حجت الاسلام سعیدیان: باید چه کاری انجام دهیم تا بین ما و محبوبمان تفاوتی نباشد؟

وارث: مراسم جشن میلاد حضرت علی اکبر علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام سعیدیان و شعرخوانی محمد سهرابی و مداحی حاج حیدر خمسه و قاسم تقوایی در هیئت یاس علقمه برگزار شد.

در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام سعیدیان را می خوانید:

در باب شخصیت حضرت علی‌اکبر علیه السلام در تاریخ متون زیادی را نداریم امّا همین متون و موارد کمی که در تاریخ نسبت به شخصیت ایشان اشاره شده‌است درسهای فراوانی دارد. شاید بزرگترین مقاماتی که ما در سیره اولیاء الله و حضرات معصومین و شاگردان ممتاز درگاه اهل بیت علیهم السلام مشاهده می‌کنیم، برترین‌ها در سیره قمر منیر بنی هاشم علیه السلام نیز وجود دارد. سیدالشهدا پیرامون حضرت علی‌اکبر علیه السلام یک جمله‌ای را فرمودند که اگر چه روضه گونه است امّا خیلی قابل بحث است در کتاب شفاء الصدور فی شرح زیارت العاشور وجود دارد.

 یک مسیحی به مسجد مسلمانان آمد و فریاد زد می‌خواهم پیامبرتان را ببینم مسلمانان گفتند پیامبر ما از دنیا رفته است؛ حالا دو تعبیر نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله سلم است که یک عده می‌گویند رسول خدا صلی الله علیه و آله شهید شدند و یک عده می‌گویند ایشان وفات کردند ما یقین محکمی نداریم. امّا در عقاید شیعه شهادت نزدیکتر است - امّا نوه او حضرت حسین علیه السلام زنده است. مرد گفت نوه ایشان را بگویید، بیاید.  سیدالشهدا علیه السلام آمدند و فرمودند چه کار داری؟ مرد گفت من دیشب خوابی دیدم در خواب حضرت عیسی علیه السلام به همراه مردی دیدم و حضرت عیسی علیه السلام  به من می‌گفتند اگر می‌خواهی عاقبت بخیر شوی راهش تبعیت از این آقا است پرسیدم این آقا کیست؟ فرمودند: ایشان پیغمبر آخرالزمان و بعد از من است.

امام حسین علیه السلام فرمودند: آن مردی که کنار حضرت عیسی ایستاده بود را در خواب دیدی اگر او را ببینی می‌شناسی؟ گفت: بله می‌شناسیم . سیدالشهدا علیه السلام حضرت علی اکبر را صدا زدند. حضرت علی اکبر علیه السلام  تا آمدند مرد مسیحی که چشمشان به جمال حضرت خورد با صورت به زمین خورد و قسم خورد که حضرت عیسی علیه السلام به این آقا اشاره کرده اند. امام حسین علیه السلام فرمود: این مرد از نوادگان پیامبراکرم صلی الله علیه و آله است و پیامبر صلی الله علیه و آله نیست و به مسیحی فرمود: اگر فرزندی مانند علی اکبر علیه السلام داشته باشی و بیمار شود چه کار می‌کنی؟ مسیحی گفت: اگر یک خار در پایش رود میمیرم . امام حسین علیه السلام فرمود: باورت می‌شود در کربلا یک روز فرزند من را اِرباً اِربا می‌کنند؟ مسیحی خیلی گریه کرد و امام حسین علیه السلام فرمود: دین ما یعنی این که از بزرگترین خواسته‌ها و داشته‌هایت به خاطر خدا بگذری آیا می‌توانی این کار را کنی؟ اگر می‌توانی بسم الله.

مجنون الحسین علیه السلام هیچ چیز را غیر از امام حسین علیه السلام نمی‌بیند. حضرت علی اکبر علیه السلام کلاً خودشان جوانیشان و زندگیشان را همگی در راه معشوق فدا می‌کنند. امّا کلاً در محبت برخی از ما تملّق است. عشق یعنی گذشت و عرفا یک تعبیری دارند که می‌گویند: "مبدا میلت باید مبدا میل مولا شود.  داستان نیست، می دانید امام حسین علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام به هیچکداممان بدهکار نیستند. ما همه به آنها بدهکاریم و اگر همه عمر هم نوکری کنیم یکی از دردهایی که ایشان در کربلا کشیدند را نمی‌توانیم جبران کنیم!

اگر حضرت عباس و علی اکبر علیهما السلام عاشق بودند ما چه بگوییم؟ ما غالباً این طور هستیم که می‌خواهیم اهل بیت علیهم السلام را خرج خودمان کنیم. گیر کارمان اینجا است باید خودمان را خرج اهل بیت علیهم السلام کنیم و اصلاً از تعلقات و علقیات خودمان نمی‌گذریم باید این عشق تربیت شود و مبدا میل باید مبدا میل مولا شود. باید در خانه امام حسین علیه السلام بیاییم و بگوییم هرچه تو می‌خواهی.

