حجت الاسلام حایری زاده: حضرت زینب(س)، شبیه ترین فرد به حضرت خدیجه(س)

کثرت ابتلائات نشانه ی کثرت تعبد

بخشی از شرافت شخصیت حضرت زینب سلام الله علیها به اینگونه است که فرزند دو شهید است. مادرش استاد دانشگاه شرم و حیاست و حضرت زینب فارغ التحصیل این دانشگاهست. از یک طرف مادر دو شهید است. از سوی دیگر خواهر 6 شهید، و عمه ی چند شهید است . شهادت در این خانواده موج میزند. هر چه کثرت ابتلائات ایشان بیشتر می شود، تعبد ایشان هم بیشتر شده است. یکی از القاب حضرت زینب سلام الله علیها "عابده ی آل علی" است. زیباترین نماز شبشان را در شب یازدهم خواند. این همه ابتلائات، اما در اوج تسلیم در برابر حق تعالی، حتی یکبار هم گله و ناشکری نکرد. "ما رایت الا جمیلا" انسان خیلی باید خودساخته باشد.

(این بانوی بزرگوار چنان مقام علمی والایی داشت که ) یک سال پس از ورود امیرمؤمنان علیه السلام به کوفه زنان آن شهر از وی خواستند اجازه کسب فیض دهد و او در ایامی که در کوفه بود، مجلسی تشکیل داد و در خانه خود به زنان تفسیر قرآن درس می داد.

علم لدنی حضرت زینب (س)

علم حضرت زینب سلام الله علیها لدنی است. هیچ کسی حق ندارد غیر معصوم را با معصوم قیاس کند. قیاس مع الفارق است. معصوم کسی است که اشتباه و خطا نمیکند، آنچه می گوید به اذن الله است. قولش، فعلش و تقریرش حجت است. پدر زینب کبری، حضرت امیرالمومنین است که در سینه اش علمهای زیادی دارد. به قول آیت الله جوادی آملی ائمه معدن العلم هستند نه مخزن العلم. معدن با مخزن تفاوت دارد. تولید علم و اصل علم در خانواده اهل بیت است. همه ی علوم در سینه ی اهل بیت و ائمه وجود دارد.

در فضیلت افراد همین بس که دشمنان اعتراف می کنند. یک سنی متعصب درباره ی علوم اهل بیت گفته است. تمام علومی که اهل بیت داشتند از اولشان یعنی پیامبر تا امام زمان (عج)، علوم لدنی است. (به هیچ مدرسه و دانشگاهی برای فراگیری علم نرفته اند)

امام سجاد علیه السلام درباره علم حضرت زینب(س) فرموده است: «یا عمه اسکتی ففی الباقی من الماضی اعتبار وانت بحمدالله عالمة غیر معلمه فَهِمة غیر مفهمه ...» تو به لطف خدا عالم و دانشمند بدون معلّم. مانعی ندارد که خدا به آنها علم لدنی بخشیده باشد.

بلاهای تادیبی و ترفیعی

یادتان باشد هرگاه در زندگی بلا و مصیبت از همه طرف به شما وارد می شود، منتظر باشید خدا میخواهد چیز قشنگی به شما بدهد، کم نیاورید. وقتی خدا بنده ای را خیلی زیاد دوست داشته باشد، او را در بلا غوطه ور میکند. البته صنف بلای زینب کبری(س) با صنف بلاهای ما تفاوت دارد.

بلاهایی که نازل میشود دوجور است. مقام تادیبی و مقام ترفیعی دارد. یا خدا میخواهد انسان را ادب کند یا مقامش را بالاتر کند. کسانی که خدا آنها را دوست دارد، اگر حرف یا عمل و نیت بد و خطا انجام دهند، همینجا در کاسه شان قرار میدهد، به آخرت اجازه نمیدهد که برسد. بلاهایی که به اهل بیت میرسید جنبه های ترفیعی داشت. اگر زینب کبری این بلاهارو تحمل نمیفرمود، کجا ما میتوانستیم به مقام او برسیم. جایی که بخواهید دین خدا را احیا کنید، از مال، جان و آبرو بخواهید هزینه کنید، آنجا تحمل بلا ارزشمند است. زینب کبری از همه چیزش گذشت. و هر چه شدت ابتلائات بیشتر بود درجه ی تسلیم او هم بیشتر بود.

انسانی که خودش زیباست همه چیز را زیبا میبیند. وگرنه قتل، غارت، کشت و کشتار زیبایی ندارد. کجا را حضرت زینب دیدند که زیبا بود. چند دلیل دارد.

