زیان بار و مضموم ترین صفت انسان
پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «زنهار از لجاجت زيرا كه آغاز آن نادانى و فرجامش پشيمانى است.»
ایشان همچنین فرموده اند: «خوبى، عادت است و بدى، لجاجت.»
امیرمومنان علی (ع) فرموده اند: «لجاجت، بذر شرّ است.»
و نیز فرموده اند: «لجاجت، زيانبارترين چيزها در دنيا و آخرت است.»
همچنین از ایشان است که: «سوارِ بر مركب لجاجت در معرض بلا و گرفتارى است.»
امام علی (ع) همچنین فرموده اند: «آن كه لجاجت كند و بر لجاجت خويش پاى فشرد، همان بخت برگشته اى است كه خداوند بر دلش پرده [غفلت] زده و پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است.»
و می فرمایند: «بپرهيز از شتابزدگى در كارها پيش از فرا رسيدن زمان آنها، يا كُندى كردن در كارها به هنگام رسيدن زمان آنها، يا لجاجت در آنها هر گاه مبهم و ناشناخته باشند و يا سستى كردن در آنها هر گاه روشن و آشكار باشند. بنا بر اين، هر چيزى را در جايگاه خودش بگذار.»
و نیز از مولای متقیان (ع) است که: «بهترين خوى ها، دورترين آنها از لجاجت است.»
و می فرمایند: «لجاجت، چيزى از خود به ارث مى گذارد كه انسان بدان نيازى ندارد.»
منابع:
تحف العقول
نهج البلاغه
غررالحکم
میزان الحکمه/
/1102101305