امام محمدباقر (ع) به عنوان شکافنده علوم، در باب مرگ اندیشی در روایات متعددی ذکر موت را به انسان غافل و فراموش کار یادآوری می نمایند، که خود نشان از اهمیت حیات دنیوی، برای سعادت اخروی دارد.
مرجع تقلید شیعیان بیان داشتند: حيف است كه انسان به خودش و به غير خدا و به هر آنچه كه متغيّر است، دل ببندد؛ زيرا هر چه غير خداست، در معرض زوال و تغيير است و نمى‌تواند جزاى انسان باشد؛ جزاى روزه‌دار، لقاى حق است.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: اگر انسان بو ببرد که مربی او دارد او را می‌سازد صبر می‌کند. یک مرتبه که صبر کرد و بزرگ شد مرتبه دوم قوه‌اش بیش تر می‌شود و خیلی برایش آسان است.
هرکه به بلای عظیم دچار می‌شود، خداوند متعال جزای عظیم هم به او مرحمت می‌کند، از این رو پرودگار عالم چون می‌خواهد به برخی پاداش بزرگ بدهد، بلای زیادی برای آنها پیش می آورد.
وارث:حضرت حجة بن الحسن علیه السلام:اگر از خداوند (صاحب عزت و جلال) طلب آمرزش کني، خداوند تو را مي‌آمرزد. (بحارالأنوار، ج 51، ص 329)همانا خدايتعالي مردم را بيهوده نيافريده و بدون تکليف و جزا رهايشان نکرده است. (الغيبة للشيخ الطوسي، ص 174)/س113 ...
