما شفا پیدا کنید؟ خیر، مگر اینکه عواملی دست به دست هم دهند تا پازل شفا تکمیل شوند. اولین عاملش این است که داروی مصرفیتان اصل باشد. دوم اینکه یک متخصص تجویز کرده باشد. هر دارویی را تجویز نمی کنی و اگر اهل خِرد باشی از دست هر کسی هر دارویی را نمی پذیرید. روی دارو هم نوشته شده است: بدون نسخۀ پزشک ممنوع است. باید پزشک متخصصی نسخه بپیچد و میزان مصرف دارو را برایتان مشخص کند.

اگر متخصص نباشد، ممکن است دارویی برای معدۀ شما باشد ولی کبدتان را از کار بیندازد. مرحلۀ بعد این است که شما آن دارو را سر وقتش استفاده کنید. اگر دارو اصل باشد و متخصص هم دارو را نوشته باشد و شما دارو را یکی در میان استفاده کنید، آن اثری را که باید ببینید، قطعاً نمی بینید. این عوامل دست به دست هم می دهند که این دارو شما را شفا بدهد.

اسم خداوند دوا است ولی آنی که باعث شفا می شود ذکر خداوند است. این ذکر چیست که باعث شفای انسان می شود؟ ذکر یعنی یاد. یعنی دائم الحضور بودن، خدا را احساس کردن، خود را در محضر حجت خدا دیدن. اما بی فایده است که ذکر بگویید و در محضر پروردگار عالم نباشید.

توبه بر لب ، سبحه بر کف ، دل پر از شوق گناه  /   معصیت را خنده می آید ز استغفار ما

کسی بر لبش توبه باشد و تسبیح به دست و ذکر گو باشد ولی دلش مملو از شوق گناه باشد! معصیت را خنده می آید ز استغفار ما. گاهی ممکن است انسان در محراب عبادت قرار بگیرد و در نماز باشد اما ذاکر نباشد و حضور پروردگار را حس نکند و به حقیقت نماز که ولایت است ایمان نداشته باشد، خداوند این نماز را قبول نمی کند. می فرماید: " ویلن للمصلین "

ممکن است در نماز باشی و نمازت ویلن بیاید و ممکن است در بازار باشی اما دائم الحضور باشی و آنجا رحمت خداوند بر تو وارد شود. مرتبۀ بالای ذکر، مرتبه ایست که ائمه علیه‌السلام پرده ای دیگر از آن برداشتند.

قرآن 70 بطن دارد آن هم 70 بطن مورد نظر امام معصوم سلام‌الله علیها نه 70بطنی که به نظر من و شما بیاید. نظر مفسرین و بزرگان خیر. " لايَمَسُّه إلّا المُطَهَّرون " مُطَهَّرون چه کسانی هستند؟ اهل بیت علیه‌السلام هستند که قرآن را حقیقتاً درک کردند. قرآن هم به حقیقه اهل بیت علیه‌السلام را درک کرده است.

اگر ذکر و اجرای فرامین الهی نباشد که نماز بی فایده است.

به منکر علی بگو نماز خود قضا کند / نماز بی ولای او عبادتیست بی وضو

در ادامه این مراسم؛ ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج امیر کرمانشاهی به روضه خوانی و سینه زنی پرداخت.