حاج منصور ارضی: شهید با شهادتش اقامه عزا می‌کند

کد خبر: 54095
مقام شهادت ، مقام قربی است که سرعتش از همه مرگ‌ها سریع‌تر است و جایگاهش از همه بالاتر است و جالب اینجاست تمام شهدا با آن جایگاهی که دارند قبطه می‌خورند به جایگاه حضرت اباالفضل علیه السلام ، حالا این جایگاه چیست
وارث: مراسم دعای کمیل با سخنرانی حاج منصور ارضی در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام برگزار شد.

در ادامه خبر متن سخنان حاج منصور ارضی را می خوانید:


حاج منصور ارضی: شهید با شهادتش اقامه عزا می‌کند

دائم الذکر لحظه ای نگاهش از خدا جدا نمی‌شود

مناجات شعبانیه هر قسمتش یک درس است ، در ظاهر مناجات است ولی در باطن پله پله بالا رفتن است . درها کاملا باز می‌شود و بنده می‌گوید : "وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی" . بعد هم مراحل بندگی را می‌گویی ، گاهی می‌گویی گناهان با من چه کرد و تو با من چه کردی ، من چقدر بدی کردم و تو چقدر خوبی کردی . سراسر این دعا زیبایی است ، اکثر بزرگان ما تکیه می‌کنند بر جمله‌ی "اِلهی هَب لی کَمالَ الِانقِطاعِ اِلیکَ" ، بریدن از هر آنچه در اطراف است در عین حالی که در دنیا هستند از دنیا بریدن و رسیدن به نتیجه مطلوب ، لذا در انتهای دعا یک مسیر زیبایی را پیدا می‌کنی . منتها در عمل همه کسی توانایی اش را ندارد لذا یک سری از اولیاء خدا را مشخص می‌کنند که اینها از وجودشان کسانی را پرورش می‌دهند که در بین ما زندگی می‌کنند و بعدا به مقاماتی مثل شهادت می‌رسند . مقام شهادت چیزی نیست که فکر کنی هر کسی که در معرکه قرار گیرد برایش پیش می‌آید . ما فقط می‌گوییم حیف شد آدم خوبی بود ، هیچ وقت فکر نکردیم این مقامی است که به او داده شده مقامی است که در دعا می‌گویی : "أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدِیمُ ذِکْرَکَ" ، چه کسانی دائم الذکر هستند؟ این نیست که مثلا نیمه شب برای چند ساعت ذکر بگویی و نماز بخوانی ، روز چی؟ باید با کاری که انجام می‌دهی ذکر بگویی ، ذکر فقط به زبان نیست ، بزرگان ذکر را بر تمام اعضاء و جوارح می‌بینند ، در ابوحمزه می‌گویی شغل ما را ذکر قرار بده . دائم الذکر لحظه ای نگاهش از خدا جدا نمی‌شود .

شهید با شهادتش اقامه عزا می‌کند

مقام شهادت ، مقام قربی است که سرعتش از همه مرگ‌ها سریع‌تر است و جایگاهش از همه بالاتر است و جالب اینجاست تمام شهدا با آن جایگاهی که دارند قبطه می‌خورند به جایگاه حضرت اباالفضل علیه السلام ، حالا این جایگاه چیست دیگر ما نمی‌فهمیم ، ما فقط می‌گوییم . ما در حد خواندن و شنیدن روضه مانده ایم ، اما شهدا از این مقام عبور می‌کنند و غیر از این که خودشان قرب پیدا می‌کنند ، اثرشان در دنیا این است که سال‌های سال شما یادشان می‌کنید و بهترین یاد هم روضه خواندن است، پس شهید با یادش روضه ایجاد می‌کند و با شهادتش اقامه عزا می‌کند. الان مدافعین حرم کیلومترها از این مرزها دور هستند و از همه چیزشان گذشتند و راهشان را پیدا کردند ، اینها انتخاب شده اند ، شهادت انتخابی است ، اینها چه کسانی هستند؟ "یُدِیمُ ذِکْرَکَ وَ لا یَنْقُضُ عَهْدَکَ" ذره ای توجه شان از خدا برنمی گردد و قرآن هم می‌فرماید: "الَّذِینَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ" (سوره المعارج آیه23) یعنی چه؟ کسی که دائم الذکر است با خدا عهد بسته که دیگر گناه نکند ، اگر گناهی هم مرتکب شود زود استغفار می‌کند و می‌گوید من با تو عهد بستم و پای آن ایستاده ام . ما شب جمعه عهد می‌بندیم ، ظهر نشده عهدمان را می‌شکنیم . 

برای ما فقط عکس گرفتن با این شهدا مانده و برعکس شهدا عمل می‌کنیم

سومین علامتشان "وَ لا یَغْفُلُ عَنْ شُکْرِکَ" ، ذره ای غافل از شکر خدا نمی‌شوند ، خانواده هایشان از حالاتی که دارند می‌گویند اما خودشان غرق در خدا هستند . از این سه صفت ما کدام را داریم؟ یکی از علائم بنده سکوت است ، بعضی در سکوت و روزه در حال خودسازی برای ماه مبارک رمضان هستند  ما اگر دعایی هم می‌خوانیم به بهانه‌های دنیایی است، اگر شکری هم می‌کنیم ظاهرش شکر است در واقع گلایه است ، هر روز گرفتاری هایمان هم بیشتر می‌شود و خودمان مقصریم. خداوند متعال به موسی علیه السلام فرمود چند چیز را از کودکان یادبگیر ، اول این که در روز با هر وسیله ای بازی می‌کنند ، شب از آن دل می‌کنند و می‌خوابند ، ولی مردم نمی‌توانند از دنیا دل بکنند ، دوم هروقت بچه چیزی از مادرش می‌خواهد با گریه می‌خواهد ولی شما بنده‌ها اینطور نیستید. کی می‌تواند اینجا که می‌آید تلفنش را خاموش کند و بگوید می‌خواهم مناجات کنم؟ کی می‌تواند به خاطر امام حسین علیه السلام دست از گناه بردارد؟ شهدا آن صفت هایی که گفتیم را داشتند که به آن مقام رسیدند. "وَ لا یَسْتَخِفُّ بِأَمْرِکَ" اولیاء ذره ای امر خدا را سبک نمی‌شمارند ، بعد از همه‌ی این دعا و مناجات و توبه ، ببین نماز خواندنت چگونه است . من خیلی از اولیاء خدا را می‌شناسم که در این حرم حضرت عبدالعظیم علیه السلام دفن شده اند که تا اسم امام حسین علیه السلام را می‌شنیدند اشک از چشمانشان سرازیر می‌شد، ما به خودمان فشار می‌آوریم که یک قطره اشک بیاید بعد برای این که خودمان را راضی کنیم می‌گوییم به اندازه بال مگس هم که باشد قبول می‌کنند. اینها مقامات شهداست که می‌روند و اسمشان می‌ماند ، از بعضی که اسمی هم نمی‌ماند . بعضی از شهدا پلاکشان را در آب می‌انداختند تا اسمی از آنها باقی نماند. برای ما فقط عکس گرفتن با این شهدا مانده و داریم برعکس شهدا عمل می‌کنیم. خدا این شهدا را خلق کرد تا بروند در وادی اسرا آنجا شهید شوند. مقام معظم رهبری در دیدار با جمعی از خانواده‌های لشکر فاطمیون فرمودند اینها جایی رفتند که کار هرکسی نیست و مقامی دارند که بقیه ندارند.

منبع: قدیم الاحسان

/1102101305