تجلی رضا به قضای الهی در کربلا

اول اینکه جنبه ی رضا در کربلا غوغا کرد. از حضرت سیدالشهدا بگیر تا حضرت رقیه و اصحاب عاشورا، در نهایت رضا بودند. اصحاب عاشورا اصلا درد را حس نمی کردند. تمام توجه حضرت زینب سلام الله علیها و اصحاب عاشورا و... به یک جا و آن رضایت خدا و رضایت امام علیه السلام بود. وقتی به زمین میخوردند نمیگفتند مرا به بهشت میبری، یا من را شفاعت می کنی؟ آنها در عوض میگفتند از من راضی شدی حسین جان؟ تواستم به وفای عهدی که با شما داشتم عمل کنم؟

استاد ما میفرمود بالاترین هدفی که اهل بیت از ما انتظار دارند، این است که آنچه را که آنها به دنبال محقق کردنش بودند، ما نیز به دنبال تحقق آن باشیم. احیای دین توسط این ذوات مقدسه بود. به قدری ادیب و ظریف بودند که حتی اشک چشمشان را تربیت کرده بودند. نزد ابن زیاد و دشمن اصلا گریه نمیکردند، اما در خلوت خودشان می گریستند. هر کسی که روی زمین می افتاد حضرت زینب سلام الله علیها به کمک اباعبدالله برای دلداری می امد، اما وقتی فرزندان خودشان شهید شدند، نیامدند تا امام حسین علیه السلام شرمنده نشوند. حضرت زینب سلام الله علیها به قدری مقام دارد، که امام زمانشان و برادرشان از حضرت التماس دعا داشتند. می فرمود یا زینب در نماز شبت مرا فراموش نکن. امام مثل ما نیست که غلو و تعارف کنند. بعضی از محققین میگفتند حضرت زینب(س) از داغ و غصه ی برادر فوت کردند.

احترامی که امام حسین علیه السلام برای ایشان قائل بود. وقتی زینب کبری سلام الله علیها بر اباعبدالله وارد میشدند، با اینکه از لحاظ سنی کوچکتر بودند. تمام قد به احترام ایشان بلند میشد. (اگر در حال تلاوت قرآن بود، قرآن را به کناری می گذاشتند)

حضرت زینب (س) شبیه ترین فرد به حضرت خدیجه (س)

وقتی حضرت زینب (س) به دنیا آمد، پیامبر دو تا حرف فرمودند که حاضرین به غائبین بزنند. یک اینکه اشبه موالید به حضرت خدیجه (س) این مولود است. دین اسلام مدیون حضرت خدیجه است. این که علما فرموده اند: " الاسلام نبوی الحدوث، حسینی البقاء" اشارة به احیاگری دین پیامبر(ص) در سایة قیام عاشورا است. پیدایش اسلام، محمّدی(ص) است و بقای آن، حسینی(ع). علت مبقیه ابا عبدالله است. زینب کبری اگر نبود این بار به ثمر نمی نشست. و معلوم نبود ما از عاشورا چه می دانستیم. خطبه ای که حضرت خواند. در طول مسیر از کوفه به شام، اصحاب عاشورا را از کوره راهها میبردند تا مردم متوجه نشوند. در چند روستا که متوجه شدند اسرا از خاندان اهل بیت هستند، درگیری هایی بوجود امد. به حمایت از امیرالمومنین در مقابل امویان ایستادند و به شهادت رسیدند.

علامه اسد حیدر یک جمله ای دارند که غوغاست: حضرت زینب (س) در مقابل سختی ها و مصائب مثل کوه ایستاد. همه ی سختی ها را تحمل نکرد مگر برای رضای خدا.

شوهر حضرت زینب قرار بود همراه امام بیاید. اما خود امام حسین به ایشان گفت بمان تا به یک سری امور رسیدگی کند. به قدری شدت مصیبتها زیاد بود که شوهرش او را نشناخت.

علامه ممقانی می فرماید: در طول عمر مبارک حضرت زینب سلام الله علیها هیچ احدی در زمان امام علی، امام حسن و امام حسین علیه السلام را ندید تا واقعه ی کربلا.

فضیلت گریه بر حضرت زینب(س)

سخن دومی که پیامبر درباره حضرت زینب (س) فرمود:" من بکی علی مصائب هذه البنت کان کمن بکی علی اخویها الحسن والحسین". هرکس بر مصیبت و اندوه این دختر گریه کند، ثواب و پاداش او نزد خدای متعال، مانند کسی است که بر دو برادرش حسن و حسین گریه کند.

پی نوشت:

1- سفینة البحار، ج 1، ص 558، بلاغات النساء ص 23.