حجت الاسلام علی پناه: از فرصت جوانی مان خوب استفاده کنیم

وجود نازنین پیامبر صلوات الله علیه فرمودند " ان لربکم فی ایام دهرکم نفحات الا فتعرضوا لها" ¹ اگر این حدیث را مورد توجه خودمان قرار دهیم وضعیت زندگی ما خیلی عوض می شود، پیامبر صلوات الله علیه فرمودند که ای مرد بدانید گاهی در زندگی تان از جانب خدا نفحاتی می وزد (گاهی خداوند اراده می کند و فرصت های نابی را در اختیار شما می گذارد) پس تا می توانید از این فرصت ها استفاده کنید.

یکی از نیروهای تحت امر شهید باکری خاطرۀ جالبی از ایشان می گفتند که در شب عملیات خیبر قبل از اینکه فرمان شروع عملیات صادر بشود آقا مهدی ما را دور خودش جمع کرد و حرف قشنگی زد. گفت " بچه ها امشب، شب عملیات است، امشب باب شهادت رو به خیلی ها باز می شود. دعا کنید تا ما هم به این فیض برسیم و شهید شویم، چون ما حریف مین و تانک می شویم اما اگر بمانیم معلوم نیست بتوانیم حریف نفس خودمان بشویم"

یقیناً یکی از فرصت های پیش آمده در این دورۀ انقلاب ما همین دورۀ هشت سالۀ دفاع مقدس بوده است که خیلی ها از این نفحه خوب استفاده کردند و جوری اوج گرفتند که یک عارف دلسوخته مثل شهید آیت الله دستغیب² می فرمودند "حاضرم تمام عبادات عمرم را بدهم، یک قنوت نماز شب این بچه های رزمنده را بگیرم "

یکی از نفحات و یکی از دوران طلایی عمر، دوران جوانی زندگی من و شما است. این حرف من نیست، سخن پیغمبر صلی الله علیه و آله است که فرمودند این فرصت جوانی را به راحتی از دست ندهید.

قرآن می فرماید " وَلَا تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا " ³ نکند بهرۀ دنیایتان را فراموش کنید.

جناب مفضل⁴، شاگرد ممتاز امام صادق علیه السلام می فرماید خدمت امام رسیدم و عرض کردم یابن رسول الله، مراد از این نصیب دنیا چیست؟ حضرت فرمودند: " در یک جمله قرآن می خواهد بگوید ای مخاطبین کلام وحی مراقب باشید که جوانی تان آسان از دستتان نرود چون بهرۀ دنیایی هر انسان از زندگی دنیایی اش چیزی جز همین جوانی نیست"

هرکس در این عالم به جایی رسید و مورد عنایت پروردگار قرار گرفت، مقدمات آن را در جوانی فراهم کرد.

مرحوم علامه جعفری⁵ می فرمودند در آخرین شب استاد بزرگوارم جناب شیخ العارفین جناب آقای حاج شیخ مرتضی طالقانی⁶ در حجرۀ ایشان در نجف اشرف به خدمت ایشان رسیدم. همۀ ما را در حجرۀ خوش مهمان کرد و اسباب پذیرایی را هم فراهم کرد و خود ایشان هم شخصا از ما پذیرایی کردند و در همین بین هم می گفت و می خندید و مزاح می کرد و حال عجیبی داشت، وقتی طلبه ها این حال متفاوت استادشان را دیدند، با تعجب عرض کردند که امشب چه خبر شده است؟ به آرامی فرمودند امشب شب پرواز است، شب وصال است. طلبه ها منظور ایشان را نفهمیدند، اما من فهمیدم که در حقیقت این عبد صالح و این ولی خدا می خواهد با زبان، بی زبانی به ما بگوید که ما امشب رفتنی هستیم. لذا بعد از اتمام آن جلسه به خدمت ایشان رفتم و گفتم حضرت استاد حالا که در کمال تاسف داریم از فیض وجود نازنین شما محروم می شویم، خیلی دلم می خواهد که امشب یک یادگاری به من بدهید تا به این واسطه بعد از شما هم زیاد به یادتان باشم. مرحوم علامه می فرمودند تا این جمله از دهان من درآمد، استاد بزرگ یک نگاهی به من انداختند و فرمودند اقای جعفری از من یادگار می خواهی؟ یادگار من برای تو همین یک بیت شعر است:

تا که دستت می رسد شو کارگر

چون فتی از کار خواهی زد به سر

علامه جعفری می فرمودند من به هرجا رسیدم از برکت همین موعظه بود.

