چرا امام زمان(عج) را «منصور» می خوانیم؟

 وارث: القاب امام زمان -عّجّّل اللَّهُ تعالي فّرجه الشِریف در ارتباط با منتقم خون سالار شهیدان

در مجمع البحرین آمده: ثائر کسی است که بر هیچ وضعی قرار و آرام نمی‌گیرد، تا اینکه خون بهای خویش را بگیرد. (منبع: مکیال المکارم ج ۱ ص۱۰۷ به نقل از مجمع البحرین ج ۳ ص۲۳۴و۲۳۵)

امام باقر علیه السّلام به شیعیان فرمودند: «در روز عاشورا این‌گونه به هم‌دیگر تسلیت گویید: خدای سبحان در مصیبت و ماتم امام حسین علیه السّلام مزد و پاداش ما را بزرگ گرداند و ما و شما را از انتقام‌جویان خون امام حسین(ع) قرار دهد «عظّم اللّه اجورنا بمصابنا الحسین (ع) و جعلنا و ایّاکم من الطالبین بثاره مع ولیه الامام المهدی(عج)» (منبع:از فرات تا فرات  ص ۱۰۱ به نقل از مصباح المتهجد،شیخ طوسی،المحرم و شرح زیارة الحسین (ع)،ص ٧١٣ و ٧١۴؛ بحار الأنوار،ج ٩٨،ص ٢٩٠)

 

«وَ اَکْرَمَنی بِکَ اَنْ یَرْزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ و َآلِهِ»

پس از خداوندی که مقام تو را گرامی داشته و مرا به واسطه دوستی تو عزت و کرامت بخشیده درخواست می‌کنم که : خونخواهی تو را ، بیاری امامی یاری شده از خاندان محمد صلی الله علیه وآله وسلم به من روزی گرداند.

 در دعای ندبه هم می‌خوانیم: «این المنصور علی من اعتدی علیه»

«خداوند، حضرت مهدی عّجّّل اللَّهُ تعالي فّرجه الشِریف را که از فرزندان آن حضرت و وارث خون آن شهید مظلوم است، خون‌خواه حضرتش قرار داده و به وی قدرت و سلطنت عطا فرموده، و او را «منصور» نام نهاده، تا هنگامی که امر ظهور از طرف خدا امضاء شود، با قوّت و قدرت و تأیید خداوند قیام کند و همۀ جباران و ستمگران و ستم‌پیشگان را طعمه شمشیر سازد. در قرآن آمده است:

و مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی اَلْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً (اسرا/۳۳)

و آن‌کس که مظلوم کشته شده، ما به ولیّ او حکومت دادیم که درکشتن اسراف و زیاده‌روی نکند، که او از جانب ما منصور و مورد حمایت است.

در «ینابیع المودّه» در تفسیر این آیه مبارکه آمده است که این آیه دربارۀ امام حسین و حضرت مهدی علیهما السّلام نازل شده است. از امام محمد باقر علیه السّلام روایت است که آن حضرت فرمود: «حسین علیه السّلام مظلوم کشته شد و ما اولیاء و وارث خون او هستیم، و قائم ما خون‌خواهی حسین علیه السّلام خواهد کرد. پس هرکسی که به کشتن آن حضرت راضی بوده است به قتل می‌رساند تا آن‌جا که خواهند گفت: او در کشتار اسراف می‌کند(منبع: ینابیع المودّه، ج  ٣ ، ص  ٣۴٣ ؛ المحجّة، ص  ١٢٨)

و نقل شده است که آن حضرت فرمود: «منظور از «و من قتل مظلوما» حسین بن علی علیهما السّلام است که مظلومانه کشته شد. . .» و سپس فرمود: «آن کس که واقعا مظلوم کشته شده، حسین علیه السّلام ، و ولیّ او حضرت قائم عّجّّل اللَّهُ تعالي فّرجه الشِریف است و اما منظور از اسراف در کشتار، این است که اشخاص دیگری، غیر از قاتل اصلی او کشته شود. و امّا مقصود از «انّه کان منصورا» این است که حضرت قائم عّجّّل اللَّهُ تعالي فّرجه الشِریف که ولیّ حقیقی حسین علیه السّلام و مردی از دودمان رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم است، از دنیا نمی‌رود تا این‌که به پیروزی کامل برسد(منبع:تفسیر عیاشی، ج  ٢ ، ص  ٣١٣ ؛ تفسیر برهان، ج  ٢ ، ص  ۴١٩ ؛ بحار الانوار، ج  ۴۴ ، ص  ٢١٨ )

مردی از تفسیر آن آیه شریفه (سوره اسراء، آیۀ  ٣٣ ) از امام صادق علیه السّلام سؤال کرد. حضرت(ع) فرمودند: «منصور، قائم آل محمّد علیهم السّلام است که ولیّ خون حسین علیه السّلام است و چون ظهور نماید، اقدام به خون‌خواهی حسین علیه السّلام کند و دشمنان را بکشد ... و معنای «فلا یسرف فی القتل» این است که او هرگز به کاری که اسراف محسوب شود دست نمی‌آلاید. سپس فرمود: به خدا سوگند! که حضرت قائم (ع)، بازماندگان کشندگان حضرت حسین علیه السّلام را به واسطۀ کردار پدران و اجدادشان خواهد کشت(منبع: کامل الزیارات، ص  ۶٣)