فردا ، تجمع بزرگ هیئات مذهبی استان قم

وارث : به نوشته برخی از مورخین، ‌امام حسن مجتبی(ع) در روز هفتم ماه صفر سال 49 هجري در سن 47 سالگي به خاطر خوردن زهر و مسموميت ناشي از آن به شهادت رسيدند و در قبرستان بقيع به خاك سپرده شدند. «شيخ كليني» از دانشمندان بزرگ شيعه كه كتاب‌هايي در باب معرفي امامان دوازده‎گانه شيعه دارد، از «ابوبكر حضرمي» نقل مي‌كند كه؛ «جعده» دختر «اشعث‎بن قيس كندي»، امام حسن(ع) را با زهر مسموم كرد. آن زهر در درون جان امام حسن(ع) جاي گرفت آن حضرت بر اثر آن، شهيد شد.» هنگامي كه امام حسن(ع) به شهادت رسيدند، امام حسين(ع) برادر را غسل دادند و كفن كردند و پیکر مطهر را درون تابوت گذاشتند و به محلي كه رسول خدا(ص) در آنجا بر جنازه‌ها نماز مي‌خواندند، حركت دادند و بر جنازه نماز خواندند. اما اين اقدام‌ها همراه با فشارهاي افراد منسوب به بني‌اميه بود، به نحوي كه آنها اجازه ندادند تا امام حسن(ع) در خانه حضرت رسول(ص) دفن شود و جسم پاك او را در قبرستان بقيع به خاك سپردند. اما اين كار نيز بدون حاشيه‌ها نبود و ايادي دنياطلب معاويه، با شقاوت و بي‌رحمي اقدام به تيرباران جسد فرزند رسول خدا(ص) كردند؛ در حالي‌كه خود را مسلمانان واقعي مي‌ناميدند. با اين حال، تاريخ اسلام گواه است كه يكي از جنايات هولناك معاويه در طول حكومت خود، به شهادت رساندن امام حسن مجتبي(ع) بود و ردپاي اين جنايت هولناك در تاريخ، به طور آشكار ديده مي‌شود. این جنايت به اين صورت شكل گرفت كه معاويه ضمن توطئه‌اي خائنانه و با بهره‌گيري از دختر «اشعث‎بن قيس» (همسر امام‌حسن) او را مسموم و به شهادت رسانيد. چهره ‌شيطاني و پيمان‌شكن، و دورويي و نفاق معاويه كه در طول حيات سياسي‎اش فراوان خود را نشان مي‌داد در ضمن اين جنايت نيز روشن‌تر از هميشه در معرض ديد همگان قرار گرفت. تاريخ، اين مطلب را با قوت هرچه بيشتر به اثبات رسانده است. با اين حال افراد متعصبي چون «ابن‎خلدون» كه از آبشخور آلوده بني‌اميه سيراب مي‌شد، جريان را بي‌پايه و ضعيف قلمداد كرده مي‌نويسد: «آنچه درباره مسموم شدن حسن‎بن علي(ع) به وسيله معاويه نقل شده، روايتي است كه شيعه آن را ساخته و پرداخته است.» البته اين نظر خاص، ناشي از گرايشات خاص ديني «ابن‎خلدون» است كه او براي دفاع از چهره‌اي مرموز و نامطلوب همچون معاويه مفاد تاريخ اسلام را عوض كرده است. مظلوميت امام در جريان دفن آن حضرت بيشتر جلب توجه مي‌كند. هنگامي كه اهل بيت(ع) مي‌خواستند طبق وصيت آن حضرت، او را كنار قبر پيامبر(ص) دفن كنند، قداره‌داران بني‌اميه به مخالفت برخاستند. در اين ميان «مروان‎بن حكم» از ميان آشوب‌گران فرياد برآورد: «در حالي كه عثمان در دورترين نقطه بقيع به خاك سپرده شد، گمان مي‌كنيد كه اجازه مي‌دهم حسن‎بن علي(ع) در خانه رسول خدا(ص) دفن شود؟!» پيشتاز آشوب، سوار بر مركبي، ادعاي مالكيت خانه را از طريق ارث كرده و ممانعت خود را تا پاي جان از دفن امام در آرامگاه رسول خدا(ص) اعلان داشت. حتي كار از اين بالاتر گرفت و در نهايت شقاوت و سبعيت، پیکر مطهر امام را تيرباران كردند، تا جايي كه كفن، خون‌آلود شد و مشايعت‌كنندگان مجبور به تعويض كفن شدند. سرانجام پس از اين كشمكش‌ها، شهيد مظلوم را در بقيع به خاك سپردند. در سوگ اين ريحانه رسول خدا(ص) طبق رواياتي كه رسيده، مردم مدينه ـ كه بيشتر آنها از فرزندان انصار بودند ـ به ماتم نشسته و بازارهاي مدينه را بستند. عمربن بشير همداني مي‌گويد: «از اسحاق پرسيدم: متي ذل الناس؟ چه موقع مردم ذليل شدند؟ پاسخ داد: حين مات الحسن (ع) پس از شهادت امام حسن (ع). به همین مناسبت و در آستانه شهادت مظلومانه آن حضرت، هیئات مذهبی استان قم، اقدام به سیاه پوش کردن شهر مقدس قم کردند تا بدین وسیله عشق و ارادت خود را به ساحت مقدس معصومین علیهم السلام بیش از پیش ابراز دارند. در اقدامی دیگر نیز هیئات مذهبی این استان، در تجمعی مشترک و با تشکیل دسته عزا برای عرض تسلیت به ساحت مقدس حضرت معصومه (س) به سمت حرم این بانوی مکرمه حرکت می کنند. در زیر عکسهایی از سیاه پوش شدن شهر قم و آمادگی برای دسته عزا در روز شهادت امام حسن مجتبی (ع) را ملاحظه می کنید. /1102101305