روزی می رسد که حسرت دو رکعت نماز خواندن سرپا بر دلمان میماند. خوش به سعادت کسی که بیشترین استفاده را از این دوران زندگی خودش بکند.

استفاده از جلسات اهل بیت(علیه السلام)

یکی دیگر از نفحات، توفیق حضور ما در این جلسات است. قدر نفس به نفس حضور در این محافل را بدانید و از لحظه به لحظۀ آن استفاده بکنید. من میبینیم زمانی را که حسرت میخوریم به اینکه یک " یازهرا" بگوئیم. حالا که هستیم باید قدر بدانیم.

امام باقر علیه السلام فرمودند هر روز جدیدی که از راه می رسد ما را موعظه می کند.

خوش به حال کسی که از فرصت امروزش خوب استفاده کرده اند و اجازه ندادند که ضایع بشود و از بین برود.  اگر انسان چنین نگاهی به عمر داشته باشد دیگر به خودش اجازۀ فرصت سوزی نمی دهد.

این جماعت در روز قیامت مورد خطاب "أین الرجبیون" خداوند قرار می گیرند. کنایه از اینکه کجایند آنهایی که از فرصت های طلایی عمر که یکی از آنها همین ماه رجب بود خوب استفاده کردند؟

دومین خطاب، أین الرضویون؟

دومین خطاب روز قیامت، "أین الرضویون است" یعنی کجایند امام رضایی ها؟ کجایند کسانی که در مدت عمرشان متولی به ولایت علی بن موسی الرضا علیه السلام بودند؟ کجایند کسانی که از هر فرصتی برای زیارت امام رضا علیه السلام استفاده می کردند؟

شاید سوال پیش بیاید که روی چه حسابی می گویند "أین الرضویون" چرا نمی گویند "أین العلویون"؟ مگر علی علیه السلام اب الائمه نیستند؟ چرا نمی گویند "أین الحسینیون" ؟

دلیلش این است که تولی به ولایت امام رضا علیه السلام نشانۀ صحیح العقیده بودن شیعه است.

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند " ستدفن بضعة مني بأرض خراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته و لا مذنب الا غفر الله ذنوبه" ⁷

" پاره ‏اي از تن من در سرزمين خراسان دفن مي‏شود که هيچ گرفتاري او را زيارت نمي‏کند، جز اين که خداوند پريشاني را از او مي‏زدايد و هيچ گنهکاري به زيارت او نائل نمي‏شود، مگر آن که خداوند گناهانش را مي‏آمرزد"

پیغمر صلی الله علیه و آله در این روایت از عبارت کاملا فارسی خراسان استفاده کرده است. خراسان یعنی خطه ای که خورشید بر آن می تابد و از آنجایی که امام رضا علیه السلام خورشید ولایت است و شمس الشموس است، به همین اعتبار، خراسان، خراسان شده است.

نکتۀ دوم اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله فقط دونفر را پارۀ تن خود معرفی کرده است، اولین پارۀ تن ایشان حضرت زهرا سلام الله علیها است. پیامبر صلی الله علیه و آله  مکرر می فرمودند " فاطمه پارۀ تن من است"

پی نوشت:

1-احیاء العلوم، ج 1، ص 134

2-شهيد آيت الله سيد عبدالحسين دستغيب در شب عاشوراي 1292 شمسي در شهر شيراز ، در يك خانواده روحاني پاي به عرصه وجود گذاشت. اين تولد مبارك در خانه اي محقر در يكي از كوچه هاي قديمي شيراز، كنار بازار مرغ كه امروز « خيابان احمدي » ناميده مي شود ، صورت گرفت. ولادت او در شب عاشورا ، سبب گرديد كه به « عبدالحسين» مسمي شود و حياتش مصداق بارزي از نام شريفش گردد.