در شب بیست و هفتم رمضان الکریم در حسینیه دلریش برگزار شد+ گزارش تصویری
در ادامه متن گزیده ای از سخنرانی شیخ مصطفی کرمی را می خوانید:
ولید ابن عقبه ابن ابی معیط از کارگزاران عثمان ابن عفان کسی است که در دو جای قرآن صراحتا مورد لعن خداوند قرار گرفته است " أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ " شأن نزول این آیه از آنجا است که با امیر المومنین علیه السلام مشاجره لفظی کرد گفت : من چاقویم از تو برنده تر و زبانم از تو تیزتر است . در جوابش ایشان به وی فرمودند : "انک فاسق " و آیه بالا نازل شد .
در آیه " يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ " ولید در برابر پیامبر صلوات الله علیه به صورت کاملا مست حاضر گشت و به پیامبر صلوات الله علیه توهین کرد و این آیه نازل شد .
عبدالله بن سعد بن ابی سرح بن عامری از جمله کسانی است که اسلام آورد و برای پیامبر صلوات الله علیه آیات را نگارش می کرد . به مکه گریخت و در آنجا به تحریف آیات قرآن پرداخت و می گفت : من می توانم آیاتی را که بر پیامبر صلوات الله علیه نازل می شود را بگویم و قرآن را به نگارش خودم در بیاورم . می گفت نصف آنچه که بر پیامبر صلوات الله علیه نازل می شود، هم بر من نازل می شود! در فتح مکه متواری شد و پیامبر صلوات الله علیه دستور داده بودند که هرکس در هر کجایی که دستش به این آدم رسیده بود او را بکشد.
بعد از چند روز عثمان ابن عفان او را به سمت خیمه پیامبر صلوات الله علیه آورد و از وجود مبارک حضرت در خواست کرد که او را ببخشد . پیامبر صلوات الله علیه فرمودند که برو . به کسانی که در اطراف ایشان بودند گفتند : مردی پیدا نشد که او را بکشد ، گفتند ما که نمی دانستیم شما به ما اشاره می نمودید که او را می کشتیم . پیامبر صلوات الله فرمودند من قبلا حکم کشتن این را داده بودم ولی هیچ کدام شما وظیفه خود را انجام ندادید و منتظر اشاره من بودید !
عبدالرحمن ابن عوف از کسانی بود که پیامبر صلوات الله علیه به وی وعده بهشت را داد، کسی که می دانست امیر المومنین علیه السلام جانشینی است حق برای پیامبر صلوات الله علیه، که در جریان شهادت پیامبر صلوات الله علیه در زمره شورای 6 نفره بود. امیرالمومنین علیه السلام در سه شبانه روز تمام فضائل خود را برای آنان شرح داد و این در حالی بود که آنها تمام آن فضایل را می دانستند اما نمی خواستند به حق عمل کنند. افرادی مانند ابوجهل و آنها کسانی بودند که با اسم اسلام، تیشه به ریشه اسلام می زدند!