لذا ما یک بخشی از روایات داریم که آمده اند تا عشق ما را سند کند و به ما بگوید بسنجیم ببینیم مرتبه عشقمان کجاست و اگر مرتبه عشقمان پایین است یک درجه بالاتر برویم چون محبت مراتب دارد و مرتبه عشق و محبت حضرت علی اکبر به مولی و امام زمانش این است که تمام زندگی و خواسته اش ، خواسته و زندگی مولا یش  می‌شود و خود را نمی‌بیند آیا این طور است که خودم را نبینم یا هنوز در گناه گیرم؟ اولیا خدا در نگاه به نامحرم گیر نبودند بلکه دنبال مقامات بودند. خیلی از ما در اولیّاتش مانده ایم لذا فرمودند ما را خالص دوست داشته باشید.

حضرت علی‌اکبر علیه السلام می‌فرمایند: " این اولیا خدا زمانی که مست می‌شوند، مست ولی و خدا می شوند) و شرابی را می طلبد و خدا نیز به آنها می‌دهند ( به هر کسی هم نمی‌دهد ) مست که می شوند ذوب می‌شوند و بعد به یک جا که می‌رسند وصل می‌شوند که مبدا میلشان عوض می‌شود و تو رفتار این آقا را که می‌بینی گویی رفتار مولی را می‌بینی "

باید چه کاری انجام دهیم تا بین ما و محبوبمان تفاوتی نباشد باید به جایی برسیم که مبدأ میل مان تغییر کند در وادی محبت ما چند نوع ایراد رفتاری داریم؛ اولین ایراد خلوص در محبت اهل بیت علیهم السلام است ما باید اهل بیت علیهم السلام را به " انفسهم " بخواهیم  نه " لاوارضهم " یعنی بعضی از ما اهل بیت علیهم السلام را برای چیزهایی که از طرف ایشان گیرمان می آید می‎‌خواهیم فلذا ما تا حاجت می‌گیریم به آنها بی عقیده می‌شویم . یک اراده ای بکنیم در این جلسه ها سعه داشته باشیم و این طور نشود که یکی، دو سال روضه بیاییم؛ من دیده ام خیلی‌ها می‌گویند ما دو سال پیش  قبل از اینکه هیئت بیاییم بهتر بودیم- این روضه امام حسین علیه السلام هدف نیست بلکه وسیله صعود است. باید بیاییم این مقامات را در غالب شعر و روایت بشنویم و با بهره بگیری از آنها در زندگی از آنها استفاده کنیم لذا هر بار هیئت آمدن باید یک چیز به تو اضافه کند. اگر اضافه نمی‌کند باید تغییری کنی.

من نمی‌گویم حاجت نخواهید، حاجت بخواهید اما بحث این است که خودش را بخواهید. تصور کنید هیچ امامی شفاعت نمی‌کند و هیچ امامی هم حاجت نمی‌دهد چطور ارادت دارید؟ امام رضا علیه السلام فرمود: " دلی مشغول المولی داشته باشید". به امام حسین  علیه السلام فرمودند:دین ما چه زمانی کامل است؟ فرمودند: زمانی دینتان کامل است که آفرین( تشویق و ستایش) مردم در دین داریتان تاثیر نداشته باشد و این به معنی خلوص در محبت است.

اولین نکته، خلوص در محبت است و دومین نکته خلوص در سنخیت است. اولین نکته یک نکته اخلاقی است دومین نکته نیز یک نکته اخلاقی است. من باید با امام حسین علیه السلام سنخیت داشته باشم اگر می‌خواهیم یار امام شویم باید ذره ای شبیهش شویم. امام باقر علیه السلام فرمودند: به خدا ما اهل بیت دوستتان داریم و دیوانه شما هستیم روح شما را هم دوست داریم ما بوی شما را نیز دوست داریم اما می خواهیم بیشتر عاشق شما شویم پاک شوید و درونتان را پاک کنید"

گناه کردن کاری ندارد امّا مرد آن کسی است که گناه نکند. مرد کسی است که به نفسش نهیب بزند که این کار را نکند. سختی را تحمل کنید تا به شما امام و ولی ‌دهند. آئينه شو جمال پري طلعتان طلب/ جاروب كن تو خانه سپس مهمان طلب

دو جور خلوص لازم است تا ما شاگرد مکتب حضرت علی اکبر علیه السلام شویم و ما مانند حضرت علی اکبر علیه السلام یار امام حسین علیه السلام شویم و به جایی برسیم و حداقل ته قلبمان اطمینان کنیم اگر کربلا بودیم پای امامان می‌ایستیم اول خلوص در محبت اهل بیت علیهم السلام است که آنها را تنها برای حاجات نخواهیم بلکه برای خودشان بخواهیم بقیه اش خودش گیر می‌آید و دوم هم خلوص در باطن است باید این باطن یک شباهتی به مولی داشته باشد.